Karşı Komşunun Oğlu |Texting

40.Bölüm

Sabah alarmin sesiyle uyandım.
Bugün Aryanın tedavi süreci başlıyordu hastaneye gidecektik.

Aryaya muayene edilmesi gerektiğini, çocukça onu kandırarak vucünda seni yiyecek kötü şeyler var, eğer gidersek onlarda gidecek demiştik, oda zor bela kabul etmişti.

Hemen kalkıp duşa girdim. duştan çıktıktan sonra dişlerimi fırçalayıp dolabımın önüne gittim, rahat olmak için dolaptan eşofman takımımı çıkardım.

Gökçe'nin giydiği;

Üzerimi giydikten sonra, uyuyan ablama bakıp kendi kendime güldüm.

gözü gibi baktığı rimelini çekmeceden çıkarıp sürdüm. kahverengi tonlarında mat rujunuda sürdükten sonra hazırdım.

Gökçe: Onur ben hazırım.

Gökçe: Ne zaman çıkıyoruz ?

Aslanım: gelmene gerek yoktu güzelim.

Gökçe: geleceğimi biliyorsun.

Aslanım: biliyorum.

Gökçe: ee ne zaman geliyorsun koçum?

Aslanım: en fazla yarım saate gelirim reis.

Gökçe: tamam bro dkaksjdjğ

Aslanım: bro deme lazım olur.

Gökçe: canımın içi diyeyim o zaman 😉

Aslanım: Seni gerçekten çok seviyorum be.

Gökçe: bende kendimi çok seviyorum.

Gökçe: seni anlayabiliyorum.

Gökçe: sen olsam,bende beni severdim.

Gökçe: sevilmeyecek kız mıyım ayooll

Aslanım: Aslan burcu olduğunu bu kadar belli etme be

Gökçe: tamam (10.40)

Gökçe: Çok Seviyorum kendimi bee (10.45)

Gökçe: canım kendim💕

Gökçe: senide seviyorum.

Gökçe: amaa

Gökçe: kendimi daha çok seviyor olabilirim.

Aslanım: 🙄

Gökçe: şakaa

Gökçe: seni herşeyden,herkesden çok seviyorum .

Gökçe: görüldü atda utanmayayım.

Görüldü...✔✔

Gökçe: niye görüldü atıyon ya?

Gökçe: sana ne kadar güzel iltifat etmişim.

Aslanım: Gökçe beni çıldırtmak mı istiyorsun

Aslanım: sen dedin ya görüldü at diye

Aslanım: neyse in aşağıya

Görüldü ✔✔

Hemen siyah sırt çantamı alıp aşağıya indim,
"Anne ben çıktım!" diye bağırıp kapıya yöneldim.

Beyaz sporlarımı giyerken annem gelip, "nereye bu saatte,kahvaltı yapsaydın." dedi.

Ayakkabımın bağcığını bağlayıp, başımı kaldırdım. "Onurla işimiz var."

Annem Onuru duyunca nedense hemen pozitif oluyordu, "hee, tamam o zaman."

Annemin yanaklarından öpüp evden çıktım.

Arabanın ön koltuğunda Nergis teyze, şoför koltuğunda Onur Ege, arka koltuktada Arya vardı.

Nergis teyze bana tebessüm ederken, Arya arka koltuğun camından çıkıp, "Gökçecim seni çok özledim!" diye bağırd

Arka koltuğun kapısını açıp, Aryayı kucakladım. "bende seni çok özledim bitanem. "dedim.

Nergis teyze "günaydın kızım." deyince, bende ona tebessüm edip,"günaydın Nergis teyze." dedim.

Onur dikiz aynasından sırıtınca, bende ona gülümseyerek karşılık verdim.

Onur arabayı çalıştırdıktan sonra, Aryaya baktım.
Arya bana dönüp, "Gökçecim benim içimdeki kötü şeyler, iğnesiz ölecekler dimi?"deyince istemsizce gözlerim dolarken, ona belli etmeden silmeye çalıştım, ama anlamıştı. "bir şey mi oldu Gökçecim?" dedi Arya panikle.

"hayır bitanem, güneşten oldu." dedim, yalan söyleyerek.

"ay bende abim bir şey yaptı sandım." dedi, abisine kötü bakışlar atarken.

Onur,Aryaya dikiz aynasından gülümseyip "niye küçük hanım, ben insan mı yiyorum?"

Arya ellerini beline yerleştirerek konuştu, "evet."  ellerini beline yerleştirmesi o kadar güzel duruyordu ki onda...

20-25 dakika sonra özel hastanenin önüne gelmiştik.
Onur kardeşi için her şeyi yapardı gece gündüz bu hastaneyi araştırmıştık.İzmirin en iyi hastanesiydi. Arya için en iyisini,en güzelini istiyorduk.

Prensesimiz bu hastalığı yenecekti,yenmeliydi...

Arabadan indikten sonra doktorun yanına gittik.
Onur ve Nergis teyze doktorla konuşurken bizde Aryayla bekliyorduk.
En sonunda çıkınca Onurun gözlerinin altının kızarıklığını,Nergis teyzenin dolu gözlerini gördüm.

İçimden, 'Allahım ne olur kötü bir şey olmasın' diye geçiriyordum.

Onur,Aryayı kucağına alırken, "gel prensesim." dedi.
O sesinin titremesi...

Odasına geldikten sonra Doktor biraz uyuması gerektiğini, sonradan tedaviye başlanacağını söylemişti.

Doktorun verdiği ilaçlar Aryayı uyuturken üçümüzde Aryayı izliyorduk.
hepimizin gözünde düşmeyi bekleyen göz yaşı vardı, ama Arya için dayanmamız gerekiyordu.

Nergis Teyze, "siz biraz hava alın isterseniz." deyince tebessüm ettim.

Onuru yavaşca kolundan tutup, odadan çıkardım.

O kadar perişan olmuştu ki, kapıyı kapatır kapatmaz kendini bırakıp yere çökmüşt, bende yanına çöktüm.

Onur ağlarken kafasını duvara vurdu, "onu üzdüğüm her günü sikeyim."

Çaresizce, "Onur yapma böyle, lütfen." dedim.

Onur yüzünü eliyle kapatırken,
"o bunları hak etmedi."
"o orospu çocuğu yüzünden oldu her şey" diyordu...

Ona sarıldım, " Arya iyileşicek Onur."

Yerde ikimizde çömelmiş ağlarken sarılıyorduk.

İnsanlar tarafından nasıl göründüğümüz umrumda değildi.

Ne düşündükleri,Ne hissettikleri..

Onur göz yaşlarını omzuma akıtırken, "sen olmasan dayanamazdım bunlara, iyiki varsın sevgilim." dedi.

Ona daha sıkı sarıldım, "sen olmasaydın iyiki varsın dediğim biri olmazdı sevgilim,  iyiki varsın canımın içi."

İkimizde hıçkırarak ağlarken, yere çömelmiş sarılıyorduk.

O benim iyikimdi...

🎈