အခန္း(၅)ဟဲ့လူဟလူ...ဒိုင္ကို႐ုရဲ႕

12.7K 1.4K 19
                                    

Zawgyi

ေနလာတဲ့ရက္ေတြၾကာလာေတာ့ ဘယ္ခ်ိန္ဘယ္ႏွစ္ေရာက္ၿပီးလဲ အိုင္နဲတစ္ေယာက္သတိမထားမိ။ ေနပူထဲယာလုပ္ရေတာ့ အသားေရေတြလဲ အရင္လိုမျဖဴပဲ ဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေရာင္ျဖစ္လာၿပီ။ လက္ေတြလဲအရငိလိုမႏူးညံေတာ့ဘဲ အသားမာေလးေတြနဲ႔ နဲနဲၾကမ္းလာတယ္။

မင္းသားဘဝကဆံပင္႐ွည္ကိုျဖတ္လိုက္ေတာ့ ခုပခံုးအထက္ ခပ္တိုတိုေလးပဲ႐ွိေတာ့တယ္။ 'အရင္ကနန္းေတာ္ကမင္းသားေလးပါလို႔ေျပာရင္ ဘယ္သူ႔မွမယံုဘူး' ကိုယ္႐ုပ္ကိုမွန္ထဲၾကည့္ရင္း ေတြးေနမိတယ္။

'ဒီေန႔ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ...ငါးသြားဖမ္းရမလား'........။ ငါးမွ်ားတံယူၿပီး အိမ္ျပင္ထြက္ကာ ေခ်ာင္း႐ွိရာ ေတာစပ္နားကို သီခ်င္းညည္းရင္းလွမ္းလာခဲ့လိုက္တယ္။

ဘယ္မွာငါးပိုမိမလဲေတြးရင္း ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ေနရာေကာင္း႐ွာေနလိုက္တယ္။ 'အင္း...ငါးဥ႐ွိတဲ့ငါးဖမ္းလို႔မျဖစ္ဘူး။ သူတို႔ေတြေမြးပါေစဦး'...ေဟာ...ေတြ႔ၿပီ..ေနရာေကာင္း

"ဒိုင္ကို႐ုေရ..လာလာ..ေတြ႔ၿပီ၊ ဒီမွာထိုင္မွ်ားမယ္"

ဒိုင္ကို႐ုက အျပင္ထြက္ရင္ အျမဲသူ႔ေနာက္တေကာက္ေကာက္ အေဖာ္လိုက္ေပးတယ္။ အိုင္နဲၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ၿပီးမွ်ားတာ မၾကာခင္ ႀကိဳးလႈပ္လာလို႔...

"ဒိုင္ကို႐ုေရ..မိၿပီ ငါးမိၿပီ"

အျမဲျပန္ထူးေနၾက ဒိုင္ကို႐ု...အသံထြက္မလာလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ႐ွိ။ 'ေတာထဲဝင္ၿပီး အမဲသြားလိုက္ေနတာလား...အေကာင္တစ္ေကာင္ဆြဲသြားလို႔လား' စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ေဆာင္ေနၾက ဓားတိုတိုေလးထုတ္ၿပီး ေခြးအသံခပ္တိုးတိုးေလးၾကားရာေနာက္ေျပးလိုက္သြားတယ္။

ဒိုင္ကို႐ုကိုျပန္ေတြ႔ေတာ့ ဝမ္းသာသြားတယ္။ ေခြးကလဲ ျပန္ေဟာင္ေနတယ္...

"ဘာျဖစ္တာလဲ..."

ဒိုင္ကို႐ုတစ္ခုခုကို တရြတ္တိုက္ဆြဲလာတာ..ဘာမွန္းမသိလို႔အနီးကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့......

"နင္ဘာဆြဲလ-..ဟာ!..လူဟ..လူ...နင္ဆြဲလာတာလူႀကီး...အစားစာမဟုတ္ဘူး"

ဒိုင္ကို႐ုကိုဖယ္ၿပီး ေခါင္းကိုပုတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမွာက္ေနတဲ့လူကို ပလက္လန္လိုက္ေတာ့....ေသြးေတြေပပြေနတဲ႔ စစ္ဝတ္တန္ဆာနဲ့ ဆံပင္ေငြေရာင္အ႐ွည္ကို စီးထားတာ....ဒီသတိေမ့ေနတဲ့လူက....'ေသခ်ာတယ္ ဒါ သူ႔ညီငယ္....ယူအမ္'။

သာမန္ဘဝမွာေပ်ာ္ေမြ႔ခ်င္ပါတယ္ 田舎ライフを楽しみたいんだ (translation)Where stories live. Discover now