It Haunts me with Love

Chapter 3

Nagising ako dahil sa tunog ng alarm clock ni mcnhiel, in off ko ito at tinignan ang mukha ng taong mahal ko. His eyelashes are long. His lips is pink. Makapal ang kanyang eyebrow. Matangos ang kanyang ilong. Magaling rin ito sa mga academics, pero madalas. Naooffice ito sa kanilang school noon because sa mga kalokohan na ginagawa niya Buti nga nag graduate pa eh. Muntikan nang na kick out, pasalamat siya ay nabiyayaan siya ng talino. I hug him tight as he hug me too.

"Goodmorning baby" then he kiss me sa aking noo, "Anong oras na?"

"7:30" sabi ko naman

"Prayer yatang mga 10:00. Dadating ang mga magcacater niyo yata mamayang 10:30 ganon" seryoso niyang tugon

"How did you know about it?" I asked

"Well lola melling said"

Hindi na ako sumagot pa. We decided na bumangon na para makakain na ng breakfast. I let mcnhiel go first sa kusina. then i went to my bathroom to fix my hair and wash my mouth. Pagkatapos, i went down to kitchen.

"Hmmmm shrimp. Di mo na allergic?" he asked me. Well he knows na allergic ko ito. Noon kasing kumain kami sa bahay nila. Naghanda sila ng shrimp. Tapos habang kumakain kami. Nangangati ang aking dila after that i cant breath, so they gave me medicine. Tas nalaman ko na allergic ko pala ang shrimp

"I'll go drink some medicine para makakain ako niyan"

Pagkatapos iyon. Tahimik kaming kumain. "Dahan dahan lang" he chuckled. Tumawa na rin ako at kumain muli. Habang kumakain ako, my chest became heavy.

"Whats wrong?" he asked

"Nothing. Maliligo lang ako. Just wait me here" umakyat na ako. Nagtungo sa Cr

Habang naliligo ako, hindi parin nawawala yung bigat na pakiramdam sa aking dibdib. Is there something ba na mangyayaring masama?

"Katrinaa! Bilisan mo. Paparating na daw sina lola melling" sigaw ng aming yaya. Pagkatapos kong maligo. Binilisan ko ng magdamit dahil naririnig ko na ang mga boses ng mga matatanda.

Nang nakabihis na ako, bumaba ako agad patungo sa aming salas para magsimula na ang prayer

"Tagal mo" sabi ni Kuya Rj

"Nasarapan kong kumain kanina" paglulusot ko. Pero ang totoo iniisip ko ang possible na mangyari mamaya.

Nag start na ang prayer. Nakatingin lang ako sa mga pictures ng aming magulang. Saglit na nawala ang bigat na pakiramdam na aking nararamdaman. I miss them so much.

Habang nag praprayer kami, nag aayos ng mga pagkain ang mga cater. And my chest became heavy again hanggang sa natapos ang prayer. Nanatiling ako naka upo sa harap ng mga pictures ng aking mga magulang.

Nang namatay sila nasa Singapore ako noon with my Tita Rolenda kapatid ni mommy at ang pinsan kong si  Jelina. Habang nagpipicture kami noon ni Jelina sa Gardens at the bay. Biglang nagyaya si Tita noon na umuwi agad. Nagtaka kami ni Jelina

"Diba may pupuntahan pa tayo?" Jelina asked me

"Oo nga, pero parang may nangyari. Bumalik nalang tayo sa hotel" i said

Nang makabalik na kami sa aming hotel. Tita talk to me. "Katrina, we need to go back sa Pilipinas right away"

Mag sstay sana kami dito sa Singapore ng 5 days. "Why tita?"

"Ready yourself" it confused me. What should i react? Di ko alam kung ano na ang sasabihin ko. Mixed emotions.

"Si mommy mo" naiiyak na sabi ni tita, "at si daddy mo patay na sila nasagasaan sila sa Ilocos"