Emir
Toplantı bittikten sonra herkes odadan çıkıyordu.Uğultuları duyunca bende bekleme odasından çıkıp Eren bey beklemeye başladım.Eren bey odadan çıktı.Yüzünde memnun bir gülümseme vardı.Bi an hep gülse keşke diye düşündüm.Bikac saniye sonra Fulya geldi koluna girdi.Fulya restoran işini söylemeden benim konuşmam gerekiyordu.Fulya benden önce davrandı ama meydanı ona bırakmayacaktim."Aşkııııımm.Çok güzel bir res-..."dediği sırada sözünü kestim."Eren bey çok acil bisey konuşmamız gerekiyor."dedim ve anında bana baktı."Tabi konuşalım."dedi.Fulya da bize bakıyordu."Yalnız konuşsak daha iyi olacak.Özel bi durum."dedim.Kafasını salladı olumlu şekilde."Tamam Emir.Sen arabayı hazırlar mısın konuşuruz şimdi."dedi."Peki efendim."dedim ve arabayı şirketin kapısına çektim.Saniyeler içinde Eren bey ve Fulya bindi arabaya.Fulya Eren beyi restoran için ikna etmeye çalışıyordu."Fulya yorgunum dedim az önce de.Başka zaman gideriz.Israr etme artık."dedi bıkkın bir şekilde."Ama sevgilim orası çok güzel yemek yapıyormuş."dedi ağzını yayarak.Eren bu kez Fulyayi takmadan bana doğru konuştu."Emir uygun bi yerde durur musun?Fulya hanım burda insin.Bizde senle şu konuşman gereken acil durumu konuşalım."dedi.Ne olduğunu tam anlayamasam da Fulya dan kurtulmak için bahane olduğu açıkça ortadaydı."A-ama Eren..."dedi ama Eren bey kararlıydı."Yoldan taksiler geçiyor.Yada istersen şirketten araba göndereyim."dedi.Fulya kafasını olumsuz anlamda sallamakla yetindi ve mecburen indi arabadan.
Bana doğru seslenmesiyle kendime geldim."Evet Emir.Neymiş şu konuşmamız gereken çok acil konu?"diye sordu.Nasıl diyeceğimi bilemediğim için eve kadar ertelemeyi tercih ettim."Eren bey sanırım bu meseleyi evde konuşsak daha iyi olur.Çünkü çok ciddi bir mesele."dedim dikiz aynasından bakarak ve o an göz göze geldik.Her göz goze geldiğimizde olduğu gibi kalbim bi an tekledi.Bunun ne anlama geldiğini biraz tahmin ediyordum ama açık açık itiraf edecek gücüm yoktu.
Eve geldiğimizde arabadan inip eve girdik.Eren bey konuştu ilk."Ben üstüme rahat biseyler giyeyim de konuşalım.İstiyorsan sende değiştir üstünü.Bahçede buluşuruz."dedi ve o önde ben arkadan üst kata çıktık.Odalarımız yan yanaydı.Yaralanınca üst kata almışlardı odamı.Odama girip rahat bir pantolon ve spor bir gömlek giydim.Hazır olduğumda bahçeye indim ve beklemeye başladım.Kısa süre sonra Eren bey geldi.O da benim gibi gömlek ve pantolon tercih etmişti.Onu ilk kez kot ve spor gömlek tarzı kıyafetlerle gördüğüm için ne kadar yakıştığını düşündüm.Tamamen benden bağımsız olan bişeydi bu düşünce.Sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım."Hadi bakalım.Anlat."dedi karşıma otururken."Eren bey ben nasıl desem bilmiyorum ama.Yaklaşık bir hafta önce,yani daha yaralıyken çok kötü biseye tanık oldum.Yatmaktan sıkılıp balkona çıkmak istedim.Üst kattaki salonun balkonuna doğru giderken odadan bi ses duydum.Biri telefonla konuşuyordu.Aslında hiç adetim değildir ama kimse duymasın diye uğraşır gibiydi ses tonu.Bende kenara saklanıp dinledim.Ses fulya hanımın sesiydi."dedim ve Eren beyin bakışları bir an değişti.