JB2: The General's Affair [BXB] [√]

4

Axel Juariz

It's been two weeks simula nang makipag-usap ako kay Roan sa bahay niya. I know that I've hurt his feelings. It was heart breaking for me to see him like that pero I wasn't in the right state of mind. Parang nagising ako sa mga kabaliwang ginawa ko. I was so guilty for cheating on Cheska with my own bestfriend na hindi ko alam kong saan ko ibabaling ang nararamdaman ko. I was too engrossed with the thought of pleasing Cheska because I was afraid of losing her. Ayokong iwan niya ako. And I know Roan will understand me kong bakit ganun na lamang ang reaksyon ko. Unlike Cheska, Roan will never leave me.

I should have talked to Roan a week ago pero ipinatawag ako sa trabaho for a whole damn week. Ngayon lang ako nagkaroon ng kaunting oras. I parked my car infront of his house. Dire-diretso lang akong pumasok sa gate. Every step I take were heavy. Habang papalapit ako sa bahay mas lalong bumibilis ang puso ko. I know something is wrong. The sorrounding was too quite and empty. Marami na ring mga dahong nakakalat sa harapan ng bahay. I know Roan would never be this messy, araw-araw siyang naglilinis ng bahay at lalo na ngayong day-off niya.

Ginamit ko ang susing ibinigay niya sa akin para mabukas ang pintuan papasok sa bahay. I was greeted with an empty house. Mas lalo akong kinabahan. I tried to look for Roan's presence in every corner of the house.Pero ni anino niya ay wala akong makita. Wala na ring gamit ang loob ng bahay. I know he wasn't in any business trip right now. The house looks so cold and empty. Wala itong kabuhay- buhay. He couldn't have leave me right?

"Fuck! Roan, where are you?!" ang nag-aalalang sabi ko sa sarili. I tried to call his number but it wouldn't get through. Palagi itong out of coverage. Even his office number ay tinawagan ko pero iba ang sumagot dito.

Nagmadali akong lumabas ng bahay at ini-lock iyon. Nagdrive ako papunta sa mansion kong saan naroroon ngayon si Nathan at ang pamilya ko.

"Nasaan si Nathan?" Bungad kong tanong kay Austine.

"Nasa sala kasama sila tita at tito."
Sagot niya at sumunod sa akin papasok. Naabutan ko sila Nathan at papa na naglalaro ng chess. Si mama naman ay nanonood lang sa kanila.

"Hey, mom." Bati ko kay mama at hinagkan ang noo nito. Nagmano naman ako kay Dad.

"You have no work na, ijo?" Tanong niya sa akin ng maka-upo ako katabi ni papa. I rubbed face with my palm and looked at Nathan helplessly.

"Nathan, nasaan si Roan?"

He didn't spared me any glance before talking, "He filed a resignation a week ago na mabilis kong inaprobahan."

"WHAT?! Bakit mo ginawa 'yon? How could you let him go that easily? Hindi ba't sekretary mo siya?" mas nagduda pa ako ng sabihin iyon ni Nathan.

"Wala na siyang silbi sa company. With his state of mind, babagsak lang ang kompanya ko. Mas makakabuti kong i-releave na siya sa kanyang posisyon and give it to someone more professional." He said seriously at nagpatuloy lang sa laro nila papa. I stood up at nakapamewang na napatingin sa kawalan. He is gone. Iniwan niya ako. Kinuha ko ang basong may lamang alak at inibos iyon.

"Damn it!" itinapon ko ang baso sa sahig at galit na napaupo sa sofa. Saan ko siya hahanapin ngayon? I can't lose, Roan. Hindi siya pwedeng mawala sa tabi ko. He promised me! Paano kong may masamang nangyari sa kanya?