16.BÖLÜM: KAYBETME KORKUSU

242 26 1
                                    

Bir an gelir, o anda  dünyayı durdurmak istersin tam şu an   onun kollarının için de film izlerken dünyanın  durmasını istedim.
Onun kokusunu almak bana huzur veriyor.

Kafamı kaldırıp filmi pür dikkat izleyen yakışıklı adama baktım
Hayatımın en güzel tablosu olabilirmiydi?

Bu hoş, bu güzel yüz beni kendine iyice bağlıyordu. 

Yamaç' ın telefonu çaldığında  dusuncelerimden sıyrıldım 
Telefonu eline aldığında ekranda gördüğü yazı ile kasları iyice çatıldı 

Derin bir nefes alıp telefonu açtı  ve
"Alo" dedi ondan daha önce hiç duymadığım  sert sesi ile,
Bir süre karşı tarafın konuşmasını dinledi ve beni kenara itip  hızla ayağa kalktı.

"Ne diyorsun sen,
onun tenine  zarar gelirse seni gebertirim
Duydun mu beni gebertirim" dedi
Ayağa kalktim ve ne olduğunu anlamaya çalıştım ama kiminle konuştuğunu anlayamıyordum  kim olursa olsun hiç de iyi bir şey olmadığı kesindi

Yamaç küfür edip telefonu kapattiginda  "ne oldu" diye sordum

"Kadir burcu'yu kaçırmış" dedi
"Ne diyorsun sen, neden kaçırmış" dediğimde,
"Seni istiyormus yarına kadar evine seni goturmezsem bir daha yüzünü goremezsin diyor" elini saçlarına koyup karıştırdı ve odanın içinde dolanmaya  başladı söylediği şey ile odanın ortasında öylece durmuş ne yapabileceğimi  düşünüyordum  benim yüzümden burcu'nun başı dertteydi  kadir ona zarar verebilirdi  istediği bendim ve burcu'nun hayatını tehlikeye atamazdım  "tamam" dedim daha fazla düşünmeden 
Ne tamam  yanıma gelip benden cevap bekler gibi durdu  "onun istediği benim, burcu benim yüzümden orada  buna izin veremem"

"Saçmalamayı  kes ne dediğini kulağın duyuyormu  senin hiç bir yere gitmek yok burcu'yu da senide asla o it herife  vermem anladinmi" 

"Gitmem lazım lütfen zorlama yoksa bu evde benim yüzümden sizinde huzurunuz kalmiyacak" dedim

Kolumu tutup farkında olmadan sıkmaya  başladı "ne yapıyorsun kolum acıyor"  gözlerinden ateş çıkıyordu sanki  "hiç bir yere gitmiyorsun sakın tekrar benden gitmeye çalışma"

Yüzümü iyice burusturup  "canım acıyor kolumu bırak lütfen" dedim 

İlk önce eli ile tutugu koluma baktı sonra bana baktı ve elini hizla çekti

"Ben Özür dilerim  ne yaptığımı bilmiyorum  canını acıtmak  istemezdim" 

Gözlerimi gözlerinden çekip yere dogru baktım ve "sorun değil" dedim  dolan harelerim  sanki özgürlüğüne kavuşmak istiyormuş gibi hızla akmaya başladı sanki korkuyorlardı, kurtulamamaktan  çok korkuyorlardı  bir bir durmayan gözyaşlarımı silmeye başladım ve kafamı kaldırıp yüzüne baktım ona sarılmaya  o kadar çok ihtiyacım vardı ki hiç düşünmeden kollarının arasına girdim ve ağlarken bir yandan da konuşmaya çalıştım "lütfen bırak gideyim yalvarırım sana" dedim

Bedeni iyice gerildiginde  sinirlendigini anladım

"Onu aklından çıkar, benden gitmene  ne olursa olsun izin vermiycem sana söz veriyorum burcu'yu o adamdan alacağım" dedi

"Ya alamazsan"
  kadir'in çok iyi tanıyordum  beni almadan  durmayacaktı 

"Alacağm" dedi kendinden emin bir ses tonu ile,  geri çekildigimde  "şimdi evde kal sakın bir yere çıkma benim gitmem lazım"

"Tamam" dediğimde ellerini yüzüme koydu ve yanağimdan öptü.

Kapıdan dışarı çıktığında gözlerimi sildim ve koltuğa oturdum.

TUTSAK KADIN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin