Everything I Want [BOOK 1]

Chapter 38

ISABELA

ILANG ARAW ANG lumipas at nakalabas na rin ako ng ospital. I'm now at home taking a rest. Mas gusto ko rito. Mas makakapag-pahinga ako nang maayos.

"Last one, Isabela," sabi naman ni Amanda bago ako muling sinubuan ng pinahanda niyang almusal. Nandito kami sa kwarto ko.

Sinubo ko lang ang bigay niya tapos umiling-iling na. "I can't eat anymore. I'm full already."

"May kaunti pa. Ubusin mo na 'to."

"Hindi ko na kaya. Baka masuka na naman ako."

Bumuntong-hininga siya. "Sige. Mamaya na lang ulit." Nilagay niya ang plato sa tray na nasa bedside table, tapos inayos niya 'tong kumot na nakatakip sa ibabang parte ng katawan ko.

"I have a follow-up appointment with my neuro tomorrow, right?" I asked.

"Yes. But I'll just talk to him. Ako na ang magpapaliwanag nitong nangyari sa 'yo." Inayos niya ang buhok ko na nakalugay. "Magpahinga ka na muna. Mamaya-maya, babalik na rin dito si Arkhe. Umuwi lang muna siya saglit sa kanila."

Tumango ako.

"By the way," she added. "I just had a call with Morris last night. Nakausap niya na raw ulit 'yong dati mong doktor sa New York."

"Anong napag-usapan nila?"

"Ise-set na raw nila ang appointment mo. Tuloy tayo sa pagbalik sa Amerika pagkatapos ng pasko."

"Okay. Sasama sa 'tin si Arkhe."

"Yes, I know. Nasabihan ko na rin si Morris."

"Anong reaksyon niya?"

"Wala naman. Inaasahan niya na rin naman daw. I'll take care of Arkhe's papers and flight to New York. Ako nang bahala sa lahat."

"Sige. Sasabihan ko na lang siya." Sinandal ko ang ulo ko rito sa headboard. "Kumusta na pala 'yong paghahanap niyo sa bumaril sa 'kin?"

"Oh, that. I've just hired people to start looking for him. Sabi nga ni Arkhe, kilala niya raw ang grupo na gumawa nito sa 'yo."

Kumunot ang noo ko. "Kilala niya?"

"Naka-harap daw nila sa Bulacan. Pumunta rito para gantihan siya. Hindi niya raw inakala na pati ikaw idadamay."

Napapikit ako. "Yeah, I remember. He came home that day all beaten up. So sila rin pala ang may kagagawan nitong nangyari sa 'kin."

"Yes. And Arkhe blamed himself again for that. Mukhang kinilala ka ng grupong 'yon at ikaw ang unang tinarget. Pero wag ka nang mag-alala, dinagdagan ko ang mga bodyguards mo at pinagsabihan ko na silang ayusin ang pagbabantay sa 'yo."

Bumuntong-hininga ako at binalik ang tingin sa kanya. "Let's give Arkhe some bodyguards too while we're still here in Manila. I want to make sure he's safe. Bigla akong kinabahan e. Baka balikan ulit siya no'ng gumawa sa 'kin nito."

Tumango naman agad siya at ngumiti. "Okay. Pro-protektahan din namin siya, don't worry."

Nag-relax na ulit ako rito sa kama. I was about to close my eyes but I remembered someone. "Where's Lukas, by the way? I haven't seen him in the past few days."