SIMULA

21.1K 301 7
                                    

Pinagmamasdan ko ang sarili ko sa salamin habang abalang abala ang mga nag-aayos sakin. This day should be the happiest day of my life. This should be the most unforgettable moment that will ever happen in my life. Pero hindi ko magawang ngumiti man lang.

"Miss, smile a little po." saad ng photographer while he is taking a photo of me. I did what he said and after he did his job, bumalik ang expression ko kanina.

"You should be happy, Sav." sabi ng makeup artist ko. She is my bestfriend since diaper days, Irish.

"How to be happy, Irish?" I asks and she smiled sadly at me.

"Ang nega mo naman masyado. Malay mo naman magiging maayos lahat once you two live together na." pagpapagaan niya sa loob ko. Hindi ko na lang siya sinagot at bumuntong hininga. Ginusto ko to eh, kailangan kong panindigan.

.

All I think right now is sana dumalo siya. Sana man lang ay hindi niya ko gawing kawawa sa araw na ito. Alam kong hindi niya gusto ito pero sana naman respeto na lang sa magulang namin.

"Ready?" my dad asks me ng iangkla niya ang kamay ko sa braso niya.

"Kailan po ba ako hindi naging ready?" I ask back and he smiled at me. Kinakabahan ako dahil alam kong may posibilidad na hindi niya ako siputin pero malakas ang kumpiyansa kong sisiputin niya ako. Hindi ko alam kung saan nanggaling yung kumpiyansang yon.

The wedding song that our parents pick began to play. The door of the church open. Hindi bagay ang kanta sa set up naming dalawa. Sorry, *NSYNC.

And I will take
You in my arms
And hold you right where you belong
Till the day my life is through
This I promise you
This I promise you

Halos lahat ng tao ay nakatingin sakin. Pinagmamasdan ako at sinusuri. Isang mali lang. Isang kapalpakan lang ay alam kong kakalat ito kaagad. Hindi ko mapigilang umiyak. Some would say that my emotions were overflowing with joy that's why I'm crying but that doesn't really the case. I am crying because of the set up I am in.

Dumapo ang tingin ko sa harapan at nakita ko siyang nakatayo doon. Mas lalo akong naiyak ng makita ko siya doon. Alam kong parehas lang kaming nahihirapan pero sa aming dalawa, mas lamang ata ako ng paghihirap. Nakarating nako sa harap at ipinasa na ako ni Daddy sa kanya. Sa lalaking papakasalan ko.

"Alagaan mo ng mabuti ang anak ko." sabi ni Daddy at tumango naman siya. Inalalayan niya ako paakyat.

"Bakit ka umiiyak? Di ba ginusto mo to?" I can hear the irritation in his tone.

'Hindi ko rin naman ito ginusto.' I wanted to say that out loud but I know that I can't. Pamilya ko ang nakasalalay dito.

"I'm just happy." mahinang tugon ko at hindi na niya na ako pinansin.

"We are gathered here today to witness the union of Salem Axl Montenegro and Savannah Arynn Quizon. Is anyone against this union? Please speak up now or forever hold your silence." the priests started. Gustong gusto kong magsalita. Gustong gusto kong tumutol. Walang nagspeak up kaya nagpatuloy na si father sa wedding rites na sinasabi niya.

Muling tumugtog ang 'wedding song' namin ng wedding vows na. I shakily let out a breath at humarap sa kanya.

"I, Salem Axl Montenegro, take you, Savannah Arynn Quizon, to be my wife. I promise to be true to you in good times and in bad, in sickness and in health. I will love you and honor you all the days of my life." saad niya at isinuot ang wedding ring na pinili din ng mga magulang namin.

"I, Savannah Arynn Quizon, take you, Salem Axl Montenegro, to be my husband. I promise to be true to you in good times and in bad, in sickness and in health. I will love you and honor you all the days of my life." saad ko at isinuot ang singsing sa kanya. Tumulo ang luha ko ng marinig ko ang lyrics ng kanta. Funny how that doesn't suit our situation as of the moment.

"With the power vested in me, I now pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride." the priests announces. Salem lift up my veil and cups my face. He connected our lips together. Tumulo muli ang luha ko ng maramdaman na wala man lang kaemosyon-emosyon ang ginawa niyang paghalik sa akin. At least, ginawa niya naman at nagstay siya hanggang matapos ang ceremony. That's what matter the most, I guess.

Every word I say is true
This I promise you.

•••

Destined (Montenegro Series #1)Where stories live. Discover now