The Promise

Deel 8

Ik knikte, Let the mysterie begin.
_______________________________________

Perspectief Intissar Kasmi:

Met een geïrriteerde blik loop ik Hamza zijn kantoor uit, "Intissar luister als je dit niet wilt doen moet je dit niet doen, ik zweer je dit is wel het laatste wat ik verwachte. Laten we gaan Intissar we kunnen nog altijd nieuwe stage vinden, we hebben nog een hele dag" zei Ameerah die achter me aanliep, glimlachend kijk ik haar aan "Ameerah i promised my mom and i will make that promise true, ik laat mij niet verlagen door een stelletje klootzaken, ik zal dit tot de bodem uitzoeken en een rechtzaak starten" geschrokken kijkt ze me aan "doe je wel voorzichtig" ik knikte waarna ik haar in een knuffel trekte "maak je geen zorgen, Ik zal the promise waarmaken, ik zal mij moeder trotst maken en alles tot de bodem uitzoeken en dan gaan we oké?" ze knikte waarna ze me terug knuffelde. Na een tijdje lieten we elkaar los "Yallah ga nu voordat Hamza ons vermoord hier" ik lachte en liep zelfverzekerd naar Sabih Lahyouni zijn kantoor die een gangetje verderop zat.

Na 2 kloppen hoorde ik een zware mannelijke stem "binnen" zeggen, ik strijkte mijn kleding nog recht en liep zelfverzekerd zijn kantoor in waar ik hem met zijn rug naar mij toe zag staan, zijn handen had hij op zijn rug en hij keek uit het raam, om eerlijk te zeggen is het hier best mooi ingericht, marmere vloer, zwarte luxe flexen, een zwarte glanzende bureau met daar tegen over 2 groene fluwele stoelen met een gouden tafeltje met wat accesoires en zo kan ik verder gaan...

Als hij zich omdraaid kijkt hij mij geschrokken aan, er heerste een enorme stilte je kon zelfs een speld horen vallen. Algauw veranderde zijn blik in een enorme koude blik, precies net als die avond.

Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan als hij op me afloopt. "wat doe jij hier?" zij hij kalm "zoals u al weet ben ik door u tweelingbroertje aangenomen, en mij functie hier is als u assistent werken" zij ik, hij knikte "mooi, ik wil wel dat jij je hier op werk professioneel gedrag vertoont oké? Daar bedoel ik mee, niet in mijn intieme zone, houd je balans e.t.c gewoon een baas-assistent band, want zoals ik al zei mij wil je niet leren kennen" lachend kijk ik hem aan, wat denkt hij wel niet? dat ik een van zijn poppetjes ben? "pardon maar als wat ziet u mij? Als u assistent of als een van u poppetjes? ik snap sowieso niet hoe u op dit onderwerp komt ik bedoel ik wil u niet leren kennen en dat wil ik u ook niet inzien als wat u denkt. Ik zie u maar als een moordenaar, meer niet" hij keek mij lachend aan "dat jonge dame komt omdat ik jou soortjes wel ken" lachte hij waarna hij zijn handen in zijn zak deed, ongelofelijk kijk ik hem aan "en waarom wil jij voor een moordenaar werken?" Zij hij nog voordat ik wat wou zeggen, nu was het mij beurt om te lachen "sorry Meneer Lahyouni maar mij sollicitatie gesprek heb ik al gehad, en trouwens u kan mij niet veroordelen want u heeft zover ik weet nog nooit wat negatiefs over mij gehoord/gezien maar wij weten beide wat ik heb gezien, dus als ik u was zal ik u maar gedeisd houden want voor u weet staan er wat agenten voor u neus, en geloof me je krijgt u zelf niet zo snel vrij, ik zit in het kantoortje naast u, mocht u me nodig hebben kunt u me bellen" lachte ik waarna ik zijn kantoor verlate "je hebt geen bewijs en zo praat je niet tegen je baas!" hoorde ik hem nog schreeuwen, met een tevreden blik liep ik naar mijn kantoor die naast die van hem zat. Mij bespeel je niet Sabih Lahyouni.

Zuchtend plofte ik op mijn bureaustoel, het is hier best mooi, een witte bureau met daar tegen over 2 grijze fluwele bankjes en in het midden een witte/goude tafeltje daarop staan wat tijdschriften en links in de hoek staat er een enorme witte ladenkast die tot bijna de plafond door loopt.

