CANIMIN CANANI

2. BÖLÜM

Alarmlar aynı anda çalıyordu. Bugün ilk iş günüydü ikisininde. Şimdi kalkıp kahvaltı hazırlamalıydılar. Ama uyku da o kadar tatlıydı ki. Önce uyanan Elif oldu .

"Ayşe, hadi kızım, kalk annecim."

"5 dakika daha anneeee"

"AYŞE KALK DEDİM.Kahvaltı hazırlayalım hadi, bak geç kalıcaz ilk günden."

"Tamam be kalktım, ne bağırıyosun?"

"Ben bağırmıyorum, sen zorluyosun. Hadi bak geç kalıcaz."

"Tamam sen git ben geliyorum. Öfff"

Elif mutfağa gitti. Kahvaltıyı hazırlamaya başladı. Ayşe'de yüzünü yıkayıp geldi. Birlikte kahvaltılarını yapıp sofrayı kaldırdılar. Sonra da dünden hazırladıkları kıyafetlerini giydiler. Tamamen hazır olduklarından emin olunca evden çıkmaya karar verdiler. Hastaneye metrobüsle gideceklerdi, bunun için önce Selin'e uğrayıp nasıl gideceklerini öğreneceklerdi. Kapıyı kilitleyip merdivenlerden inmeye başladılar. Kata varınca zile bastı Ayşe.

....

Gülseren Hanım ve çocukları kahvaltı ediyorlardı. Kahvaltıdan sonra Tuna Selin'i okula bırakıcaktı ,ordan da emniyete geçecekti. Zil çalıyordu. Selin ayaklanmıştı, Tuna onu durdurdu kendisi kapıya doğru gitti.

"Dur dur ben bakarım. Kim geldiyse sabah sabah?"

"Buyrun?"

"Şey ben Ayşe, üst kat komşunuzuz biz. Biz Selin'e bi şey sormaya gelmiştikte."

"Seliiinn! Seni soruyo komşularımız."

"Kızlar günaydın. İçeri gelseydiniz bi bardak çay ikram etseydim."

"Teşekkürler Gülseren teyzeciğim biz Selin'e hastaneye nsıl gideceğimiz sormak için geldik."

"Hastane emniyetin yanında zaten. Tuna da Selin'i okula bıraktıktan sonra oraya geçecekti. Sizi de bırakır. Di mi oğlum?"

"Zahmet olmasın. Biz gideriz metrobüsle."

"Ne zahmeti kızım sırtında mı taşıyor sanki." 

"Yok yok sorun olmaz bırakırım, Yiğit'i almıcam zaten."

"İsabet olmuş işte oğlum. Seliiiin hadi kızım çıkıyorsunuz."

"Tamam anne. Geliyorum hemen."

Bir iki dakika boyunca beklediler sessizce. Arada bir Gülseren Hanım konuşuyordu bi kaç kelime o kadar. Selin gelmişti sonunda. Birlikte aşağı indiler. Önde Selin ve abisi, arkada Ayşe ve Elif yürüdüler arabaya kadar. Arabaya da aynı sistemde bindiler. Okula varana kadar Selin kızlarla konuşmaya çalıştı. Kızların ağzından cımbızla laf alıyordu.

"Eee Ayşe bugün resmi olarak doktor oldun. Heyecanlı mısın?"

"Eh işte, biraz."

"Elif sen nasıl hissediyosun ? "

Bu soruyla Tuna'nın gözleri aynadan Elif'i bulmuştu istemsizce.Elif'in de kafasını çevirdiğini gördü. Ve evet göz göze gelmiştiler. Gözlerini ilk çeken Elif olmuştu, utanmıştıda biraz.

"Bende biraz heyecanlıyım işte."

"Abi bugün Yiğit abi niye yok?"

"Hastaymış biraz, geç gelecek, izin almış."

"Ee gelmişiz yaa, kızlar sizden ayrılmak istemezdim ama maalesef dersler beni bekliyor, görüşürüz akşam, görüşürüz abicim."

"Görüşürüz ."