It Haunts me with Love

Epilogue

"Nandito ako sa Manila" tawag ko kay Tita. Alam kong nandito si Katrina. Feel ko nandito siya. I want her to comeback to me, alam kong mahal niya parin ako. Yes i ghosted her, pero alam kong ang puso ko ay siya parin ang tinitibok.

Bumili muna ako ng damit dito sa Mall. Pumasok ako sa H&M, pumunta sa ako 'Men' part. Nang nakapili na ako ng damit pumunta agad ako sa Cashier para bayaran ito.

"899 sir" sabi ng cashier binigyan ko naman siya ng 1000. "I receive 1000 sir—" hindi ko na pinakinggan ang iba pang sinasabi ng cashier. Ibang iba ang tibok ng puso ko ngayon. At mamayang gabi ay ang alis ko rito sa Maynila. Kaya ihahanda ko pa ang aking damit.

Nang binigay na ng Cashier ang aking damit ay umalis na ako. Habang paalis na ako rito sa H&M nakita ko sa Katrina. I knew it nandito siya, agad-agad akong umalis dahil sa hiya ko sakanya. Gumanda siya lalo, i'll promise to myself ibabalik ko siya saakin. No matter what it takes.

—

"Manonood si Katrina" sabi ng isa niyang kuya si Thyrie. "Okay" sabi ko at nag warm-up na. Nakita ko siyang papasok na sa Basketball court. Our eyes met again, at ang aking nararamdaman ay pareho noong nagkita kami sa Manila.

Magsisimula na ang laban at kasama ako sa first five. "Kaya yan!" Sabi ng iba naming kasama.

Nang matapos na ang laban nakita ko sila na papunta sila sa Carnival. "Brad may pupuntahan lang ako" sabi ko kay Louise. Isa naming kasama.

Pumunta naman ako sa Carnival at nakita kong naghihintay sila sa Ferris Wheel. Pumunta naman ako doon. Tamang-tama at daladalawa lang ang makakasakay. Agad akong bumili ng ticket.

Buti nalang katabi ko siya, this is my chance.

—

Iniisip ko parin ang sinabi ni Katrina na dito kami sa Apartment ko matutulog. I want to stay by her side, i want to protect her. Tumayo ako at may tinignan ako saaking cabinet. Isang picture ako at ang isang babae. At itinabi an picture na nalaglag ni Elizia noong nagwawalis siya.

"Baka kamukha lang niya. Hays" sabi ko at ibinalik na ang picture sa aking cabiner. Tumabi na ako sakanya at niyakap ko ito. "I hope you will not leave me" pinikit ko na ang aking mata at natulog na ng mahimbing

Pagkagising ko wala na si Katrina, maybe nasa kusina lang siya. Tinignan ko siya sakanyang kusina at wala siya doon. Pinaandar ko na ang aking motor at Pumunta agad ako sa bahay nila at nakasalubong ko ang kanyang yaya. "Ate, sina katrina?" Tanong ko sakanya. Parang ayaw nito magsalita, parang may tinatago siya. Sa pagod at galit ko, "SAAN NGA!" nasigawan ko siya ng matindi. "S-sir na-sa a-airport po—" hindi ko na siya pinatapos sa kanyang sasabihin at agad akong pumunta sa bahay nila lola.

Agad naman akong nakarating. "Tita! Pahiram nga po ng kotse!" Sigaw ko sakanya. "Bakit?" Sigaw na Tanong nito saakin. "Basta!!" Sigaw ko sakanya. Nasa loob kasi siya ng bahay. "Nandyan ang susi sa Lamesa kuhanin mo nalang diyan, ingat ka!" Kinuha ko naman agad ang susi at pinaandar ang sasakyan.

Pinatakbo ko ito ng mabilis, sana maabutan ko si Katrina. Nang malapit na ako sa Airport biglang may sumulpot na truck. Hindi ko agad ito naipreno, at maya-maya nagbanggaan na kami ng Truck at naitama ang aking ulo sa glass ng window at nawalan na ako ng malay.

—

"Brad!" Sigaw saamin ni Paul kasama ko ngayon si Axcel at papunta kami sa Carnival. "Oh brad!" Sabi naman ni Axcel. "Halika may ipapakilala ako sa inyo" sabi niya. Sumunod naman kami sakanya.

And its a group of girls ang ipapakilala niya. Tsk! Tinignan ko naman ang isang babae. Ba't ang familliar niya? Who is she? Parang nakita ko na siya saaking panaginip. Hindi ko lang matandaan ang panaginip ko noon.

Maya-maya biglang sumakit ang aking ulo ang aking. "You look familliar" turo ko sa sinasabi nilang Katrina. Nagulat naman ito saaking sinabi pati na rin ang kanyang kasama na si Jamille

—

Binabantayan ko ngayon si Paul. Nang biglang nagising na ito. "Oh engineer, ikaw pala nagbabantay saakin" sabi nito at tumawa ng mahinhin. "Yeah, sabi mo noon may gusto kang sabihin saakin noong nasa La Union tayo. Maybe ngayon na ang best time para sabihin mo na iyon" ani ko.

"You know katrina?" Tanong niya saakin. Tumango ako at nag crossed arm. "Siya ang babaeng nasa panaginip mo, siya ang babaeng minahal mo ng lubos noon at alam kong pati ngayon—" lumabas na ako at tinext na si Katrina. I knew it, alam kong siya yun. I just need this confirmation. Pumunta ako sa Coffee Shop at nakita ko siya doon.

—

I've been meeting attorney Bea. "Attorney, are you sure na si Elizia ang may kasalanan yun?" Tanong ko sakanya. "Hindi, kase wala pang sapat na ebidensya" sabi niya. Nasa office niya ako may kinuha naman akong papel sa hawak kong envelope. "Do you know this man?" Tanong ko sakanya sabay turo sa kasama ni Elizia noong nangyari ang accidente sa Kasal ng kanyang kuya.

"Yes siya rin ang suspect ko" pag agree niya saakin at may pinakita rin siyang papel. "I'm doing this to help my girlfriend, tell me everything their history amd i'm gonna protect her sa mga taong iyon. I'm willing to do everything for her" sabi ko sakanya at huminga naman ito ng malalim

—
"Hoy sure kang okay yon ha!" Sigaw ko kay Axcel. "Oo nga magpapanggap tayo! Ako na ang magiging patay. Oh ano agree?" Tanong niya. "Agree nalang ako!" Sabi ni Elizia.

Pumunta na kami dito ni Katrina sa Beach. Lumabas na rin sina Axcel.
Lumuhod naman ako at inopen ang box ng sing-sing.

"Will you marry me Katrina Castro, M.D?"

"Yes!" Agad naman itong sabi. Isinuot ko na ang singsing sa kanya at niyakap ito ng mahigpit.

"Buntis ako!" Sabi niya muli. Doble ang saya ko ngayon.

I promise to stay by her side whatever the battle she is holding, i'm right here to support her whatever she likes. When i'm with her, the word 'sadness' , 'problems' will vanished because i'm at peace.

She is my luna, whatever it takes i'm here to help her shine bright, because i'm his sol.

Our love, others may not agree with it because of our history, but just like Sol and Luna. God made an Eclipse to make their love possible. If its meant to be, it'll be.

-end-