Als ik me links omdraaide viel er een raam op die uitzicht gaf op Sabih Lahyouni zijn kantoor, hell no?! Wtf deze kantoor is gwn aan zijn kantoor verbonden bijna, zuchtend kijk ik naar Sabih Lahyouni die geconcentreerd naar wat documenten keek, algauw hoorde ik de telefoon afgaan waarna ik hem vanuit het raam zag seinen dat ik moest komen "kun je komen a.u.b" "ik kom al" zuchtend hang ik op waarna ik naar zijn kantoor toe loop.

"ik wil graag dat jij informatie opzoekt over deze cliënt, graag zo snel mogelijk aangezien de rechtszaak overmorgen al is" ik knikte, net wanneer ik wou weglopen hield hij mij tegen "heb ik gezegd dat je mag gaan?" "moet dat dan?" hij lachte "tuurlijk moet dat, ik was nog niet klaar, jou gedrag bevalt mij niet meid, en dat gevalletje van net al helemaal niet, wie denk jij wel niet dat je bent dat je jou baas bedreigd? Ik lachte "Intissar Kasmi aangenaam" hij keek me geschrokken, hij had dit duidelijk niet verwacht "ik wou nog zeggen dat ik vanaf nu altijd een cappuccino op mij bureau wil hebben stipt 8:00" zij hij met een strenge blik "nog iets meneer Lahyouni?" "nee, je kan gaan. Ik kan je vanaf hier zien dus doe niks doms/verkeerds" zegt hij doelend op het raampje "maak je geen zorgen meneer Lahyouni, niet iedereen is zoals u" lachte ik waarna ik zijn kantoor verliet en naar de mijne liep. Wat een arrogante kwal zeg! Gadverdamme, hoe ga ik het überhaupt een jaar met hem overleven? Ik heb het nog te doen met hem, dat is zeker.

Perspectief Sabih Lahyouni:

Ik herkende haar ergens van maar van waar? Van die ongeluk en die nacht ja maar van wat nog meer? Geïrriteerd ga ik met mij hand over mij haren heen waarna ik woedend mij kantoor verlaat. Woedend loop ik Hamza zijn kantoor binnen waarna ik de deur hard dicht gooi, met een opgetrokken wenkbrauw kijkt hij mij aan "broer doe rustig man" "waar the tering ben jij mee bezig?! Kifesh je neemt haar aan?! weet je wel wie zij is?!" "broer rustig, ze heeft toch geen bewijs dus ze kan niks doen, en ze is hier trouwens alleen voor haar studie dus ja maak je geen zorgen" "daar gaat het niet om! Gaat erom dat jij haar aanneemt zonder wat tegen mij te zeggen! hoe heb jij haar überhaupt gevonden?" hij lachte "wie zegt dat ik haar heb gevonden?" "Hamza, we kennen jou spelletjes nu wel hoor, hoe heb je haar gevonden" sis ik "gaat jou niks aan, voor wat doe je zo moeilijk man, ze is hier voor haar studie klaar" "isgoed, ik kom er toch wel achter broertje, en trouwens doe iets aan haar gedrag anders mag ze oprotten en zet ik alles in het dossier!" sis ik waarna ik woedend zijn kantoor verlaat.

Perspectief Intissar Kasmi:

Vermoeiend kijk ik naar de klok, 19:55, over 5minuten mag ik gaan, glimlachend kijk ik via het raampje of Sabih Lahyouni in zijn kantoor is, yep. Perfect. Glimlachend loop ik mijn kantoor uit waarna ik 2 keer op zijn deur klop als ik "binnen" hoor loop ik met mijn mapje met het informatie over zijn cliënt zijn kantoor binnen "meneer Lahyouni, hier is alle informatie over u cliënt waar u het vanmiddag over had" "zo snel?" "u zei dat het zo snel mogelijk moest dus ja" hij knikte "bedankt, je kunt gaan je werktijd zit erop voor vandaag, morgen ochtend staat er een nieuwe taak op je bureau" ik knikte, met grote ogen kijk ik naar het diamanten spiegeltje die op zijn bureau lag, geschrokken kijk ik naar Sabih Lahyouni "is er wat?" "wat doe jij met mijn spiegeltje!" siste ik kwaad, hij keek me geschrokken aan "jou spiegeltje?"

Oepssss, hoe kan dat Intissar de spiegeltje nou weer zijn? Wat gaat Sabih hier mee doen? En wat vinden jullie van Intissar haar gedrag?

I like her🤭

*60 stemmen en ik ga verder

1375 woorden