TUTSAK KADIN

13.BÖLÜM: GITMEM LAZIM

Gözlerimin içine hayran olmuscasina bakıyordu. Yeşil harelerimi gül cemalinden çekip "hadi binelimmi?" dedim.

Ardından tekrar gözlerine baktım
Gözlerini gözlerinden hiç çekmeden "gidelim" dedi ellerimi ellerinin içine hapsetti ve hız treni için bilet almaya gittik.

Yamaç biletlerimizi aldığında aletin yanında durmuş sıramızın gelmesini bekliyorduk.

5dakika beklemeden sonra sıranın bize geldiğini görevli tarafından öğrendik. Yamaç bana gülümseyerek bakıp "hazirmisin" dedi
"Hazırım" diyip aynı yüz ifadesi ile karşılık verdim.

Trene bindigimizde görevli kemerlerimizi bağladı ve tren hareketlendi, içimde öyle büyük bir heyecan vardiki hep hayal ettiğim şey gerceklesiyordu.
Siz düşünün yıllarca bir şeyi hayal ediyorsunuz ve Birgün o hayali gerçekleştirmek için bir şans geliyor önünüze, nasıl bir ruh haline bürünürdünüz.

Düşüncelerimden trenin iyice hizlanmasiyla sıyrıldım. içimdeki heyecan dalgasınin biraz da olsa korku yerini almıştı. Ellerimi hızla yanımda oturan yamacin elinin üstüne koydum.

Bana dönüp alayla sırıtmaya başladı. şu an ne düşündüğü umrumda bile değildi elimi yamacin elinin üzerinden kaldırdım ve ellerimi iki yana açıp bağırmaya başladım.

Tren hızla gidiyor ve dönüyordu aslında çok korkmaya başlamıştım.
Ve bu korkuyu bağırarak yenmeye calisiyordum. Tam 5dakika sürekli hızla gidip döndük, dönerken sanki içimde kelebekler uçuşuyordu çok güzel hissettiriyordu aslında, sonuna geldiğimizi trenin yavaslamasi ile anladım. Ellerimi indirip derin derin nefesler aldım ve yamaca baktım trende geçirdiğimiz dakikalar boyunca yamacin ne yaptığını hiç görmemiştim, sesi hiç çıkmamıştı sahi yamaç ne yapmıştı.

Düşünceler içerisinde yamaç'a bakıyordum, ellerini gözümün önünde sallarken kendime gelip önüme döndüm "ne oldu hala seviyorsun galiba" dedi alayla, tekrar harelerimi ona çevirip konuşmaya başladım "çok güzeldi tessekur ederim" dedim tebessüm ederek, "daha yeni başlıyoruz şimdi sırada, benin en sevdiğim alet var" dedi "hangisi?" dedim meraklı bir şekilde, "hadi gel benimle" dedi ve kemerini çözdü, benimde kemerini çözmem ile trenden indik, ellerimi ellerinin arasına alıp yürümeye başladı. Beni de hızlı yürüdüğü için farkında olmadan sürüklüyordu.

En sonunda durduğumuzda önümüzde olan alete bakmaya başladım.

Makas'mı!! bu olamazdi dimi?
"Hayır hayır! ben buna binmem" dedim sesimden gerildigim anlaşılıyordu.

Derin bir kahkaha atıp konuşmaya başladı, "aaaa olmaz ama ben seninle bindim itiraz ettimmi, sende itiraz etmiyceksin" dedi aslında haklıydı, ama ben bundan çok korkuyordum insanların korkunç bir şekilde çığlıkları gerilmeme yeterli oluyordu.

Evet şu an duyabiliyorum, hız treninden korkmadin bu aletten mi korkuyorsun diyorsunuz ama korkuyordum işte, yinede yamaç'i kırmamak için gonulsuzce "peki binelim" dedim gidip biletlerimizi aldıktan sonra sıranın bize gelmesini bekledik.

Sıra bize geldiğinde koltuklara binip yan yana oturduk. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.

Hareket ettiğinde koltukları sıkıca tuttum. Sesimi cikaramiyordum bağırmak istiyordum ama bagiramiyordum sanki, kafamı yavaşça yamaç'a çevirdim gözlerini kapatmış tebessüm ediyordu, sanki rahatliyormus gibi görünüyordu. Ne zaman bitecekti bu korkunç şey nefes alamıyordum sanki, boguluyordum,
Makas birbirine yaklaştıkça sanki heran olecekmisim gibi hissediyordum gözlerimi kapattım ve bitmesi için dua etmeye başladım.

Aletin yavaslamasi ile çilenin bittiğini
Anladım. Hızla yamaç'i beklemeden kemerimi çözüp indim ve derin bir nefes aldım. Arkamdan konuşan yamaç'a döndüm "az kalsın ölüyordum" dedim konuşmasını umursamadan, derin bir kahkaha attı ve "hayırdır güzelim korktunmu" dedi.