The Promise

Deel 4

"3 werkdagen" ik knikte
_______________________________________

Perspectief Intissar Kasmi: Nadat ik mijn auto instapte hoorde ik de beltoon van mijn telefoon, "Ameerah" komt er te voorschijn algauw neem ik op waarna ik snel mijn telefoon aan de auto koppel, "ja?""Intissar, ik kan geen stage vinden, en het moet binnen 2dagen geregeld zijn!"
"Ameerah kalm, we zijn pas een dag op bezoek we vinden wel wat"
"pff je hebt gelijk mohim ik ga verder zoeken, bel je terug als ik wat gevonden heb" "isgoed, ik zoek ook mee ik app je ook als ik wat gevonden beb" "Saff" zei ze waarna ze ophangde. Zuchtend keek ik voor me uit.

Algauw realiseerde ik me dat ik Badr-eddine nog moest ophalen, haastig kijk ik op me horloge "15:50" oh gelukkig heb nog tijd, als ik besef dat ik nog moest koken vandaag rijd ik naar de albertheijn waar ik de benodigdheden van Macaroni haalde, lekker simpel! Heb het echt veel te druk de laatste tijd, dit jaar is namelijk mijn laatste jaar en dan ben ik officieel advocaat In Sha Allah. Als ik mijn diploma heb kan ik mijn moeder eindelijk trots maken, ik moet nog wel uitvinden hoe ik alles ga doen. Mijn moeder had een eigen kantoortje hier ergens in Rotterdam maar ik heb echt geen idee hoe het er nu aan toe is daar, ik weet wel dat niemand daar meer werkt en dat het daar nogal verlaten is en en het opgeknapt moet worden..

Zuchtend open ik de kofferbak waarna ik de boodschappen in de kofferbak zet en de auto instap, onderweg naar badr-eddine.

"Badr-eddine eten!" schreeuwde ik waarna ik hem algauw de trap op naar beneden hoorde rennen "wollah had echt honger man, bismillah" zegt hij waarna hij aan tafel schuift en begint te eten "bsahtek" glimlachte ik, "bismillah" fluisterde ik zachtjes waarna ook ik begon met eten, "hoelaat begin je morgen?" vroeg ik "half 9" zuchte hij ik knikte waarna ik de borden en vorken in de vaatwasser deed "isgoed ik ben morgen 2uur uit" zei ik terwijl ik de trap op loopte naar de woonkamer "oh, isgoed" zei hij "ik heb morgen training tot 8 uur hé" geschrokken keek ik hem aan "oja! Shit! ik haal je wel op" hij knikte.

Zuchtend open ik de deur van mij kamer waar ik aan mij bureau ging zitten, ik opende mijn MacBook en begon aan het maken van mij verslag, als ik het af had keek ik naar de tijd "21:05" als ik merkte dat ik nog wat tijd over heb begon ik met het maken van mij andere verslag als dat ook gedaan was vond ik het wel genoeg voor vandaag, ik liep de badkamer in waar ik de woedoe verrichte, me gezicht reinigde en me tanden poetste nadat ik dat heb gedaan liep ik naar mijn kamer waar ik mijn gemiste gebeden inhaalde, ik deed nog was dua's voor mij ouders en begon daarna met het inpakken van mijn tas. Nadat ik dat allemaal had gedaan liep ik naar Badr-eddine zijn kamer waar ik hem nog fortnite zag spelen, zuchtend keek ik hem aan, dat kind is al 17 en is nog steeds zo een kinderachtig spel aan het spelen! "Badr ik ga slapen, ik haal je morgen op" hij knikte en ging geconcentreerd verder met zijn spel.

Vermoeiend ging ik in mijn bed liggen waarna ik nog wat appjes controleerde.

Ameerah: Slaaplekker schat, zie je morgen weer In Sha Allah

Algauw wenste ik haar een goede nachtrust terug. Nu nog hopen dat we morgen een stage vinden.

Volgende dag:

"En al wat gevonden?" Vroeg ik aan Ameerah terwijl ik de auto instapte, we zijn eindelijk uit! "Oja! helemaal vergeten ik werd vanochtend door een bekende bedrijf gebeld is niet zo ver van jou huis, maar 20 minuutjes ofs, het zit nogal in de buurt van het Centraal station" "oh dat is voor ons beide fijn" ze knikte "maar hoe hebben ze jou gevonden dan?" vroeg ik "ik weet het niet maar hij wou ons vandaag spreken, om 15:30" ik knikte maar wat, vind wel raar dit..

"dus ze zijn nogal bekend" vroeg ik nadat ze me over het bedrijf vertelde, ze lachte "nogal? Ze hebben wel 6 kantoren door het hele land en ze hebben vandaag ook nog eens een contract ondertekend met de Engelse" met grote ogen keek ik ze aan "met wie hebben wij een afspraak dan?" "weet ik niet weet alleen zijn naam meer niet" zij ze, ik knikte "Ey we gaan even langs mijn huis moet me omkleden" zeg ik doelend op de koffieflek op mijn broek, ze lachte "dat was niet grappig!" siste ik "oh jawel" lachte ze haar kapot. "nu je het zegt je kan er best om lachen" lachte ik terwijl ik de afslag naar Rotterdam nam.

Bij mij thuisaangekomen: "voel je thuis ik ga me even omkleden, er zit nog macaroni in de koelkast als je wilt en redbull" ze knikte "wil je ook?" vroeg ze "isgoed doe maar dan ga ik me snel omkleden" ze knikte. Zuchtend staarde ik voor me uit, wat moet ik aandoen? Algauw had ik wat uit me inloopkast gepakt (zie omslag) ik werkte me mascara nog wat bij en smeerde nog wat vaseline op me lippen. Nadat ik dat heb gedaan spoot ik nog wat parfum en liep de trap op naar beneden waar ik Ameerah al zag klaarzitten.

"Kom we moeten gaan" zeg ik als ik alles in de vaatwasser heb gedaan ze knikte en samen liepen we de deur uit, en nu hopen dat alles goed afloopt.

950 woorden. Hoe vinden jullie het toch nu toe?