Tom's Jerry(Z+U)[Completed]

(18)

(Zawgyi)

"ငါ့ဖုန္းေရာ ငါ့ဖုန္းဘယ္္ေရာက္သြားတာလဲ"

ေရခ်ိဳးခန္းထဲမဝင္ခင္တုန္းက ကုတင္ေပၚေသခ်ာတင္ခဲ့ေသာ
ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္းေလးက ဘယ္ဆီကိုမ်ားေျခေထာက္ေပါက္ၿပီး
ထြက္သြားပါသလဲ။အခုေရမိုးခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲ
ထမင္းဆင္းစားၿပီး အေပၚကိုျပန္တက္လာေတာ့
ဖုန္းကေနရာမွာမရွိေတာ့။

မ်က္စိေရွ႕ကျမင္ေနရသမ်ွ ေဂ်ာင္ဂ်ိဳေဂ်ာင္ဂ်ားတိုင္းကို
ေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္လိုက္ရွာေပမယ့္ လံုးဝရွာမေတြ႕။
ကုတင္ေပၚကေစာင္ေတြကို ဆြဲဖယ္ျပီးရွာထားတာမို႔
ေစာင္ေတြက ကုတင္ေျခရင္းမွာအပံုလိုက္။
ဗီဒိုထဲက အဝတ္ေတြကလည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚျပန္႔က်ဲလ်က္။

"အားးးးးးဘယ္ေရာက္သြားတာလဲလို႔"

ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ရႈပ္ရႈပ္နဲ႔ဆံပင္ေတြအၾကမ္းပတမ္းဆြဲဖြကာ
ေနရာမွာထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေဘးကအပံုလိုက္က်ေနတဲ့
ေစာင္းပံုေပၚကိုလွဲခ်ပစ္လိုက္သည္။

"wae??wae?ဒီေန႔မွေကာင္မေလးက
ဖုန္းနံပါတ္လာေတာင္းသြားပါတယ္ဆိုမွ
ဖုန္းကဘာလို႔ေပ်ာက္သြားရတာလဲလို႔!"

ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္အေနအထားနဲ႔
ေျခေထာက္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကာ
ခါရမ္းပစ္လိုက္သည္။ ခေလးေတြ ေျခေစာင့္ငိုသလိုမ်ိဳး။

အခန္းတံခါးဘက္ကို ေခါင္းႀကီးထားၿပီး
ပက္လက္လွန္ထားတာမို႔ တံခါးဆြဲဖြင့္ၿပီးဝင္လာတဲ့
Oh Sehunကိုၾကည့္ရတာ ေစာက္ထိုးႀကီးျဖစ္ေနသည္။
Oh Sehunက တစ္လွမ္းခ်င္းဆီေလ်ွာက္လာၿပီး
ကုတင္ေပၚမတက္ပဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းတည့္တည့္မွာ
မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္လာသည္။

"ဘာလို႔ ခေလးလိုလုပ္ေနရတာလဲ"

ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွျပန္မေျဖရေသးခင္ သူက
ကြၽန္ေတာ့္ဆီကေန အၾကည့္လႊဲသြားၿပီး
အခန္းထဲကိုတစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္သည္။

"ရႈပ္ပြေနတာပဲ မင္းဖြထားတာလား"

ထပ္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘာမွျပန္မေျဖရေသးခင္
အဝတ္ဗီဒိုဆီကို ပတ္သြားကာ ကြၽန္ေတာ္ဖြထားတဲ့
အဝတ္ေတြကို ဗီဒိုထဲေသခ်ာျပန္ေခါက္ထည့္ေနသည္။
ကြၽန္ေတာ္လွဲေနရာကေန ကုန္းရုန္းထလိုက္ၿပီး
ကုတင္ကိုမွီကာ သူလုပ္သမ်ွကို ဘာမွဝိုင္းမကူပဲနဲ႔
ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။