The Promise

Deel 11

zo snel kom je niet van mij af hoor.
_______________________________________

Perspectief Intissar Kasmi:

Het is ondertussen al 10:30 en de schriftelijke brief heb ik eindelijk af, tevreden kijk ik naar het eindresultaat waarna ik het uitprint en in een envelop doe.

Met een grijns op me gezicht loop ik naar het kantoor waar ik aanklop als ik ''binnen" hoor loop ik zijn kantoor in.

Perspectief Sabih Lahyouni:

"De Schriftelijke brief die u wou" zegt ze waarna ze het voor me neus legt, tevreden knik ik waarna ik het envelop oppak en open.

"Geachte heer Alkemade. Op 27 juni 2020 heb ik mij ziekgemeld bij mij leidinggevende Max Oosenbrug volgens de regels in het verzuimregelment. Naar aanleiding van deze ziekmelding heeft u mij mondeling medegedeeld de ziekmelding niet te accepteren. Voorst  hebt u op 29 juni jongstleden schriftelijk te kennen gegeven dat u mijn non-actief stelt, dit verbaast mij ten zeerste. Ik ben hier niet mee eens, omdat ik van mening ben dat u geen gerechtvaardige reden heeft om mij non-actief te stellen. Uiteraard ben ik wel bereid met u te overleggen over de redenen die u heeft om mij op non-actief te stellen.

Naast het vorenstaande wil ik onder uw aandacht brengen dat ik het niet eens ben met de weigering van de ziekmelding. De werkgever is niet de aangewezen persoon om een ziekmelding te beoordelen. In de wet en in de regels van het UWV staat dat de bedrijfsarts de ziekmelding moet beoordelen. Dit betekend dat u niet mag bepalen of ik wel of niet ziek ben."

Tevreden kijk ik van die brief naar haar, "en" vraagt ze dan als ze merkt dat ik een tijdje stil ben "een goede brief mijn complimeten" tevreden knikt ze "mag ik dan gaan?" ik knik "ohja wacht" algauw draait ze zich om "je spiegeltje"

Perspectief Intissar Kasmi:

Geschrokken kijk ik hem aan net als ik het spiegeltje wil pakken houd hij me tegen, speelt hij weer spelletjes met mij ofs?

"Ik wil eerst dat je weet dat ik geen moordenaar ben en dat ik niks had te maken met jou spiegeltje. Je bent een slimme meid Intissar Kasmi, ik zou je nog graag als assistent willen hebben" niet begrijpend kijk ik hem aan, waarom doet hij opeens zo aardig?

"Ik zit hier nog sowieso een tijdje voor mijn stage, dus uw assistent ben ik helaas nog wel voor een tijdje en bedankt " zeg ik doelend op het spiegeltje als ik hem terug heb. Zonder wat te zeggen loop ik verward terug naar mijn kantoortje.

Met allemaal vragen in mijn hoofd begin ik weer aan mijn werk, what the fuck was dat? Waarom probeerde hij het opeens goed te praten? Waarom probeert hij mij wijs te maken dat hij geen moordenaar is?

Zal het zo zijn? Zal er kans zijn dat Sabih Lahyouni geen moordenaar is maar gwn een zachtaardige, charismatische persoon is? Zal die mogelijkheid er kunnen zijn?

Maar ik heb het met me verdomme eigen ogen gezien, hij heeft ze alle 3 vermoord! Zuchtend ga ik met me handen over me voorhoofd heen, dit word me echt even allemaal teveel, ik word gewoon gek van mijn eigen gedachtes!

De volgende dag;

Na het gebeuren van gisteren is er niet echt iets gebeurd, Ameerah is gister weer terug gegaan naar Amsterdam dus ben ik weer alleen met Badr-eddine.

Vandaag krijg ik me telefoon binnen, remember toen die flikkertje hem kapot maakte? Ja die dus, die word eindelijk vervangen vandaag.

Zuchtend sta ik op, vandaag ben ik niet gaan sporten omdat ik nogal moe was gister na al het werken. Met een vermoeiende kop slenter ik mezelf naar de douche waar ik de woedoe doe, me tanden poets en me gezicht reinig. Nadat ik dat heb gedaan loop ik naar me kamer waar ik een a3baya en hoofdoek op doe en het gebed Fajr vericht. Als ik dat heb gedaan doe ik mijn a3baya en hoofdoek af en vouw ik het netjes weer in mijn kast waarna ik me omkleed (zie omslag) ik doe wat concealer, mascara, blush en higlight op zoals altijd en spuit nog wat parfum op van de Zara, simpel maar heerlijk!