Zawgyi
အိုင္နဲနဲ႔ ဦးေလးခရမ္ခ္ ညစာစားေနစဥ္ အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ျမင္းသံ၊လူသံၾကားလို႔ 'ယူအမ္ျပန္လာျပန္ၿပီလား'...ျမင္းသံကတစ္ေကာင္ထဲအသံမဟုတ္၊ အုပ္လိုက္လာတဲ့အသံ...ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့....။ စစ္ဝတ္တန္ဆာေတြနဲ႔စစ္သည္ေတြ၅ေယာက္၆ေယာက္ေလာက္ ျခံထဲဝင္လာတယ္။ ဒိုင္ကို႐ုကလဲ အရမ္းေဟာင္ေနတယ္၊ ကာလီခိုကေျပးၿပီးပုန္းေနတယ္၊ ဦးေလးခရမ္ခ္လဲေၾကာင္သြားတယ္။ ဒီလိုေတာရြာအစြန္အဖ်ားကို စစ္သားေတြဘာလာလုပ္လဲမသိ။
"ေအာ္...ဒီအ႐ူး အရင္အတိုင္းပဲ၊ ႐ုပ္ကမေျပာင္းဘူးပဲ"
စစ္သည္ေတြရဲ႕ေနာက္ကေန လိုက္ခ်ယ္ထြက္လာတယ္။ 'ႏွစ္ေတြၾကာေနၿပီ၊ အကိုႀကီးရဲ႕အ႐ွိန္အဝါက ပိုပိုႀကီးလာသလိုပဲ'
"ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ"
"မင္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္ေက်ာ္တုန္းက ေတာ္ဝင္ျမင္းခိုးသြားတယ္ေလ၊ ခြင့္ျပဳခ်က္မ႐ွိပဲယူရင္ ခိုးမႈေျမာက္တယ္၊ မင္းကို ေတာ္ဝင္ပစၥည္းခိုးမႈနဲ႔လာဖမ္းတာ"
"ျမင္း?"
စစ္သည္ေတြက အိုင္နဲလက္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။ 'လက္ကိုခ်ဳပ္တာအေရးမႀကီးဘူး...ငါ့အပင္ေတြတက္မနင္းနဲ႔'....မဆီမဆိုင္ ဦးေလးခရမ္ခ္ကိုလဲဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္တယ္။
"ဒါမမွ်တဘူး၊ ငါသေဘာမတူဘူး"
အိုင္နဲရံုးလိုက္ေတာ့ စစ္သည္ေတြကဓားနဲ႔ေထာက္ကုန္ၾကတယ္။
"အား...ကိုက္တယ္ဟ"
ဒိုင္ကို႐ုက အိုင္နဲကိုခ်ဳပ္တဲ့သူရဲ႕ေျခေထာက္ကို ကိုက္ခ်လိုက္တယ္။ စိတ္တိုတိုနဲ႔အဲ့လူက ဒိုင္ကို႐ုကို ကန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ အေဝးႀကီးလႊင့္ၿပီး နံရံနဲ႔ဝင္ေဆာင့္မိတယ္။ ဒိုင္ကို႐ုၿငိမ္သြားတယ္။
"ဒိုင္ကို႐ု!"
စစ္သည္လက္ထဲကေနရံုးၿပီး ဒိုင္ကို႐ုကိုေျပးဖက္လိုက္တယ္... 'ေတာ္ေသးတယ္ မေသေသးလို႔'....အိုင္နဲမ်က္ရည္ဝဲလာတယ္။
"ဟန္ေဆာင္တာရပ္ေတာ့"
အိုင္နဲမ်က္ရည္သုတ္ၿပီး...
"ျပန္လိုက္ရင္ၿပီးေရာမလား...မဆိုင္သူဆြဲမထည့္နဲ႔"
"အင္း"
YOU ARE READING
သာမန္ဘဝမွာေပ်ာ္ေမြ႔ခ်င္ပါတယ္ 田舎ライフを楽しみたいんだ (translation)
Fantasyအိုင္စင္ဘဲလ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ဒုတိယမင္းသား အိုင္နဲဟာ တေန့မွာသူ႔အရင္အတိတ္ဘဝကိုမွတ္မိလာတဲ့အတြက္ ညီအကိုေတြျကားထီးနန္းလုပြဲကို စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘဲ သာမန္အရပ္သားဘဝကိုပဲတမ္းတေနမိတယ္။ အိုင္နဲရဲ့ရုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ စ႐ိုက္ေၾကာင့္ သူ႔အကိုနဲ႔ညီႏွစ္ေယာက္အံ့ျသမိၿပီး...