Çok değişik bakmaya başladı.Meraktan başka bisey daha vardı gözlerinde ama anlayamıyordum.Devam etmeye karar verdim."Biriyle telefonda konuşuyordu.Sanırım...Sanırım sevgilisiydi."dedim."Emir sen ne diyorsun?Ne sevgilisi?"dedi kaşlarını çatarak."Eren bey o günkü saldırıdan Fulya hanımın haberi varmış.Zaten çatışma başlayınca birden ortadan kaybolmuştu hatırlasanıza.Ayrıca bugünde konuştu aynı kişiyle.Amacı sizi öldürüp ortadan kaldırmak.Bugün bizi o restorana götürüp çatışmanın ortasında bırakacaktı.Artık sizin kadar bende açık hedefim."dedim."E-Emir,yanlış duymuş olabilir misin?"diye sordu.Hayal kırıklığı vardı yüzünde."Elimde kanıtım var.Bu sabah yine telefonda konuşurken sesini duydum ve bu kez kayda aldım."deyip kaydı açtım.Eren bey kaydı dinledikçe yüzü sert bir ifadeye bürünüyordu.Kayıt bitince yumruğunu masaya indirdi.Daha sonra kalkıp masayı devirdi ama ben hiç müdahale etmedim.Sinirini biseylerden çıkarmalıydı.Dizlerinin üstüne çöktü yorgun bir şekilde."Bunu bana nasıl yapar?Bunca zamandır aptal yerine koymuş beni."dedi fısıltıyla.Bende tam karşısına çöktüm onun gibi.Elimi omuzuna koydum ve konuşmaya başladım."Eren bey.Aşkınızı haketmiyormuş demekki.Geç olmadan farkettik.Daha kötü sonuçlar doğmadan bitireceğiz bu işi."dedim.
"Aşk mı?Zaten aşık değildim ki Emir.Bana koyan şey beni aptal yerine koyması.Koynumda yılan beslemişim resmen.Ayrıca bence geç kalmışız.Eğer sen olmasaydın Emir,o gün ben ölebilirdim."dedi ve gözlerime baktı derin derin."İyi ki varsın."dedi omuzuna koyduğum elime dokunarak.
"Teşekkür ederim Eren bey.Sizde iyiki varsınız."dedim sesimin titrememesine dikkat ederek.O kahveler dikkatimi dağıtıyordu ve ben dikkatim dağılınca pek mantıklı davranamam."Hadi içeri geçelim.Şimdi düşüneceğimiz çok daha önemli bisey var."dedim ve kalkıp içeri geçtik.Erenin çalışma odasına girdik.
"Planın var mı Emir?"dedi odadaki geniş koltuğa otururken.
"Düşünüyorum biseyler."dedim bende yanına otururken.
"Demekki Tahsin,sevgilisiymiş ha?Hadi beni öldürmek istemesini anlarım da,seni neden öldürmek istiyorlar ki?"
"Sizin fedainizim." dedim ve gözleri parladı.Dediğim şey sonradan dank etti.Onun fedaisi.Uğruna can vermeye hazır biri.Onun da aynı şeyi düşündüğünü yüzündeki ufak tebessümden ve gözlerini kaçırmasından anladım.
Bi süre daha odada oturup olay hakkında konuştuk.Arada da bir kaçamak bakışlar attık.Kalbimin atışları bana çok şey anlatıyordu ama onu dinleyecek halde değildim.Öncelikle başını ezmemiz gereken bir sarı yılan vardı.
Oda değişikliği yaptım ve anlamadığım bir şekilde şu anki odada ilham gelmiyor.Bunu da zar zor yazdım kötü olduysa özür dilerim.
Umarım beğenirsiniz 🙏
Sizleri seviyorum 💜
İyi okumalar 💌
YOU ARE READING
FEDAİ (BXB)
Romance..."Benim için bunu yaptığına inanamıyorum.Resmen kurşunun önüne atladın."dedi kravatını çözerken. Gülümsedim ve cevap verdim."Fedai değil miyim ben?"dedim güçsüz çıkan sesimle. Bana baktığında gözlerimiz kesişti tekrar.Gözlerini kaçırıp kravatını y...
