Teenage Greek gods: The Dark Spirit Book V

Chapter 13: Under

Previously...

Nagising si Hestia sa isang kulungan sa Tartarus at laking gulat niya nang malaman na si Hera ay reyna-reynahan rito...

Matapos ang mahabang paglalakbay at paglaban sa mga wild wolves ay nahanap din ni Poseiodn ang isang lumang kaibigan sa isang templo...

May nalaman si Kat tungkol sa sikretong lagusan na ginagamit ng Fates para sa kanilang affairs...

Chapter 13 – Under

PAGKAAPAK PA LANG ng mga paa ni Kat Embers sa lupa ng isla ng Mount Olympus ay agad niya itong ginamit upang tumakbo patungo sa palasyo, gamit ang magical stairs na mas maiksi mong lalakbayin kumpara sa dami ng steps na pinapakita nito. Nagtatakang tinignan ni Kat ang mga tao, hindi pamilyar sa kanya ang mga nasa daong. May mga barko din na ngayon niya lang nakita. Sino ang mga ito?

Pero hindi ito ang kailangan niyang isipin ngayon. Ang sulat na pinadala niya sa pamamagitan ng clumsy magic, natanggap kaya ni Zeus? Nakapaghanda kaya sila?

Walang anu-ano'y nahanap niya ang sarili niya sa higanteng mga pintuan ng throne room. Nakabukas ito nang bahagya at mula rito ay nakikita niya ang mga taong hindi niya rin makilala. Tahimik silang naglalakad, naguusap, may marahan na saliw ng musika, at amoy na tila usok mula sa insenso.

Pumasok siya at nakita ang mga taong nakapalibot sa isang shroud na nakapatong sa isang golden table. Sa tabi nito ay ang hearth – pero walang apoy ito. Hindi kaya -- totoo ba ang sinabi ng Fate na iyon?

"Hestia?", bulong ni Kat.

Dahil nga tahimik ang lahat ay narinig pa rin nila ito kahit halos hindi na bumuka ang kanyang bibig. Tinignan siya ng mga tao.

"Kat Embers, sa wakas."

Tumingin si Kat sa gilid niya at nakita si Zeus at isang lalakeng hindi niya kilala na lumapit sa kanya.

"Si Hestia ba iyan?", sabi ni Kat, ang kanyang mga mata ay napupuno ng luha.

"Hindi. Si Paris yan. Si Hestia ay nasa huli na niyang hantungan.", sabi ni Zeus.

Umiling nang umiling si Kat na para bang matatanggal ang kanyang ulo. "Hindi totoo iyan! Sabihin mo sa aking hindi totoo iyan!" Mas malakas na ang boses niya.

"Huminahon ka, Kat.", sabi ni Zeus, pilit siyang inaabot pero umuurong ang Phoenix.

"Master Zeus, may problema ba?" Tumingin si Kat sa nagsalita, isang matandang nakasuot ng mahabang itim na robe, tila takda ng pagdadalamhati. May suot itong korona na parang konting galaw niya lang ay malalaglag na.

"Wala, King Priam. Pagpasensyahan niyo na.", sabi ni Zeus. "Sumama ka sa amin, Embers."

***

Habang naglalakad sila sa hallways ay hindi mapigilan ni Kat na mapadapa at halos humandusay na. Hindi makapaniwala ang kanyang puso at isipan. Si Hestia? Ang kanyang milady!

"Paano nangyari ito?", tanong niya.

"Mahabang usapin. Ipapaliwanag ko pagdating sa aking kuwarto. Siya nga pala, ito si Pan."

"Kumusta ka?" Nagsalita ang lalakeng may maamong mukha at mahaba ang buhok na nakatali.

Syempre! Si Pan! Ang nagbabalik na god of the Wild. Ngumiti lang na punong puno ng lungkot si Kat. Kung normal na araw lang ito ay malamang magpapa-autograph siya sa balat. Marami siyang naresearch sa haba ng buhay niya about kay Pan pero sa oras na ito ay wala siyang maisip na tanong para i-confirm ang ilang unverified information.