Ang Nakatagong Bituin Ng Imperyo

ANBNI | 1: Ang Punong Heneral Ng Imperyong Salum

Salum. Ang kinikilalang pinakamakapangyarihang imperyo sa lupain ng Silangan. Tinitingala at kinakatakutan ito dahil sa bagsik ng kanyang hukbo na siyang nagpalawak sa teritoryo ng imperyo at lumalamon ng malalaking kaharian.

Sa patuloy na paglaki ng kanyang nasasakupan, patuloy din ang pagbuhos ng dugo sa mga lupaing kinakamkam nito. Kung ito ay nagdadala ng trahedya sa mga taong nilalamon ng digmaan, ang tagumpay naman ng hukbo ay isang malaking pagdiriwang sa imperyo ng Salum.

Hindi pa man sumisikat ang araw sa kapitolyo, maaga ng naghahanda ang mga tao sa kanilang mga tahanan. Pinagbihis sa pinakamagarang kasuotan ang mga dalagitang hindi pa nakakahanap ng kanilang kabiyak. Hindi lamang mula sa mabababang pamilya ang nasasabik sa pagbabalik ng hukbo kundi maging ang mga pamilya na may matataas na katungkulan ay naghahanda rin sa pagdalo sa marangyang pagdiriwang na gaganapin sa tahanan ng Punong Heneral.

Nilinis at inayos ang daraanan ng mga mandirigma at sinabuyan ng tubig ang daan upang itaboy ang makakapal na alikabok.

Pumitas ang mga kababaihan ng mahahalimuyak na bulaklak para sa mga mandirigmang kanilang napupusuan.

Dumagsa ang mga tao sa kabisera upang salubungin ang pinakamalakas na hukbo ng imperyong Salum. Hindi na halos mahulugan ng karayom ang mga taong nagsisiksikan sa gilid ng daan upang masilayan lamang ang pagdating ng Hukbo.

Ang Hukbong Goro ang tinaguriang protektor ng Salum, na pinamumunuan ni Yugo Zhu, ang Punong Heneral ng imperyo na siyang lubos na nirerespeto at hinahangaan maging sa ibang lupain. Binansagan itong panginoon ng digmaan dahil sa husay nito sa larangan ng pakikidigma.

Mas lalo pang naging tanyag ang pangalan ng Punong Heneral ng pakasalan nito ang nag-iisang Prinsesa ng hilagang imperyo. Batid ng lahat ang pagkamuhi ng Prinsesa sa Heneral dahil sa pagkatalo ng kaharian nito sa digmaan, subalit hindi ito naging hadlang upang pigilan ang Heneral na gawin itong kabiyak.

Ang buong akala ng lahat ay isa nanamang malaking digmaan ang sisiklab sa pagitan ng silangan at hilagang imperyo, subalit sa pagkamangha ng lahat. Hindi digmaan ang naganap kundi isang malaking kasalan na nagbunga ng tatlong supling.

Ang maingay na paligid ay nagsimulang tumahimik ng marinig nila ang paparating na yabag ng mga kabayo.

Maraming taon man ang lumipas, hindi parin nawawala ang pananabik ng mga taong masilayan ang mga mandirigmang Goro na nagbuwis ng kanilang buhay upang iangat ang kanilang imperyo sa buong lupain.

"Goro!"

"Goro!"

"Goro!"

Sumiklab ang hiyawan ng mga tao ng makita nila ang bandera ng kanilang imperyo. Lalo pang lumakas ang kanilang hiyaw ng sumunod nilang makita ang Punong Heneral na siyang namumuno sa hukbo.

Matinding pananabik ang umapaw sa dibdib ng bawat isa ng masilayan nila itong tuwid na nakaupo sa matipuno nitong kabayo. Tila hindi dumaan ang mga taon dito dahil hindi ito kababakasan ng ano mang kahinaan. Nanatili parin dito ang bangis ng pagiging Pinuno ng mga mandirigmang Goro. At sa pagdaloy ng panahon, lalo lamang itong nagiging mabangis na liyon sa kanilang paningin. Para sa puso ng mga tao, isang buhay na alamat ang Punong Heneral.

Matinding tilian naman ang maririnig mula sa kababaihan ng makita nila ang panganay na anak ng Punong Heneral. Nagsaboy ang mga ito ng mga bulaklak sa direksiyon ng makisig na binata.

Yanru. Ito ang panganay na anak ni Heneral Yugo na siyang sumunod sa yapak ng kanyang Ama. Marami ang nagsasabing hinubog ito upang higitan ang mga nagawa ng Punong Heneral. Masasabi rin na sa mura nitong edad, mahusay nitong nagampanan ang tungkulin nito bilang pinakabatang Heneral ng imperyo.