Paano Aaminin?

Tahimik

"Pero 'di ba mas matapang ang umibig nang 'di naghihintay
Ng kapalit at ng sukli kahit sobra ang ibigay

Tatahimik na lang at mamahalin kita
Kahit na masakit hindi na iimik pa
Mabuti nang hindi mo na lang malaman
Kaysa marinig pa sa'yong
'Di mo kayang mahalin ang katulad ko
Tatahimik na lang ang pag-ibig ko
Para sa'yo"

Ramdam na ramdam ko tong kantang to. Anlakas lang naman kase ng bunutan. Sa dinami rami ng pwedeng mapunta sa kin eto pa. Damang dama ko tuloy. Anlakas maka emo ng spotlight at stage. Tapos madilim pa sa side ng audience.

Pagbitaw ko ng huling linya nagtama kami ng mata ni Dons. Hanggang sa pumanglaw yung spotlight hindi ko mabitawan yung titig niya. Nako Sharlene wag ganyan. Wag tayo masokista.

Pagbaba ko ng back stage hindi ko alam kung anong klaseng kurot sa puso yung nararamdaman ko.

Nagvibrate yung phone ko. Alam ko naman na kung sino dahil sa set na pattern.

Donny:

Congrats. Idol talaga

Di na ko nagreply. Lumabas ako sa left wing door at mala ninjang tumabi kay Donny. Dinutdot ko yung tagiliran niya. Napakislot naman siya kaya lang nagulat ako noong may nasiko siya. Pagsilip ko si Kisses.

Dapat yata masanay na kong maging third wheel kaso ayokong magpanggap. Di ko kaya.

" Nako Sharlene ang galing mo pala talagang kumanta kaya pala namimilit tong si Dons na panuorin ka. Support daw"

"Ah salamat" tipid akong ngumit. Di na ko kumibo after. Pasimple kong tinignan si Donny.

Pano ba yan Shar? Mukang game over na talaga. Napangisi nalang ako. Kunyare hindi masakit.

After 10 minutes hindi ako nagtagal kaya nagpaalam na ko.

"Guys sumaglit lang ako. Kaylangan ko ng sumibat kase may rehearsal kami ng play"

"Anong play?" Tanong ni kisses

"Magda" tipid kong ng may halong ngiti. "Aalis ka na agad?" tanong ni Donny

"Nuod kayo mamaya. Kita kits nalang Dons" Umalis na ko.

oOo

May mga play kaming ilalabas base sa mga kantang ginawa ni Gloc 9. Isa sa mga play na yon ay yung Magda. Ako si Magda. From inosenteng probinsyana to pokpok na walang choice. Nalunod sa kahirapan, sa inner battles at sa dikta ng lipunan. Si Nash naman, same year level ang gaganap na Ernesto. ang heartfelt meeting nila e sa beer house. Tragic ang ending nito kaya nag iinternalise kami ni Nash.

Medyo nakakaiyak saka nakakadala yung storya. May onting skinship dahil nga heavy yung theme pero tiwala naman ako sa co actors ko. Technical dress rehearsal tapos mamaya salang na. Although may mga understudy, wala kong choice dahil first show ako.

"Relax lang. Kaya natin to Shar" tumango naman ako sa sinabi ni Nash sabay saludo.

After ng TDR nagsipaghanda na kami. Kain, make up, onting warm up tapos pray.

Pagdating ng alas tres salang na. Sumilip sa ako pagita ng telon. Marami ring manonood. Napalunok ako. Napansin yata ni Nash kaya hinawakan niya ko sa balikat.

"Kaya natin to" pagpapalakas niya ng loob ko.

"Laban!" Masaya kong tugon.

Pagka umpisang pagka umpisa ng theatre chimes narinig ko na agad yung hiyawan ng mga estudyante.

Pagkatapos noon nanahimik lahat. Maayos at maganda naming naitawid.
Pinilit kong umisa sa karakter ni Magda hanggang sa umabot kami sa dulo.

Sa parte kung saan pinatay ko si Nash.