Cruel Fate "Forbidden Power"

MDFA: Chapter Thirty-One

Alay

Ezra Sin Angel

CLEMENT IS SMILING at me while having some chit-chat. He is asking me about that tall guy.

"Baka siya ang nakatakda sayo?" He ask me. Nakatakda?

Maybe, nabasa niya ang reaksyon ko kaya mabilis siyang sumagot.

"Every gifted have there fate, the goddess of love declared it in purpose. Yung sa akin hindi ko pa nakikita" he slightly pouted with his last words.

"Ang weird. Paano kung hindi nyo gusto Yung nakatakda sa inyo?" I can't help to ask. Napakaiba ng tradisyon nila sa mga tao.

"No, once we see our partners. Automatically, gusto na namin sila. Ganun" paliwanag niya.

So, kahit Isang araw pa lang silang nagkikita ay mahal na agad nila yun?

"Bakit? Paano ba sa mundo ng mga tao?" He confusingly ask.

I sniffed "Mahirap malaman, we might in love into someone per may instances na hindi talaga sila Ang nakatakda sa amin" I slightly look down.

Maybe Kier and I are not destined to each other.

"Minsan kasi, pinaparanas lang sa amin ang mga obstacles ng love, it makes us ready kapag dumating na ang taong para sa amin" I smiled at him.

He was about to reply me when someone open the door.

"Get up! Clement please go downstairs" humahangos ang lalakeng kaharap namin ngayon.

Walang nagawa si Clement kundi sumunod pagkatapos at agad niya akong hinila papunta sa likod-bahay.

"Where are we going?" I ask him. Hindi siya sumagot dahil sumalubong sa akin si shadow.

"This will be so risky, we need to be careful" Saad niya. Lalo akong nagtaka sa kinikilos nila.

He handed a blue cloak. Isinuot niya ito sa akin at siya na mismo ang nag ayos ng hood nito.

Sumitsit siya at sa isang iglap ay may kabayo na sa aming harapan. Nagtanguan sila ni shadow na parang alam na ang gagawin.

I felt his hand on my waist and suddenly he lifted me up para maisakay sa kabayo. Pagkatapos noon ay siya na ang sumakay.

Bahagya pa akong napaigtad ng maramdaman ko ang braso niya sa akin.

"Don't move sweetie, you might fell"

Third Person P.O.V

LAHAT AY ABALA sa gagawing misyon. Katatapos palang ng misyon na ibinigay ng headmaster ay panibagong misyon na naman ang kailangan nilang pagtagumpayan.

"Let's move! Magtataka na masyado ang mga kawal" anunsyo ng isa sa kanila.

Agad silang sumakay sa mga kabayo nila at pinaandar ito. Dumaan sila sa pangunahing lagusan kung kaya ay nakita sila ng mga kawal.

"Tumatakas ang alay!" Sigaw ng isa sa mga kawal.

Nagsi-sakayan na sa mga kabayo nila ang mga kawal. Sa gitna ng kagubatan ay ang pagtakbo ng kabayo at ang sigaw ng mga kawal ang naririnig.

"MAGSITIGIL KAYO!" Isang sigaw ang umalingawbgaw sa buong kagubatan.

Ang heneral

Kahit na naaalarma ang mga prinsipe ay pinili nilang manatili sa plano. Sigurado na mapaparusahan sila sa oras na malaman ito ng kanilang mga ama. 

Bahagya niyuko ng dalaga ang kaniyang ulo habang nakaalalay sa kaniya ang isang prinsipe.

Hindi niya ito gusto. Nais niyang sumigaw at kumampi sa mga kawal. Nais niyang magwala at ipangalandakan ang kinaroroonan ng totoong alay.

"Don't you dare" may diin ang pagkakasabi ng prinsipe.

Kahit anong pilit nila na patagalin ang habulan ng mga kabayo at malagpasan ang Rhodes. Hindi na nila magawa dahil kusang tumigil ang mga kawal na parang napagtanto ang lahat.

