Chapter 4

1K 32 0
                                    

Chapter 4: The Fuckboys

Alexa’s Point of View

After the election day ay umuwi na ako sa apartment. I am not interested to know the results dahil alam kong ako ay napilitan lamang sa aking posisyon. And until now they are still tallying.

I am here laying in my bed doing usual routine, ang magfacebook at mag-instagram. Wala naman akong ibang magawa rito. Ako lang mag-isa sa kwarto namin. While those two bitches? I don't know where they are. Palagi naman kasi silang late umuwi at sanay na ako sa ugali nila.

When 2:30 PM strikes, I felt hot and humid afternoon living in this room. Hindi ako mapakali rito sa kotson ko, rolling side by side. And when I can no longer endure this hottest day, I decided to take a bath para mawala na 'yong init na dumadapo sa aking balat. After 30 minutes of rinsing my body ay pinulupot ko na ang tuwalya ko sa aking katawan and started to dress up myself. And when I'm done I go outside of this room and trooped in to the small hut na nasa labas ng apartment na ito. Dinala ko na rin ang aking gitara para kumanta rito.

I picked a song and started to strum the guitar. I sing here lovingly. Well, everytime they hear me singing they always say that I look like an angel singing with an angelic voice. I inhirited this powerful voice from my mom. She was a vocalist and a voice teacher before.

Bahagya ko na lamang na ihinto ang pagkaskas ng aking gitara when I remember my mom. She was really the best mom for me. Ang saklap lang they are being separated from my dad. They got already their official annulment. Kaya mas hate ko ngayon si daddy, eh, dahil hindi niya kayang ibigay ang gusto ko. Kaya ngayon naghihirap ako lalo.

But I don't want to go back to that freaking drama. Ayaw ko na ulit masaktan. Sinimulan ko na muli ang pagtogtog at pagkanta upang sa gayun ay mabawas-bawasan na rin 'yong sakit na nararamdaman ko ngayon. I sing stitches and anything just to consoles myself from sorrows.

“Uy, Alexa! Mukhang may lamay dito sa apartment, ah?” Nagulat ako nang may nagsalita sa aking likuran kaya agad ko itong nilingon and it was Jenny who uttered at my back. Hindi ako umimik dito. I just give her a blank face.

“Nakadisturbo ba kami sa'yo?” Asked Lovely. “Naku, hindi natin hahayaan 'yang kalungkutan na 'yan na kakainin ka buong hapon because today---”

“We'll going to celebrate.” I turned my face back to the man who's speaking. Isang napaka-lalim na boses ang narinig ko nang maputol ni Lovely ang kanyang pagsasalita. “Eros? Why are you here?” Biglang tanong ko sanhi ng aking pagkagulat.

“Are you deaf? Kakasabi ko nga lang, 'di ba?” He uttered sarcastically.

He doesn't know what I am really pointing. Nagulat lang naman ako sa kanya kasi bihira lang siyang pumasok dito sa apartment. Maybe he's right, sobrang mapagtanong lang siguro ako.

“Okay, anong ginagawa mo rito?” Tanong ko ulit sa kanya at sabay pahid gamit ang panyo sa tumutulong tubig mula sa aking basang buhok. “We won.” He said, giving me an expensive smile.

“What? I-i mean, really?” Sunod-sunod na tanong ko sa kanya as I am not expecting to win. “Ohh, why aren't you happy?” He barely asks me.

“Napa-isip kasi ako na parang I am not deserving to win that position.” Giit ko sa kanya. “Don't think about it. You know what? All of our candidates under our partylist also won. Kaya tonight we have our Victory Party, Miss Vice President.” I got impressed when I heard him. This is really a sort of miracle. Bihira lang kaming magkaroon ng ganito, na lahat ng co-candidates ninyo ay mananalo.

Playboy's Property ✓Where stories live. Discover now