The Nerdy Girl

Chapter 18

Trixie POV.

Nagising nalang ako na nandito naako sa bahay eh ang pag kakaalala ko nasa school ako
"oh gising kana pala" napatingin ako sa nag salita at nakita kung si clark un na may dalang pagkain? Anong ginagawa niya dito?
"Anong gi-----" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bumukas ulit ang pinto at niluwa si nicko at alex. Nagulat nalang ako ng yakapin ako ni alex kaya niyakap ko nalang din siya pa balik
"Okay kana ba?" nag aalalang sabi niya habang kinakapa ang noo ko kaya hinawakan ko ito
"ayos lang ak---arghhh!" daing ko ng sumakit ang ulo ko shit ansakit
"fuck!" rinig kung sigaw ng kung sino. Nakahawak lang ako sa ulo ko dahil sa sakit. Naramdaman kong may humawak saakin kaya napatingin ako sakanya at nakita kung si nicko un at akmang yayakapin niya ako ng
"Don't!" sigaw ni clark? Problema non? Pero niyakap parin ako ni nicko at bumulong
"naks pren may gusto ata sayo si......" pag tingin ko kay nicko ay nakasalampak na siya sa sahig
"Ano ba clark! Ano bang problema mo!" sigaw ni alex sabay lapit kay nicko. Tumayo ako sa pag kakaupo at akmang lalapit kay nicko ng bumukas ulit ang pinto.
"Anong nangyayare dito?" seryosong sabi ni kuya. Tumingin siya saakin na naka kunot noo
"ku-----" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng nakaramdam ako ng hilo at naramdamn kong may sumalo saakin
"Fuck! Trixie!" alam kung sigaw un ni kuya minulat ko mata ko at nakita kong si clark ang sumalo saakin kaya bumilis ang tibok ng puso ko and everything is black.......

-----

Unti unti kong minulat yung mata ko ng masinagan ng araw ang muka ko. Kinusot ko ung mata ko at umupo sa pagkakahiga.
"Okay kana ba?" tinignan ko kung sino ung nag salita at nagulat ako nang makita kung si clark un
"Ahmm oo. Anong ginagawa mo dito?" saad ko. Nakita kong nag lakad siya pa punta saakin
"Pwede bang mag thank u ka nalang?" inis na sabi niya. Bat naman ako mag te-thank you sakanya? Mag sasalita pa sana ako ng bumukas ang pinto at nakita kong si kuya yun
"Wala na bang masakit sayo? Lil sis?" he look so worried but why? Wala akong maalala.
"Wag mong sabihin na hindi mo maalala?" napatingin kami sa nag salita at si alex un. Eh ang pag kakaalam ko nilagnat lang ako?
"nilagnat lang naman ako, diba?" i ask with curiousity. Tinignan ko si kuya pero naka kunot noo pati si clark ganon din
"Ano ba kas----" hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko ng mag salita ulit si kuya
"Oo nilagnat ka, pero ang nakakapag taka bakit........." hindi na natapos ang sasabihin ni kuya ng tumunog ang cellphone niya kaya nag paalam muna siya saglit para sagutin ang telepono pag kaalis ni kuya ay wala ng nag salita kaya sinira ko na ang katahimikan
"A-----"dko pa nasasabi ung sasabihin ko nang mag salita si clark bakit ba hindi nila ako pinapatapos mag salita. Haysss
"Kumain ka nalang" sabi niya sabay labas ng kwarto. Dalawa nalang kami ni alex ang nandito sa kwarto at bigla siyang nag salita
"Alam mo bang si clark ang nag alaga sayo? Tapos sabi namin umuwi na siya pero ayaw niyang umalis" nagulat ako sa sinabi niya at sya naman ang bilis ng tibok ng puso ko. Ewan ko pero napangiti ako sa loob looban ko
"Bakit? Kaya ba sinabi niyang mag pasalamat nalang ako sakanya?" curious na tanong ko nag nod naman siya at nag salita ulit
"Nong nasa school tayo kahapon nakita nalang kita/nmin na biglang nawalan ng malay. Kasi may sakit ka pala. Nahuli ko panga si clark at nicko na nag aaway eh. Pero nong nahimatay ka tumigil sila. Bubuhatin ka sana ni nicko....." pag bibitin niya.. Tinignan ko siya pero ngumiti siya at nag salita ulit
"bubuhatin ka palang niya ih. Binuhat kana ni clark" kinikilig na sabi niya. Lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Sa sobrang bilis parang gusto na nito kumawala
"Ehhh?" na spechless ako haha. Tumawa lang siya at nag nod
"sino nag dala saakin dito?" takang tanong ko ulit
"Kami, pero parang si clark narin, halos ayaw niya nga kami i mean si nicko ipalapit sayo" biglang kumonot ang noo ko sa sinabi niya.
"Bakit naman?" takang tanong ko
"Ewan ko don" sabi niya sabay irap sa hangin nag salita ulit siya
" alam mo ba pag dating namin dito? Nakita ko kuya mo ansama ng tingin kay clark?" bigla akong kinabahan
"Tapos anong nangyari?" curious na tanong ko saknya
"pero parang wala lang kay clark un, at tinanong kung saan kwarto mo at yun" kwento niya. Mag sasalita pa sana siya nong bumukas yung pinto at niluwa non si mama na nag aalala at lumapit saakin at umupo sa tabi ko
"anak, okay kana ba?" nag aalalang tanong ni mama
"Opo, ma" naka ngiting sabi ko
"Kumain kana anak?" tanong niya pa pero umiling lang ako.
"Kuha lang kita ng makakain" sabi ni mama. Bihlang nag salita si alex
"Tita meron na po, ayon po oh" turo niya sa side ng kama ko kaya tinignan ko ito at nakita ko ngang may pag kain. Bat hindi ko nakita kanina? Nag nod naman si mama
"Sino nag dala niyan?" takang tanong ko
"Si clark" maiksing sabi niya. Biglang bumilis tibok ng puso ko
"oh anak kumain kana" sabi ni mama, hindi ko napansin na kinuha niya pala yung pagkain na nasa lamesa na katabi ng kama ko. Nag nod nalang ako at sinimulan lantakan. Nag paalam na si mama na aalis na muna. Kaya nag nod nalang ako pag katapos kong kumain ay nag paalam narin si alex na uuwi na. Dahil may gagawin pa siya. At mag kita nalang daw kami sa school kung okay na daw ako. Nag munimuni lang ako dito sa kwarto ko hanggang sa makaramdam ako ng antok kaya natulog nanaman ako.....

A/N: sorry for grammitical errors and typos. And keep safe everyone

Ps: Malapit nanaman pasukan hihihih katamad jowk HAHAHAH

#Sana_all_inaalagaan
#Clarxie

*Please Vote*
Thank u muah:-*