Tom's Jerry(Z+U)[Completed]

(14)

(Zawgyi)

"Jongin!ငါမရေတာ့ဘူး"

ေဟာဟဲစိုက္ေနတဲ့စကားသံေတြက ေလထုထဲကေန
ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္းျဖင့္နားထဲဝင္လာေနသည္။
မင္းအေမလင္ႀကီးကိုမရေတာ့ဘူးလား။

"မရလည္းမတက္နိုင္ဘူး ေျပးနိုင္သေလာက္ေျပး"

တဖုန္းဖုန္းတေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔ ေျခသံျပင္းျပင္းေတြဟာ
လမ္းမတစ္ေလ်ွာက္ဆူညံလ်က္။ ကြၽန္ေတာ့္အေနာက္နား
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာက်န္ခဲ့တဲ့ Baekhyunကို
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ရင္း တစ္ခါသြားဆြဲေခၚရေသးသည္။
ဒင္းလုပ္တာနဲ႔ နွစ္ေယာက္လံုး အမိခံရေတာ့မယ့္ကိန္းစိုက္ေနသည္။သူ႔လက္ေသးေသးကို ကြၽန္ေတာ္မိမိရရကိုင္ရင္း
အရွိန္မေလ်ာ့ပဲေျပးေနမိတယ္။အေမာဆို႔ၿပီးေသသြားမယ္
ဆိုရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္အခ်ဳပ္ထဲေတာ့မဝင္ခ်င္ပါ။

ေတြ႕ကရာလမ္းခ်ိဳးတစ္ခုကိုအျမန္ေျပးဝင္ရင္း
အေနာက္ကလိုက္လာတဲ့လူေလးေယာက္ေလာက္ကို
မ်က္ေျချဖတ္ပစ္လိုက္သည္။ေတာ္ေသးတယ္ ၄ေယာက္ထဲမို႔။
မဟုတ္ရင္ေနရာမွာတင္ ဝိုင္းအရိုက္ခံရၿပီး အသက္ထြက္မယ့္ကိန္း။လူစုက ကြၽန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ခ်ိဳးဝင္လာရာ
လမ္းခ်ိဳးကိုေက်ာ္သြားခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ္လမ္းမေပၚ
ဲေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။အမေလး
တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ တစ္ခါမွဒီေလာက္အေမာမဆို႔ဖူးဘူး။

"အဆင္ေျပပါ့မလား Jongin"

Baekhyunကပါးစပ္နဲ႔ေလေတြကိုရႈသြင္းေနရင္း
ကြၽန္ေတာ့္ထံေမးခြန္းထုတ္လာေတာ့
ကြၽန္ေတာ္ဘာျပန္ေျဖရမလဲမသိ။

"အဲ့ဒါအားလံုးမင္းေၾကာင့္ မင္းအတင္းကားခိုးေမာင္းမယ္ေျပာလုိ႔။ဒါေတြအကုန္ျဖစ္ကုန္တာ အားလံုးကမင္းေၾကာင့္ပဲ
မင္းေၾကာင့္ မင္းေၾကာင့္"

ကြၽန္ေတာ့္ကိုလက္ညိႈးတစ္ထိုးထိုးနဲ႔ရန္ေထာင္ေနတဲ့
ဂ်ပုေကာင္ကို လည္ပင္းကေနဆြဲဖက္ၿပီး
ေခါင္းနွစ္ခ်က္ေလာက္ဆင့္ေခါက္ေပးလိုက္သည္။

"ေစာက္ပိုေတြလာမေျပာနဲ႔
ဝင္တိုက္ခဲ့တာငါတစ္ေယာက္တည္းလား
ၿပီးေတာ့ေလ ငါတိုက္ခဲ့တာက ကားဖင္ပိုင္းကိုသိလား
မင္းကမွ တကယ့္ေခါင္းခန္းကိုတည့္တည့္ႀကီးဝင္တိုက္မိလို႔
ကားထဲလူနာကလန္႔ၿပီးတက္သြားတာ
တကယ္ကမင္းေၾကာင့္"