Chapter 1

1.8K 51 7
                                    

Chapter 1: Idiots

Alexa's Point of View

Sunday had already gone kaya ngayong araw ay balik na naman sa ordinaryong buhay. Taking my bath, wear my school uniform then go to school. Eating my breakfast? I couldn't do that as always. This is sometimes the reason why I have had always felt stomachache. Nakasanayan ko na kasing hindi ako kumakain ng agahan. Id ona't know, but maybe I've lost my appetite every morning.

"Let's go." I called Jenny. Ang bagal kasi niyang magtoothbrush dito. We only have eight minutes left before our first subject starts.

Mahirap kapag apartment lamang ang tahanan mo. Boarders are also preparing for their own lives. Hindi lang kami ang nag-aasikaso sa sarili namin pagdating sa paggamit ng paliguan, cr at iba pa. Kaya minsan palagi na lamang kaming nahuhuli sa klase. The heck is, medyo may kalayuan pa naman ang apartment sa school namin.

"I'm coming!" She shouted back.

Hindi na namin ginising pa si Lovely, she's about to spend her beauty rest. Because she always believes that beauty comes from having enough rest and sleep. It's her own belief. Well, if you want to be like her? Nasa inyo lang iyan basta 'wag niyong sisihin si Lovely kapag binuhusan kayo ng mainit na tubig ng mga magulang ninyo. Just kidding, well, who knows.

"Please, hurry up! We are almost late!" I shouted again and again, reminding her to come faster while opening the gate.

I will be driving my own scooter now, the same with Jenny. Binilhan kasi siya ng parents niya ng scooter para hindi mahirapan ang prinsesa nila. And if you'll ask me where did I get my scooter too? It's from my own wallet. My parents didn't buy that, I worked hard for it. It's because dad hates me.

"Thank God." Bulong ko nang makalabas na si Jenny sa apartment. Comb is still hanging on her head habang nakaipit sa bibig niya ang kanyang pantali.

"Hurry up! Napakabagal mo talaga, Jenny." Galit kong sabi sa kanya sabay tinaasan ng kilay. Ang dami pa kasing arte, eh, wala naman itong jowa. "Heto na! Maghintay ka nga lang." Wika nito. I've been waiting for her almost a half hour tapos papahintayin pa niya ako. How stupid!

"Oh emm gee." She screamed loudly. "What?" I asked. I see her face forming a worried look.

"Wala na akong gas." Mahinang giit niya. She still giving me a worried face. Pati ako nag-aabala na sa kanya. Hindi rin kasi ito puweding sakyan kasi kulang ng hangin ang gulong ng scooter ko.

Heto na nga talaga, eh, kung kailan strikto ang teacher namin ngayon saka pa siya naubusan ng gas. Eversince we became friends, she's clumsy as always.

"Nagpa-gas naman ako kagabi. Eh, ba't ubos na? Ninanakaw ata 'yong gas ko." She said while shaking her scooter's tank. "Kahit anong gawin mo pa diyan, ubos na talaga at saka isa pa don't make any justification. Kung wala ka na talagang gas, eh 'di ubos na. That's so simple." I told her sarcastically. I just don't want people make any reasons when they committed something a mistake.

"Promise, mamatay pa si Dora, Alex. Bumili talaga ako ng gas kahapon. Dalawang litro, roon sa kabilang kanto. Imposible namang maubos agad iyon, eh mantika lang naman ang binili ko kahapon." Paliwanag niya sa 'kin. Kahit kailan bulagsak talaga ang babaeng 'yan.

"Stop explaining, Okay?" Naiiritang ani ko sa kanya. "Sumakay ka nalang dito." I started to press the starter and wait for her to aboard on my scooter. Mabilis siyang kumilos at ikinabit ulit ang bag niya sa kanyang likod.

Nang makasakay na siya ay lumabas na kami ng bahay. I slowly noticed that I can't able to start the scooter. Parang may pumipigil sa 'min sa pagmamaneho.

Playboy's Property ✓जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें