FEDAİ (BXB)

7.Bölüm ☘

3 gün sonra
Artık tamamen iyileşmiştim.İse de tekrar başlamıştım.Yine sabah Eren'i beklerken telefonum çaldı.Telefona baktığımda numarayı tanıyamadım.Kayıtlı olmayan bir numara arıyordu ve kalbim hızlandı birden.Çünkü korkmuştum.İçimden;"Yoksa..."diye geçirdim.Sonra kafamı sağa sola sallayıp o kötü düşünceyi dağıtıp hâlâ ısrarla çalan telefonu açtım."Alo?"dedim sesimin titrememesine dikkat ederek.Hâlâ korkuyordum.Bi süre ses gelmedi.Biraz hışırtı geldikten sonra kesildi arama.Telefona baktığımda arama sonlandırıldı yazıyordu.Telefonla bakışırken Eren'in sesi doldu kulaklarıma."Günaydın."dediğini duyunca kendime geldim."Günaydın Eren bey."dedim ve arabanın arka kapısını açtım.Ama o binmedi."Bi sorun mu var Emir?Gergin görünüyorsun."dedi."Yok sorun yok.Iyiyim."dedim.Eren binmedi arabaya.Kapıyı kapattı.Yanımdan geçti ve ön koltuğa oturdu.Kokusunun etkisi altına girmişken kornaya bastı kendime geldim."Hadi gitmiyor muyuz?"dedi."T-tamam geldim."dedim ve arabaya binip çalıştırdım.Burnuma dolan çiçek kokusu işimi zorlaştırsa da yola odaklanmaya çalıştım.Ama sadece çalıştım.

Arabada giderken aramızda sessizlik hakimdi.Sessizliğimizi Eren bozdu."Ee kolun nasıl oldu?Acıyor mu?"diye sordu birden.Sorduğu soruyla şaşırsam da pek belli etmemeye çalıştım."Yok acımıyor.Iyilesti iyice."diye cevap verdim."İyi iyi.Sevindim."dedi.Ciddi anlamda sevinmişti sanırım çünkü yüzünde mutlu gibi bir ifade vardı."Düşündüğünüz için teşekkür ederim."dedim."Tabi ki düşüneceğim Emir.Bizden oldun artık."diye cevap verdi.Tam o sırada telefonum çaldı.Yine sabahki numara arıyordu.Kulaklık telefona takılı duruyordu.Kulaklığın tekini kulağıma takıp telefona cevap verdim."Efendim?" dedim ama yine hışırtı geldi.Ses yoktu.Bikac saniye içinde kapandı telefon.Biraz sinir,birazda korkunun etkisiyle kulaklığı hızlıca çıkardım kulağımdan.Eren farketmişti durumu."Emir bi sorun mu var?Az önce de telefondan sonra bi gerildin.Kötü bi haber mi aldın?"diye sordu."Bilmiyorum ikidir aynı numara arıyor.Cevap veriyorum ama bi hışırtı gelip kapanıyor telefon."dedim sakin kalmaya çalışarak.Ama ne yalan söyleyeyim çok gerilmiştim.Bulunma korkusu sarmıştı içimi,çünkü çok parlak bir geçmişim yoktu.Bir yandan bu korku vardı,bir yandan da Eren'in hainlik yapan sevgilisinin konuşmalarını duymuştum.Söylesem mi söylemesem mi diye içim içimi yiyordu.Bunlari düşünürken Eren'in sesi ulaştı kulaklarıma."Beni duyuyor musun Emir?"demesiyle kendime geldim."Şey...Afedersiniz dalmışım.Ne demiştiniz?"dedim."Diyorum ki numarayı araştıralım istersen.Hattın kime ait olduğunu öğrenmiş olursun."dedi."Polise mi gideceğiz?"diye sordum tereddütle."Yok canım ne polisi?Bizim bu işleri yapan bir adamımız var.Ne dersin?Öğrenmek ister misin?"diye sordu bu kez.Öğrenmek istiyor muydum?En iyisi bu işe kimseyi karıştırmamak."Yok Eren bey.Sanırım yanlış arıyorlar."dedim."Emin misin öğrenmek istemediğine?"dedi bu kez."Evet.Teşekkürler ilginize."diye cevapladım ve yola odaklandım."Rica ederim."dedi ama bakışlarını üstümde hissediyordum.

Bikac dakika sonra holdinge geldik.Sevgilisi olan kız holdingin girişinde bekliyordu.O kızı görünce hemen etrafa baktım ters bi durum var mı diye.Sonra Eren beyin yanına gittim hızlıca.Eren bey bana baktı garip garip.Çünkü normalde yanında bulunmuyordum şirket içinde."Bir sorun mu var Emir?"dedi.O öyle deyince Fulya ile göz göze geldik bi anlık."Yok Eren bey."dedim.Tek kaşını kaldırdı ve şüpheyle bakarak sordu.

"Emin misin?"

"Eminim efendim.Yalnız izin verin size eşlik edeyim.Malum,saldırının üzerinden daha ne kadar geçti ki?" Dedim ve başını salladı onaylar bi şekilde.Asansöre doğru giderken Fulya yanımızdan ayrılıp lavaboya gitti.Bu kadın yine bi işler peşindeydi kesin.Biz Erenle asansöre bindik.Bizden başka kimse yoktu asansörde.Yan yana duruyorduk ve ondan gelen çiçek kokusu başımı döndürmeye yetiyordu.Sonunda zorda olsa 12. kata gelmiştik.Odasının kapısına kadar geldik.Kapıda durup bana baktı ve bakıştık bikac saniye.Çalan telefonum sessizligimizi bozdu.Daha telefonu açamadan kapandı.Odaya girerken ben telefonumu elime aldım kim arıyor diye.Erende masasına doğru gitti.Numaraya baktıktan sonra telefonu cebime koydum.Kafamı kaldırınca Erenle göz göze geldik.Yine aynı numara arıyordu ve canım sıkılmaya başlamıştı.Eren bey bana tedirgin bi şekilde bakıp konuştu."Yine aynı numara sanırım?Kötü bisey mi Emir?"dedi ama bende bilmiyordum ki."Kim olduğunu bilmiyorum."dedim ve tam Eren cevap verecekken Fulya içeri daldı pat diye."Eren bey ben buralardayım."dedim ve Fulyaya baktım,"Bi sorun olursa eğer..."deyip tekrar Eren'e çevirdim bakışlarımı."Hemen gelirim.Kolay gelsin."dedim."Sağol Emir."dedi ve başımla selam vererek çıktım odadan.Fulya umarım ima ettiğim şeyi anlardı ve ona göre davranırdı.Çünkü sert bakışlarımı ona göndererek konuştuğumda yutkundugunu görmüştüm.

Dışarıda beklerken yine telefonum çaldı."Yeter amına koyayım!"diye isyan ederek telefonu çıkardım ve yine aynı numaranın aradığını gördüm.Telefonu açıp kulağıma götürdüm ama ses vermedim.Karşıdan ses bekliyordum ve beklediğim ses geldi."Selam piç kurusu!"dedi telefondaki ses.Buz gibi ve iğrenç sesi tanımıştım.Olduğum yerde donup kalırken,saniyeler içinde kafamda yüzlerce senaryo yazmıştım bile.

Sizce Emir'i arayan kim?

Oruç nasıl gidiyor bu arada?Benim açımdan açlık bisey değil de susuzluk çok zorluyor ya.

Neyse,umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar ☘