သာမန္ဘဝမွာေပ်ာ္ေမြ႔ခ်င္ပါတယ္ 田舎ライフを楽しみたいんだ (translation)

အခန္း(၁၉.၂)

"ေဟ့...အိပ္မေပ်ာ္သြားနဲ႔ဦး၊ မၿပီးေသးဘူးေလ"

"အ..ကိုလိုင္ခ်ယ္...ဆက္...လုပ္ဦးမလို႔လား"

"ဟုတ္တယ္ေလ၊ ငါက်န္ေသးတယ္ေလ"

လိုင္ခ်ယ္ အိုင္နဲလက္ကိုလွမ္းဆြဲရင္း သူ႔တံကိုကိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။ မာေတာင့္ေတာင့္နဲ႔မို့ အိုင္နဲဆက္မကိုင္ရဲပါ။ သူသိတယ္၊ ေနာက္ဆက္ျဖစ္မယ့္ဟာကို။

"အ..ကို...."

"အကို၊ အိုင္နဲကိုအခ်ိန္ဆြဲမေနနဲ႔ေလ၊ လုပ္ခ်င္ရင္ခ်က္ခ်င္းလုပ္"

"မင္း လွ်ာမ႐ွည္နဲ႔ ယူအမ္"

လိုင္ခ်ယ္ အိုင္နဲကိုယ္ကိုဆြဲၿပီး ေပါင္ၾကားထဲဝင္လိုက္တယ္။

"..အင္း....ယူအမ္ထိုးထားေတာ့ မင္းဟာကက်ယ္ေနၿပီးသားပဲ၊ ထပ္ျပင္ဆင္ဖို႔ေတာ့ မလိုပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္....အင္း"

လိုင္ခ်ယ္ အိုင္နဲေပါင္ကိုကား၊ ေခါင္းငံုၿပီး သူ႔လွ်ာနဲ႔ အေပါက္ကိုယွက္လိုက္တယ္။

"အား...အ..ကို...ညစ္ပတ္..တယ္၊ မ..လုပ္..ပါနဲ႔"

လိုင္ခ်ယ္နားမေထာင္၊ လွ်ာနဲ႔အထဲထိထိုးထည့္ၿပီး ေမႊေႏွာက္လိုက္တယ္။

"အား..အာ..အကို..မလုပ္.နဲ႔..အာ..အ"

ယူအမ္လဲ အိုင္နဲမ်က္ႏွာကိုကိုင္ၿပီး စုပ္နမ္းလိုက္တယ္။ ဒီႏႈတ္ခမ္းေသးေသးေလးကို သူဘယ္လိုနမ္းနမ္း..နမ္းမဝဘူး။

"အင္...အင္း...ဟင့္.အင္းး"

နမ္းတာျပန္လႊတ္လိုက္ေတာ့ ယူအမ္သေရေတြ အိုင္နဲပါးစပ္ကေနစီးက်လာတယ္။ ယူအမ္ဆက္ၿပီး လည္ပင္းကိုစုပ္နမ္းျပန္တယ္...ေနာက္ၿပီးေတာ့ အိုင္နဲနားကိုလွ်ာနဲ႔ထိုးထိုးၿပီးယွက္ေနလိုက္တယ္။ လိုင္ခ်ယ္လွ်ာျပန္ထုတ္ ျပန္ထိုင္၊ အိုင္နဲကိုယ္ကိုခါးကေနဆြဲၿပီး အေပာက္ကို သူ႔တံနဲ့ေတ့ထားလိုက္တယ္။

"အိုင္နဲ မင္းငါ့ကိုဖတ္ေခၚေနၿပီမလား၊ မင္းအေပါက္က ပြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္နဲ႔ ငါ့ဟာကိုေမွ်ာ္ေနၿပီ"

"ဟင့္...အင္း...အကို...ေတာ္ပါေတာ့...ကြၽန္ေတာ္..အရမ္းပင္ပန္းၿပီး..အိပ္ခ်င္လာၿပီ"