JB2: The General's Affair [BXB] [√]

Special Chapter

Roan Dela Mercid

"Hello, Axel? Where are you? Papunta ka na ba?" Ang tanong ko sa kabilang linya.

I peeked outside the tinted window of my car para tingnan kung nasaan na kami ngayon. I heaved out a frustrated sigh nang matantong malayo pa kami sa aming patutunguhan.

"I'm on my way. Calm down. Don't stress yourself too much, sweetheart. Buntis ka." Ang paalala ng asawa ko sa akin. His voice is enough to calm me down.

Kahit hindi niya ako nakikita ay tumango pa rin ako. Hinimas ko ang aking tiyan nang maramdaman ko ang pagkirot nito. "Okay, mag-ingat ka. Love you."

"Love you too. See you later."

Ako na ang nagkusang putulin ang tawag naming dalawa. He might be driving his own car right now at sigurado akong hindi niya iyon ibaba kung hindi ko pa siya uunahan. As much as I want to talk to him, I want to meet him in whole later. Baka mapaanak ako ng maaga dahil sa inis mamaya.

Before I could place my phone inside my bag, muli na naman itong tumunog. I looked at the caller and saw that it was the same person who have called me a couple of times today.

"Hello, teacher Yeh?"

"Mr. Juariz, may I know if you're still coming today?" Her soft voice that I admired back then sounded so bad in my head right now.

"Teacher Yeh, malapit na po ako."

"Sige, sir, thank you."

Napahilot ako ng aking sintido matapos niyang ibaba ang tawag. Muli akong tumingin sa labas ng sasakyan habang hinihimas ang malaking umbok ng aking tiyan para ikalma ang sarili ko.

Papunta kami ngayon sa school ng panganay naming kambal dahil sa ikasampung pagkakataon sa school year na ito, nasangkot na naman sa gulo si Raze. Ika limang buwan palang ito ng pasukan pero ang bubwit na 'yon todo-todong sakit ng ulo na ang ibinibigay sa amin.

Raze and Rain are already in third grade. Ayaw silang ipasok ni Axel sa advance program ng school dahil gusto daw niyang maranasan ng mga 'to ang hindi niya naranasan dati. Hindi rin naman umalma ang dalawa.

"Sir, nandito na po tayo," anunsyo ni Rolan na driver at bodyguard ko.

Bubuksan ko na dapat ang pintuan sa side ko nang may magbukas nito para sa akin. Hindi ko kaagad nakita ang mukha nito, sa halip ay ang puti nitong dress shirt at itim na pantalon ang sumalubong sa aking paningin.

Bahagya itong yumukod dahilan para makita ko ang kanyang mukha. "Axel,"

Inilahad niya ang kanyang kamay sa akin at tinulungan akong makababa sa sasakyan. Kinuha niya rin ang bag ko at isinukbit iyon sa kanyang balikat. He kissed my temple as he wrap his arms around my waist.

"I miss you," ang sabi niya sa malambing na boses.

"Miss you too. Pero may problema pa tayo. Kanina pa tayo hinihintay ni Miss Yeh,"  ang sagot ko sa kanya. There's already a smile on my lips.

Siya naman ngayon ang nagpakawala ng malakas na buntong hininga. "Ano na naman kaya ang ginawa ng kutong lupa na 'yon. Malilintikan talaga siya sa akin pag-uwi."

Hinampas ko ang mabato niyang tiyan nang sabihin niya 'yon. "Wag mong hahampasin ng sinturon. Sinasabi ko sa'yo, Axel."

Last month kasi ay tinodo niya ang pag-sinturon sa makulit na Raze ayon hindi siya pinansin ng ilang linggo.  Ilag ang bata sa kanya dahil natakot yata. Nasugatan kasi niya ito habang hinahampas ng sinturon.