17.Bölüm ☘

2.4K 147 15
                                    

Emir
Araba kullanırken telefonumun sesi düşüncelerimi böldü.Yine tanımadığım numara arıyordu.Açtım telefonu ve karşımdaki ses konuştu bu defa.Dediğiyle kanım donmuştu ve aniden frene basmıştım.Sanırım duyduğum ses bu defa rüya değil gerçekti.

"Buldum seni piç kurusu!"

Bu ses bedenimin kaskatı kesilmesine neden oldu.Ben daha bisey demeden tekrar konuştu iğrenç ses.

"Ne oldu?Susuyorsun.Sana bu bacağın hesabını vereceksin demiştim!Benden kimse kaçamaz.Bunu öğrenmiş olmalıydın." dedi bu kez öfkeli bir şekilde.

"Bravo!Beni bularak gerçekten çok güzel bir iş çıkarmışsın.Ama o bacağının benimle ilgisi yok.Benim bulunduğum mekana gelerek zaten kendi bacağına sıktın sen.Bunun için beni suçlayamazsın!" dedim.Evet cesur bir şekilde konuşuyordum.Korkak biri olmadığımı ona göstermem gerekiyordu.

"Senin yüzünden!"diye kükredi ve artık dayanamayarak son sözümü söyleyip kapattım.

"Tamam.Beni bul ve gel sende benim bacağıma sık.Ama numaramı bulup,seni buldum falan deyip gerginlikler yaratma.Bu çok aptalca."deyip kapattım telefonu yüzüne.Bundan pek hoşlanmayacaktı ve eminim ki adamlarına beni aratıyordu her yerde.Derin bir nefes alıp arabayı tekrar çalıştırdım ve Adil beyi almaya gittim.

~Flashback~
Yetimhaneden ayrıldıktan sonra nereye gideceğimi bilmiyordum.Gece yarısına kadar yer bulamamıştım ve sokakta kalmıştım.Şansıma yaz mevsimindeydik okul bitmiş ve eş zamanlı olarak yetimhanede de işim bitmişti artık.Eski ve yıkık bir ev görünce bu geceyi orda geçirebilirim diye düşündüm ve eve girdim.Kapısı yoktu,camları da kırılmıştı.Içerisi dökülüyordu.Her yer örümcek ağı ve tozlarla kaplıydı.Az biraz içeri vuran dolunay ışığından görebildiğim bunlardı ve bu kadar az görüş açım olduğu için şanslı sayılırdım.Muhtemelen burayı gündüz görsem kalamazdım sanırım.

Gökyüzünü gören cam kenarına gecip yere uzandığımda epey yorulmuş ve hemen uyumuştum.Sabah uyandığımda 3 tane beden eğilmiş bana bakıyordu.Biri konuştu;"Ooo uyuyan güzel uyandı sonunda."dedi pis pis sırıtarak."Yüzü de çok güzelmiş.Bebek gibi."dedi diğeri de aynı şekilde sırıtarak ve elini yüzüme doğru uzatmasıyla kendime gelip elini ittirdim."Dokunma lan bana!"dedim yüksek sesle ve ayaklandım."Ooo haşin en sevdiğim."diye biri üstüme doğru geldi ve boynumu öpmeye çalıştı.Resmen üç tane sokak serserisi tarafından taciz ediliyordum.Bağırıyordum,kurtulmak için çırpınıyordum ama işe yaramıyordu.Tam alt etmişlerdi ki o sırada bir ses duyuldu harabe evde."NE YAPIYORSUNUZ LAN BURDA PICLER?BIRAKIN LAN ÇOCUĞU!" diye kükredi bir adam ve hepsi anında bıraktı beni.Ben yerde korkudan hızlı hızlı nefesler alarak duvara yaslanmıştım.Adam çocukların hepsine tokat atarak dışarı attı ve benim yanıma geldi.Çömeldi ve bana bakarak konuştu."İyi misin?"diye sordu.Bisey demeden ondan da uzaklaşmaya çalıştım.O da bunu farketti."Benden korkmana gerek yok.Ben o piçler gibi değilim.Sana benden zarar gelmez."dedi ve yanıma oturdu duvara yaslanarak."Ne işin var burda?Temiz yüzlü birine benziyorsun."diye sordu ve bende herşeyi anlattım.O da hiç düşünmeden,"Gel benimle."dedi ve çıktık ordan.Siyah son model bi arabası vardı.Arabaya bindik.Arabayı çalıştırdıktan sonra bana sorular sormaya başladı."Aç mısın?"diye sordu önce ve sonra kendisi cevapladı."Tabi açsın.Bendeki de soru.Bende daha kahvaltı etmedim.Seninle bir yere gidip güzel bi kahvaltı edelim önce.Sonra da sana kalacağın yeri göstereyim."dedi.Ben konuşmaya karar verdim."Bu iyilikleriniz için teşekkür ederim.Ama bana neden güveniyorsunuz?"diye sordum."Çünkü sende kendimi görüyorum küçük.Sen benim 10 yıl önceki halime benziyorsun."dedi.Daha fazla bisey demedim ve akışına bıraktım.Güzel bi yerde güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra beni evine götürdü."Burda kalmak ister misin?"diye sordu ve bende nedensizce güvendim bu adama,kabul ettim.Beni bir odaya götürdü.Oda büyük ve güzeldi.Dolaba yönelip iç çamaşır ve temiz kıyafet çıkarıp yatağın üstüne koydu."Odanın içinde banyo var işte burda."dedi odanın içindeki kapıyı açarak.Sonra odanın icindeki masaya doğru ilerleyerek konuştu."Rahat ol.Burda sana kimse zarar vermez.Zaten benden başka kimse yaşamıyor burda.Benim dışarda biraz işlerim var.Buraya para bırakıyorum.Lazım olursa kullanırsın.Ben gelince de sana biraz üst baş alırız."dedi."Tamam teşekkür ederim."dedim."Bisey değil küçük.Ha bu arada hiç sormadım sahi adın ne?"dedi."Emir."dedim."Bende Fatih.Memnun oldum tanıştığımıza."dedi gülümseyip saçlarımı karıştırarak."Bende."dedim.Odadan çıktı ve bende banyoya girdim.Bütün işlerimi halledip biraz uyudum ve uyandığımda o da gelmişti.

