FEDAİ (BXB)

3.Bölüm ☘

Sabah alarm sesiyle uyandım.Gözlerimi açtım,bi süre tavana bakarak hayatı sorguladım.Sonra kalkıp elimi yüzümü yıkadım.Bodrum katı bana ait gibiydi.Ayrı bir banyo ve tuvalet vardı.Yemek için yukarı çıkmam gerekiyordu.Kısa bi duş aldım.Siyah takım elbisemi giydim ve yukarı çıktım.Mutfakta Cahit abi ve bikac kişi daha kahvaltı yapıyordu.Cahit abi yanındaki sandalyeyi çekerek bana doğru konuştu."Ooo günaydın koçum.Gel şöyle otur."dedi gülümseyerek.Bende gittim yanına oturdum.Sonra diğer arkadaşlarla da tanıştım ve kahvaltı yaptık,çıktık.

Arabanın yanında Eren beyi bekliyordum.Adil bey yurtdışına gidecekti iş için.Bu yüzden Eren beyi bekliyordum.O sırada Eren bey geldi.Kapısını açtım ve bindi arabaya.Bende direksiyona geçtim.Dikiz aynasından ona baktığımda gözlerimiz buluştu."Sen sür.Ben tarif edeceğim sana gideceğin yeri."dedi buz gibi kahvelerini benim kahve gözlerime dikerek."Peki efendim."dedim.Sonra tekrar konuşmaya başladı."Nerden geldin sen?Nerelisin?Yanlış anlama soruyorum ama sonuçta şoförümüzsün,bi yerde de canımızı emanet ettik sana.Kim olduğunu bilmemiz gerekiyor."dedi."Haklısınız tabii.Yanlış anlamıyorum.Ben kendimi bildim bileli izmirdeydim."dedim."Ailen nerde yaşıyor?"deyince ufak bi sızı olsa da içimde belli etmedim."Bilmiyorum.Aslında yaşıyorlar mı,öldüler mi onu da bilmiyorum."dedim direksiyonu sıkarak."Şey,afedersin üzdüm seni."dedi omuzuma dokunarak.Dikiz aynasından baktığımda üzgün bir ifade vardı yüzünde."Sorun değil.Baş etmeyi öğrendim."dedim.Ama aslında hep bir yanımı sızlatıyordu bu mesele.Elini çekti ve arkasına yaslandı.Başka soru sormadı.Ara sıra dikiz aynasından bakışlarımız kesişiyor ama sonra hemen kaçırıyorduk gözlerimizi.

Bi süre sonra büyük bir binanın önünde durduk.Burası neresiydi bilmiyordum ama Eren beyin tarifiyle gelmiştik ve birini bekliyorduk sanırım.Patron takımı çok soru sorani sevmez diye soru da sormuyordum.Bi süre sonra yüksek binadan düğüne gider gibi giyinen bir kadın çıktı.Sarı saçlarını salmış omuzlarına dökülüyordu.Abartılı bir makyaj vardı yüzünde.Nedense kötü biseyler hissetmiştim kıza karşı.Eren beyin yanına oturdu ve dudağından öptü.Kadın onu dudağından öperken dikiz aynasından Eren beyle bakışlarımız kesişti bi anlık.Garip hissettirmisti.Onları bir restorana bıraktım ve arabada beklemeye başladım.

Bi süre sonra siyah bir araba durdu karşımda.İcinden siyah takım elbiseli adamlar indi.Gözüm tutmadı herifleri nedense.Arabadan indim ve restorana geçip Eren beyi uyarmaya gittim ve tam uyarmıştım,masadan kalkmıştı ki yaylım ateşine tutulmuştuk sanki.Kafamızı kaldıramıyorduk.Silahıma davrandım ve bi siper bulunca gördüğüm adamları yaralı olacak şekilde vurmaya başladım.Bu tür şeylere alışkındım zaten.Gözlerim Eren beyi aradı.Bulunca yanına gitmek için davrandım.Çünkü bir adam onu nişan almış vurmak üzereydi.Tam yanına giderken sol kolumda keskin bir acı hissettim.Sonra Eren beyin sesini duydum."Emiiiiirr!"diye bağırdı.Kolumu tutarak Eren beyin yanına gittim ve beraber adamları vurmaya çalışıyorduk.

Bi süre daha çatıştıktan sonra adamların işini bitirmiştik.Sırtımızı siper aldığımız duvara dayamış yan yana oturuyorduk.Kolumdaki acıyı hala keskin şekilde hissediyordum.Bu yüzden hızlı hızlı nefes alıyordum.Eren beyin bakışlarını üstümde hissettim ve sola doğru baktım.Cidden bana bakıyordu."Benim için bunu yaptığına inanamıyorum.Resmen kurşunun önüne atladın."dedi kravatını çözerken.Gülümsedim ve cevap verdim."Fedai değil miyim ben?"dedim güçsüz çıkan sesimle.Bana baktığında gözlerimiz kesişti tekrar.Gözlerini kaçırıp kravatını yaranın oraya bağladı daha fazla kanamamasi için.Sonra Cahit abiyi aradı ve zaten sonra başım Eren beyin omuzuna düştü.Daha sonrası ise karanlık.Acıdan bayılmış olmalıyım.

Yorumlarınızı bekliyorum,beni motive ediyor 🙂🤗

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar ☘