Hamlet

1. Perde | 5. Sahne

(Surların başka bir yeri.)

(Hayalet ve Hamlet girer.)

HAMLET

Nereye götürüyorsun beni? Konuş artık!

Gitmem daha öteye.

HAYALET

Dinle şimdi beni.

HAMLET

Dinliyorum.

HAYALET

Vaktim doluyor neredeyse, dönmek üzereyim yine

İşkence ateşlerinin, kükürtlü alevlerin içine.

HAMLET

Vah sana, zavallı ruh!

HAYALET

Bana acıma; can kulağıyla dinle yalnız

Sana bildireceğim gerçeği.

HAMLET

Konuş, hazırım dinlemeye.

HAYALET

Öç almaya da hazır mısın, dinleyince?

HAMLET

Ne dedin?

HAYALET

Ben babanın ruhuyum senin ve bir süre için

Mahkûmum geceleri karanlıkta gezmeye,

Gündüzleri ateşler içinde kalmaya,

Yanıp tükeninceye dek işlediğim günahlar.

Açıklamam yasak olmasaydı eğer

Yaşadığım zindanın sırlarını,

Öyle şeyler anlatırdım ki sana,

Tek kelimesi aklını başından alır,

Kaynayan kanını donduruverirdi;

Gözlerin iki şaşkın yıldız gibi

Fırlardı yuvalarından.

O bukle bukle saçların ayrılıp birbirinden

Diken diken kıllarına dönerdi

Ürkmüş bir yaban kirpisinin.

Ama et ve kandan kulaklara duymak yok

Ruhlar dünyasının sırlarını.

Dinle, dinle ama, dinle!

Sevgili babanı gerçekten sevdinse eğer...

HAMLET

Ey Tanrı!

HAYALET

Alçakça, canavarca öldürülmesinin öcünü al.

HAMLET

Öldürülmesi mi?

HAYALET

Öldürülmesi alçakça, her cinayette olduğu gibi;

Ama görülmemiş böyle korkuncu, böyle canavarcası.

HAMLET

Anlat, çabuk! Anlat ki hızlı kanatlarıyla

Hayal gücünün ve seven düşüncenin

Koşayım öcünü almaya.

HAYALET