Destined (Montenegro Series #1)

28

Kinabukasan ay pumasok ako na ang tanging laman lang ng utak ko ay makausap si Salem. Gusto kong magkaayos na kaming dalawa. I know na dapat hindi ko na dapat pinatagal pero like I said when Imee knock at his condo that night and utter those words hindi na nagfunction ang utak ko.

Pagkababa sa akin ni Kuya ay nakita ko si Irish na nag-aabang sa akin. Like what she did ever since na nag-away kami ni Salem. Nang makalapit ako sa kanya ay bigla niya akong niyakap. I feel her crying and right there I know na alam na niya.

"Irish." sambit ko at lalo lang siyang humikbi sa yakap ko.

"I don't know what to do, Sav. I just..." I shushed her and she continued crying. Nasasaktan ako para sa batang dinadala ni Imee pero mas nasasaktan ako sa kaibigan ko. Ever since pagkabata palang nila ay sila na ang magkasama. I don't know what will happen to them now.

"It will be alright." I whispered as she continued crying.

Sa huli, hindi ko nakausap si Salem dahil hindi ko maiwan si Irish. Pinagover night ko sa amin si Irish dahil ayaw kong makita siya ng mama niya na umiiyak. Brielle join us and surprisingly si Carson din. Nasa kwarto ko kami at nag-iinuman. They want me to buy drinks so I did. Nasa bahay naman kami kaya hindi ko kailangang mag-worry na malasing sila at gumawa ng kung ano ano.

"I love him so much tapos ganon yung ginawa niya sa akin. Am I not enough?" Irish cried once again. Kanina pa siya umiiyak actually simula ng uminom kami. Agad siyang niyakap ni Brielle.

"Sabi ko sayo up to no good yang Kian na yan eh. Ikaw kasi masyado kang nagpapaniwala sa mga pambobola sayo ni Kian. You know his ways." pagalit ni Carson.

"You can't blame her, Car. Nagmahal lang siya." Brielle argued.

"Yeah, Carson. Hindi mo naman masisi si Irish." sabat ko at umirap lang ang kaibigan ko.

"Well, bullshit yang love na yan. Wala ng ginawa kundi manakit ng tao." bulyaw ni Carson sabay lagok ng inumin niya.

"Ano bang problema mo?" Irish said and I can feel na any moment from now ay mag-aaway na sila.

"Wala akong problema. Ang akin lang dapat hindi ka masyadong umattach diyan kay Kian. You know him. Damn, you knew him ever since. Ano ka ngayon? Diba masakit." Carson said and Irish glared at her.

"Stop, Carson. You don't know what you're saying." sabi ko habang inaagaw sa kanya ang inumin niya.

"You don't have a right to tell me that. Bakit umibig ka na ba? Eh ang tanging ginagawa mo lang ay magpakasarap sa kama." sigaw ni Irish and I sighed.

"Talaga? Huh? Well, then you don't know me so well, Irish. I am looking out for you. I am looking out for all of you. Para hindi kayo magaya sa akin. Para hindi kayo maging tanga katulad ko." Carson shouted and all Irish did was glare at her.

"Bakit ano bang pinaglalaban mo? Hindi ko kailangan ng pagbabantay mo kung nanunumbat ka lang." Irish argued once again. Brielle shushed her and Carson chuckled.

"Dahil sa pag-ibig na yan, magiging tanga ka. Dahil sa pag-ibig na yan magiging mamamatay tao ka." she trailed. "Puta." she sobbed and I gape my mouth at her. Natigilan din si Brielle sa ginagawa niyang pag-aalo kay Irish.

"Tangina. Akala ko, siya na eh. Yes, I'm a party goer. I flirt around pero marupok ako mga sis. Hindi ko naman binibigay kung kanino lang yung virginity ko. Sa isang lalaki lang. Sa isang lalaking pinaniwala akong mahal niya ako." she is now sobbing. Nilapitan ko siya at niyakap.

All this time akala ko ako lang ang may problema. Simula kasi ng kinasal na ako naramdaman kong hindi na kami gaano kaclose. Our friendship were never strong, in the first place anyway. Yes, we are friends pero may kanya kanya kaming taong gustong pagsabihan ng sikreto namin. Ako kay Irish, si Irish kay Brielle, si Brielle kay Carson at sa akin naman kung minsan si Carson.