Salona geçtiğimde beni gördü ve yanına vurdu bikac kez oturmam için.Bi bacağımı altıma alıp ona doğru dönerek oturdum."Fatih abi,yardımların için çok teşekkür ederim ama benim artık iş bulup kendi hayatımı kazanmam gerek.Sadece bi süre daha burda kalmak için müsade  istiyorum senden."dedim."Istediğin kadar burda kalabilirsin.Ayrıca işinde hazır."dedi."Hadi hazırlan da yeni işine gidelim bakalım.Hem biseyler yeriz çok acıktım."dedi benim şaşkın bakışlarım altında.Odaya geçtim ve kendime uygun biseyler giydim.Odadan çıkınca Fatih abi yeni ayakkabılar verdi ve onları giydim.Beraber son model arabasına atlayıp bi barın önünde durduk.Beraber indik ve anahtarı valeye verdi.Bardan içeri girdiğimizde çok yüksek ses vardı ama vasat barlardan ziyade lüks bir bardı burası.Ama biz bar kısmına girmedik üst kata çıktık.Bir odaya girince masaya doğru ilerledi ve büyük koltuğa oturdu."İşte burası benim.Bu bar benim ilk göz ağrım.Böyle iki tane daha mekanım var.Sende benim yanımda duracaksın.Has adamım olarak.Seni ben yetiştireceğim.Yüksek maaş alacaksın.Işin biraz zor olacak ama karşılığını fazlasıyla alacaksın.Ee ne diyorsun?"dedi ve bana bu kadar iyilik yapan adamı geri çevirmek istemediğim için kabul ettim.Gerçekten de ertesi güne işim hazırdı ve Fatih abinin yanından ayrılmıyordum.

3 senedir aynı işi yapıyordum ve Fatih abiyle,abi kardeşten farkımız yoktu.Herkes öz kardeş sanıyordu bizi ve Fatih abi herkese öyle söylüyordu.Son zamanlarda bi çete türemişti ve sürekli haraç için bara geliyorlardı.Son gelişlerinde adamlarla haraç vermemek için çatıştık ve çetenin elebaşı bacağından yaralandı.O çatışmada Fatih abi de ağır yaralandı ve ben ona haber bile veremeden ortadan kaybolmak zorundaydım.
~Flashback Sonu~

Restorana geldim ve Adil bey kapıda bir adamla konuşuyordu.Beni görünce ben daha kapıyı açmak için inemesen arabaya bindi bile."Sen iyi misin Emir?"diye sordu.

"İyiyim efendim."

"Biraz solgun görünüyorsun.Hasta mısın?"

"Hayır efendim.Beklemediğim bi telefon aldım sadece."

"Kötü bir haber mi?"

"Oldukça."dedim dudaklarımı sıkarak.

"Yardım edebileceğim bisey varsa çekinmene gerek yok biliyorsun."

"Teşekkür ederim efendim.Biliyorum."dedim ve bu konuşmadan sonra konuşmadık daha.Adil bey tabletiyle biseyler yapmaya başladı ve bikac telefon görüşmesiyle geçti yolculuk.Bende ne yapabilirim diye düşünüyordum ve aklıma gelen şeyi yarın uygulamaya karar verdim.Umarım bu olay büyümeden kapanırdı.

Uzun bir bölüm ve uzun bir flashback oldu ama Emir'in neler yaşadığını öğrenin istedim.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar ☘

FEDAİ (BXB)Where stories live. Discover now