Vatan Bekçileri (+18) (Ara Verildi)

27. Bölüm

26 Kasım 2019 İzmir 16:10
Cengiz uçaktan indikten sonra havalimanından çıktı. Taxi'ye binecekti ki Gamze'yi gördü.

Gamze, siyah, dizine kadar uzanan düz bir elbise giymiş, saçlarını açık bırakmıştı.

Cengiz koşarak Gamze'ye sımsıkı sarıldı. Yanaklarından uzunca öptü. saçlarını kokladı. Nane kokuyordu.
Gamzenin yüzünü avuçlarının içine aldı ve tebessüm etti.

"Seni ne kadar özledim bilemezsin. Üstelik çok da zaman geçmedi. Ama seni bir dakika görmesem bile özlüyorum."

Gamze tebessüm etti. "Ben de seni." dedi.

Cengiz bir adım geri çekilde ve Gamze'nin ellerini tuttu. Gözlerinin içine bir şeyler anlamak için baktı. Sonra kurcalamamaya ve sorusunu sormaya karar verdi.

"Sana bir sürprizim var demiştin. Neydi o sürpriz?"

Gamze gülümseyerek ve alt dudağını emerek gözlerini yere indirdi. Cengiz'in elini karnına götürdü ve "hamileyim." dedi.

Cengiz ilk duyuşta afalladı. Ne diyeceğini, ne yapacağını bilemedi. Sonra "Gerçekten mi?" diye sordu.

Gamze güldü ve başını aşağı yukarı salladı.

Cengiz "Allah Allah." diye bir nara attı ve kendi etrafında döndü.

"Baba oluyorum baba!"

Gamze tekrar güldü ve işaret parmağını dudağına götürdü.

"Şşt! Herkes bize bakıyor."

Cengiz Gamze'nin yüzünü avuçlarının arasına aldı. Baş parmaklarıyla yanaklarını okşadı. Burnuna bir öpücük kondurduktan sonra gözlerinin önüne düşen saçlarını kulağının arkasına attı. Tekrar burnuna bir öpücük kondurduktan sonra "baksınlar." dedi.

"Umrumda değil. Zaten utanılacak bir şey yapmıyoruz."

Gamze gülümseyerek diliyle dudaklarını ıslattı. "Tamam." dedi.

"Hadi eve gidelim"

Bu sefer Cengiz "tamam." dedi ve bir taxi çevirdi. Gamze ile birlikte arka koltuğa oturdu. Adresi şoför'e söyledikten sonra Gamze'nin elini tuttu. Eve gidene kadar da bırakmadı. Bırakırsa, nefes alamayacağını, kalbinin atmayacağını düşündü. Gamzenin elini tutmadığı zaman yaşadığı saatler, hatta saliseler bile ona ölüm gibi geliyordu. Bu yüzden her zaman Gamze'nin elini tutmak, onu yanında hissetmek ve kokusunu içine çekmek istiyordu.

Cengiz kendisine büyük bir hediye veren sevdiğini hep mutlu etmek istiyordu. Bu isteği yol yorgunluğuna galip geldi ve eve girdikten sonra "hadi hazırlan." dedi.

Gamze tek kaşını kaldırarak ve hafif bir tebessümle "nereye?" diye sordu.

Cengiz salona geçti ve "akşam yemeğine." dedi.

Gamze, Cengizi takip ederek salona girdi. Yanına oturdu ve gülümseyerek ellerini tuttu.

"Sen yol yorgunusun daha sonra gideriz bir yerlere. Zaten sana kendi ellerimle yemekler hazırladım."

Cengiz başını Gamze'nin boynuna gömdü ve öpücüklere boğarak "öyle mi?" dedi.

"Bana neler hazırladın bakalım?"

"Ezogelin, Yaprak sarma, mantı ve Tulumba Tatlısı."

Cengiz "tamam o zaman." dedi. Gamzenim dudağına bir öpücük bıraktı ve ayağa kalktı.

"Hadi o zaman yemek yiyelim. Ben kurt gibi açım." 

Gamze ayağa kalktı. Mutfağa gitti.

Bir dakika sonra Cengiz de odadan çıktı. Mutfağa girdi. Yemekleri ısınması için ocağa koyan Gamze'ye arkadan sarıldı. Boynundan öptü.