Fight

1.7K 118 20
                                    

  თვალს არ მაცილებდა,არც ახამხამებდა,ცოტა შემეშინდა,ამიტომ თვალი ავარიდე და კაფეში შევედით. კვლავ ვგრძნობდი მის მზერას,კაფიდან გასვაზეც კი ვიფიქრე,მაგრამ მე რატომ უნდა გავიდე? ერთ-ერთ მაგიდასთან დავსხედით და მიმტანს დაველოდეთ.იმ ბიჭისკენ შიგადაშიგ თვალს ვაპარებდი და როცა ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეხვდებოდა,სწრაფადვე მოვაციებდით ერთმანეთს.მაგრამ მოდი ვაღარებ და ვიტყვი,რომ შავი ტყავის კურთუკი საოცრად უხდებოდა.

  უცებ ადგა,ქურთუკი გაიხადა  და ჩვენსკენ გამოემართა.

-ვაიმე,აქეთ მოდის-ჩუმად ვუთხარი დოვს.

-ბუნებრივად მოიქეცი-ძალიან უხერხულად ვგრძნობდი თავს,არ ვიცოდი სად წავსუულიყავი.ისიც მალე მოგვიახლოვდა,ჩვენს მაგიდას ხელებით დაეყრდნო და მომაჩერდა.

ისიც მალე მოგვიახლოვდა,ჩვენს მაგიდას ხელებით დაეყრდნო და მომაჩერდა

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

წარბი ავუწიე და ზრდილობიანად ვკითხე

-აქ რა ჯანდაბას აკეთებ?

-კაი რა! ნაცნობის მონახულება არ შეიძლება?

-რომელი ნაცნობის?-თავით ჩემსკენ მანიშნა,მეკიდე წარბები შევკარი.

-იდიოტი ხარ? რომელი ნაცნობი მე მნახე.-უკვე წამოვენთე,რადგან საშინლად მაღიზიანებდა. რაღაც უნდა ეთქვა,თუმცა არ დასცალდა.კაფეში ვიღაც შემოვიდა,გავიხედე და ჰარი იყო. გამიხარდა რომ მოვიდა,რადგან ეს ტიპი უკვე მაშინებს,თან ძალიან. გადავწყვიტე ჰარი გამეგიჟებინა,რატომაც არა? ამიტომ იმ ბიჭს გაღიმებულმა შევხედე და რბილად ვუთხარი

-აქედან დროზე დაახვიე,სანამ უარესი მოგსვლია.

-შენი პატარა მუშტებით მცემ?

So far and So close  (დასრულებულია)Where stories live. Discover now