WAKAS

13.8K 295 89
                                    

S A L E M

Lunch time. I badly want this time to happen. Kanina pa ako nagugutom sa dami ng lessons na inaral namin kanina. Don't get me wrong I like what I am doing. Minsan too much information lang. 2nd year college in engineering is tough. Alam kong mas lalo pa tong magiging mahirap kapag nag-3rd at 4th year na ako.

"Saan tayo kakain?" tanong ng isang kaibigan ko. Nilingon nila ako para tanungin kung ano ang trip ko.

"Anywhere is fine. Just text me where it is may kukunin lang ako sa sasakyan." sabi ko at agad na humiwalay sa kanila ng daan. They were heading towards the east wing of our campus. Probably, going to find a nice place to eat. It's just my excuse to eat somewhere lately kasi nagustuhan ko ang pagkain sa tawid ng campus. Kaya papunta ako ngayon doon.

While walking biglang may nabangga sa aking babaeng maliit. Hindi niya ata ako nakita kasi nagtutupi siya ng payong niya.

"Sorry." she look at me and gape at me. Medyo nawirduhan ako sa naging reaksyon niya pero hindi ko maikaila na maganda siya. I subtly look at the logo of her uniform and know na she's a business ad student.

"It's okay." sagot ko at nakatingin lang siya sa akin. I don't if I should stay or walk away already. So I choose the latter. Wala narin namang dahilan para magtagal pa ako doon. Biglang tumunog ang mga speakers hudyat na 12 o'clock na.

"Shit. Mainit pa naman." I muttered and saw that the girl is still looking at me. Tumabi ako sa kanya at hindi ko maiwasang mapatingin ng bahagya sa dala niyang plastic. I guess, someone likes what I've been eating lately. Nakita ko siyang natigilan sa lapit naming dalawa. I felt awkward also at how close we are. Ito lang kasi ang shade na malapit sa amin kaya no choice ako but to stand beside her.

At the corner of my eyes, I saw her sniffing me subtly. Can this girl be more subtle with her acts? Bahagya akong napangiti dahil sa ginawa niya. I slightly lean closer to her and smell her scent as well.

"You're taking business ad?" I asks softly. Hindi ko magawang lakasan ang boses ko dahil nagpaprayer pa. She slowly nodded and again, look at me. When the prayer ended, I immediately walk away from her.

"Silly girl." sambit ko sa sarili at liningon siya ng maramdaman kong hindi na siya nakatingin sa akin. Who would've thought na ang babaeng yun ay magiging asawa ko?

After that little encounter, lagi ko na siyang nakikitang dumadaan sa building namin. Of course, I would notice her. Sino ba namang hindi? She's beautiful. Pero may nililigawan kasi ako ng mga panahong iyon. Nakita ko siyang napadaan kasama ng mga kaibigan niya while I am talking to Kiana.

"You know her?" tanong ko at tumango naman ito.

"Yes, si Brielle taga-CTHM." she simply said. I want to ask if she knew the Business Ad girl behind another Business Ad girl but I know that destiny will find a way for me to know her name.

Like I said, destiny will find a way for me to know her name. Last semester ng 2nd year college. I knew that she is going to pass by here and as if on cue, nakasalubong namin siya nila Claude.

"Uy, Sav. Anong ginagawa mo dito at bakit nandito ka dumadaan?" tanong ni Claude sa kanya. So that is her name. Sav. I will ask Claude how did she knew her. Nahihiya niya kaming bigyan ng ngiti and surprisingly, she gave me one too. Hindi ko maalis ang tingin ko sa kanya dahil dun. I kindly return her sweet gesture.

Destined (Montenegro Series #1)Where stories live. Discover now