Hamlet

4. Perde | 7. Sahne

(Şatoda başka bir oda.)

(Kral ve Laertes girer.)

KRAL

Şimdi artık vicdanın temize çıkarmalı beni

Yüreğinde bir dost yeri vermelisin bana.

Anladın, dinledin, biliyorsun ki artık

Senin soylu babanı öldüren

Benim de canıma kıymak istiyordu.

LAERTES

Besbelli artık. Ama söyler misiniz bana,

Niçin gereken sertliği göstermediniz

Bu kadar ağır, bu kadar büyük suçlara?

Güvenliğiniz kadar yüksek aklınız da,

Her şey de böyle yapmanızı gerektirirdi.

KRAL

Ha, iki özel nedeni var bunun:

Sana belki biraz sudan görünecek ama

Benim için çok önemli bunlar.

Kraliçenin canı oğlunun gözlerinde sanki,

Bense iyiliğimden mi, belamı aradığımdan mı,

Öyle vermişim ki kraliçeye kendimi,

Çevresinde dönen bir yıldız gibi

Her hareketimde bağlı kalıyorum ona.

İkinci neden, ki herkese söyleyemem,

Halkın onu büyük bir coşkunlukla sevmesi.

Bu sevgi silip süpürebilir bütün suçlarını.

Bir çeşme nasıl taşa çevirirse ağacı,

Bu sevgi, zincirlerinin her halkasını

Bir muskaya çevirebilir Hamlet'in,

O kadar ki benim atacağım oklar,

Geriye döner bu sevginin rüzgârıyla.

LAERTES

Demek ben bu yüzden yitirdim soylu babamı,

Bu yüzden düştü kardeşim bu hallere,

O kardeşim ki övmekle yaşatabilirsem geçmişi,

Dünyalara bedeldi eşsiz değerleriyle...

Ama alacağım öcümü!

KRAL

Uykuların kaçmasın bunun için!

Bizi de pek o kadar yıpranmış, gevşemiş

Bir kumaş gibi görme.

Tehlike sakalımızdan tutmuş çekerken

Oturup keyfimize bakacak değiliz elbet.

Yakında çok şeyler daha duyacaksın.

Babanı severdim, kendimi de sevmez değilim,

Bunu düşünürsen, anlarsın ki...

(Bir haberci girer.)

Ne var? Ne haber?

HABERCİ

Hamlet'ten mektup efendimiz,

Bu haşmetlime, bu da kraliçemize.

KRAL

Hamlet'ten mi? Kim getirdi bunları?