4. Adam nie umie przepraszać

3.4K 308 361
                                    

Adam Mickiewicz utworzył konwersację
Adam Mickiewicz dodał użytkownika: Juliusz Słowacki

Juliusz Słowacki: Czy to jakiś podstęp?

Adam Mickiewicz: Nie, skądże

Juliusz Słowacki: Boję się rozwoju tej rozmowy

Adam Mickiewicz: O Matko Boska wybacz, że używam Twego imienia na daremno, ale nie mam słów. Czy ty się kiedyś przestaniesz wszystkiego bać?

Juliusz Słowacki: No... nie wiem... mam nadzieję... chyba...

Adam Mickiewicz: No dobra, im szybciej to załatwię, tym wcześniej skończę cię znosić

Juliusz Słowacki: Dlaczego taki jesteś?

Adam Mickiewicz: To znaczy jaki?

Juliusz Słowacki: Niemiły

Juliusz Słowacki: Proszęnieobraźsięprzepraszamcofamswojesłowaniebij

Adam Mickiewicz: Właściwie to nie wiem...

Adam Mickiewicz: Nigdy się nad tym nie zastanawiałem

Adam Mickiewicz: Inny być nie potrafię

Juliusz Słowacki: A próbowałeś?

Adam Mickiewicz: No nie...

Adam Mickiewicz: CO TY DO CHOLERY MI ROBISZ?!?!

Juliusz Słowacki: Pytam o podłoże psychologiczne Twojej osobowości...?

Adam Mickiewicz: Natychmiast zaprzestań swoich czarcich sztuczek!

Juliusz Słowacki: Nie rozumiem...

Adam Mickiewicz: To na pewno jakaś konspiracja!

Juliusz Słowacki: Adam, uspokój się...

Adam Mickiewicz: Nie mów do mnie po imieniu!

Juliusz Słowacki: A...

Juliusz Słowacki: To jak mam niby do Ciebie mówić?

Adam Mickiewicz: W ogóle się do mnie nie odzywaj

Juliusz Słowacki: Ale przecież...

Juliusz Słowacki: To po co ta konwersacja?

Adam Mickiewicz: Cholera

Adam Mickiewicz: A żeby was wszystkich piorun dosięgnął i to głupie pianino też!

Adam Mickiewicz: Słuchaj no, matole, jak Zygmunt lub ktokolwiek inny zapyta się o rozmowę to bez wahania masz odpowiedzieć, że cię przeprosiłem i się pogodziliśmy, rozumiesz?

Juliusz Słowacki: Ale mnie nie przeprosiłeś...

Adam Mickiewicz: Zamilcz!

Juliusz Słowacki: No dobra... ale co to nic przecież nie da

Adam Mickiewicz: Że co przepraszam bardzo?

Juliusz Słowacki: Emocjonalne ignorowanie problemów skutkuje introwertycznym usposobieniem, a nawet tzw. zamknięciem się w sobie, więc to, że pójdę Ci teraz ma rękę oznaczać by mogło pogorszenie stadium Twojej izolacji od społeczeństwa

Adam Mickiewicz: Czy ty... ty się... właśnie mi się postawiłeś?

Juliusz Słowacki: Ja nie mogę, serio?!?!?!?!!??!

Juliusz Słowacki: Znaczy... Tak. Postawiłem się... panu...

Adam Mickiewicz: Niebiosa, dajcie mi do niego cierpliwość

Adam Mickiewicz: Jeśli powiesz cokolwiek Zygmuntowi, Fryderykowi albo innym ludziom, których spotkasz, to osobiście zabiorę cię na wystawę sztuki Norwida, a później zmuszę cię do interpretacji jego dzieł, rozumiesz mnie?

Juliusz Słowacki: Tak, oczywiście, przepraszam za moje wcześniejsze zachowanie

Adam Mickiewicz: No to doszliśmy do konsensusu, rozmowa z tobą jest koszmarna

Adam Mickiewicz opuścił konwersację

Juliusz Słowacki: Aha super, może jeszcze od razu zaczniesz obrażać moje prace? Nic jeszcze o nich nie było

Juliusz Słowacki usunął konwersację

𝐬𝐭𝐫𝐚𝐳̇𝐧𝐢𝐜𝐲 𝐫𝐨𝐦𝐚𝐧𝐭𝐲𝐳𝐦𝐮 | polski romantyzm chat auOù les histoires vivent. Découvrez maintenant