"Run. Just run your majesty. The seventh mistress are on our hands"

Pagkatapos sabihin ito ng heneral ay ang kabayo na tumakbo sa gitna habang kasunod ang mahigit sa sampung kawal.

They failed.

Nakatingin ang dalawang prinsepe sa isat-isa. Kinontrol ng Isang prinsipe ang kabayo dahilan para lumipat ito sa likuran niya na hindi nagagalaw Ang mga nakasakay Doon.

Isang akyon na napaigting ng tensyon sa pagitan nila. Isa Isang bumunot ng ispada ang mga kawal.

Kung tutuusin, kayang-kaya ng mga prinsipe na ubusin ang mga kawal sa isang iglap. Pero itinuturing Ito na kasalanan sa kanila.

Soldiers are born without any powers. Except for the ability to fight and make a weapon. Natural sa kanila na may abilidad sa pakikipag laban kahit hindi na nila pag-aralan.

Hindi na nakatiis ang dalaga at inangat na nito ang kaniyang ulo dahilan upang malantad ang kaniyang mukha. Walang kahirap-hirap siyang lumundag pababa sa kabayo at pumanig sa mga kawal.

"Isang kalapastangan ang ginawa ninyo mga mahal na prinsipe" panimula niya.

Pilit na ipinapayuko ng isang prinsipe ang alay.

"Alam nyong nasa teritoryo tayo ng Rhodes. Maari tayong mahatulan ng kamatayan"

Sa pagkakataong iyon ay hindi na napigilan ng alay na iangat ang kaniyang paningin.

Nagulat pa siya ng makita kung gaano karaming kawal ang naka paikot sa kanila habang nakatutok ang ispada sa kanila.

Hinigpitan ng prinsipe ang pagkakayakap sa kaniya dahilan para lalong umigting ang tensyon.

"Keith..." Tawag niya sa prinsepe na nakayakap sa kaniya.

Hindi sumagot ang prinsipe ng yelo imbis ay lalo nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa kaniya.

"Ibigay nyo na sa amin ang alay, dahil kung hindi, makakarating Ito sa hari at mahahatulan kayo ng kamatayan"

Huminga ng malalim ang alay at pilit niyang tinitignan ang prinsipe ng yelo.

Lumandas ang mata niya sa lahat ng prinsipe na handa siyang protektahan. Sabay sabay itong umiling sa kaniya pero sinuklian niya Ito ng ngiti.

Pumo-protesta man ang lahat ng prinsepe ay wala na itong nagawa. Huminga ng malalim ang prinsipe ng yelo bago bumaba sa kabayo.

Inilapat ng prinsipe ang kaniyang kamay sa bewang ng dalaga para maalalayan niya itong bumaba sa kabayo.

Nang makababa na ang alay ay hinarap niya ang mga kawal.

"Sasama na ako sa inyo, ibaba nyo na ang mga ispada ninyo" malamig na sabi ng alay.

Hahakbang na sana siya papunta sa alay ng Isang prinsipe ang humarang sa dadaanan niya.

"Smoke, umalis ka dyan" pero sa halip na umalis ay lalo itong lumapit sa kaniya.

"I won't give you to them" matigas na Sabi ng ikatlong prinsipe

"No smoke. Marami na kayong nagawa para sa akin" Hindi na mapigilan ng dalaga na pumiyok. Anumang oras ay maari na siyang umiyak pero pinigilan niya Ito.

"I'm f-fine. I'm going to be fine smoke" tumingkayad ang dalaga at ginawaran ng mabilis na halik sa pisngi ang ikatlong prinsipe.

Bahagyang umawang ang bibig ng prinsipe at bumalik lang siya sa wisyo ng lagpasan siya ng alay.

"I will not let anyone to marry you. It should be me, it should be the third prince sin. " Hindi na napigilan ng dalaga ang pumatak na luha sa kaniyang mga mata.

"I'll promise, ilalabas kita sa imperyo nila. Wait for me my sin. Wait for me baby"