Chapter 30: Jealous Prince

3.5K 98 8
                                    

Diwatang Zamira's POV

"Ina ano na ang gagawin natin? Malapit na nilang malaman kong sino talaga ang mahal na prinsesa"
Tanong sakin ng anak ko.

"Iyan din ang pinoproblema ko anak" kailangan na naming gumawa ng paraan para hindi malaman ng mga dark users kung sino talaga ang prinsesa dahil kung hindi manganganib ang buhay ng mahal na prinsesa

"Ina pwede po bang ako na lang po ang bahala para hindi nila malaman kung sino talaga ang tunay na prinsesa?" tanong sakin ng aking anak kaya napa tingin ako sa kaniya

"Ano ang iyong gagawin?"

"Ganito kasi ina........." at pinaliwanag niya sakin ang gagawin niya. Pumayag naman ako sa kaniya dahil may tiwala ako sa anak ko na matatagumpayan niya ang bagong misyon na binigay ko sa kaniya.

************************************

Gwyn's POV

Nandito kami ngayon sa classroom namin at hinihintay si prof. Napa tingin naman ako kay hubby na naka yuko ang ulo sa misa at natutulog. Hmmm ano kayang iniutos ni HM sa mga royalties at bakit mukhang pagod na pagod silang lahat?

Dahil wala naman akong maka usap dahil pagod ang mga kaibigan ko at tsaka wala akong ka close dito sa room ay nagbasa na lang ako ng wattpad. Hehehe addict na addict talaga ako sa wattpad guys!

Ng mag sawa nako sa pag babasa ay tinago kona ang cellphone ko. May napansin naman akong umupo sa harap ko kaya tinignan ko ito at si steve pala. Hmmm masubukan ngang maki pag kwentuhan sa isang to.

"Hi" naka ngiting bati ko sa kaniya

"Hello Gwyn" ngumiti din siya pabalik. Infairness ha, mas lalo siyang gumwapo kapag ngumiti, pero mas gwapo padin si hubby. Hehehe

"Bakit pala mukhang pagod na pagod ang mga royalties?" tanong niya at nilingon ang mga royalties

"I don't know" simpleng sabi ko

"Ahm steve can I ask you a question?"

"Go on"

"Bakit hindi ka masyadong nag sasalita?"

"Hahaha nasanay lang kasi ako" hmmmm. Nasanay? Merong palang tao na nasanay na hindi masyadong magsalita? Sabagay mga immortal pala kami. Hahaha

"Wala ata ang kakambal mo ngayon ah" napansin ko kasi na walang bruha ang maingay ngayon. Tsk

"Yeah. Pinauwi muna kasi siya ni dad" ahh.

"May girlfriend ka na ba steve?" biglang tanong ko sa kaniya. Impossible naman kasing wala eh. May itsura rin naman kasi siya.

"No but I have this special girl na matagal ko nang gusto pero di niya alam na gusto ko siya" owwwss. Sino naman kaya yung special girl niya?

"Oww. Bakit hindi ka umamin sa kaniya? Malay mo may chance ka pala"

"She have already a boyfriend. Pero malapit na siyang maging akin"

"Huh?"

"Hahaha just don't mind me" okayy. Medyo naging weird siya...

************************************

Josh's POV

Nagising ako dahil sa dalawang taong nag-uusap sa tabi ko. Inangat ko naman ang tingin ko at nakita ko ang wifey ko na kausap si steve. Aba't kailan pa naging madaldal tong wifey ko?

"Wala ata ang kakambal mo ngayon ah?" tanong ni wifey

"Yeah. Pinauwi muna kasi siya ni dad"

"May girlfriend ka na ba steve?" WHAT THE HECK!!

"No but I have this special girl na matagal ko ng gusto pero di niya alam na gusto ko siya"

"Oww. Bakit hindi ka umamin sa kaniya? Malay mo may chance ka pala"

"She have already a boyfriend. Pero malapit na siyang maging akin" bakit bigla akong kinabahan sa sinabi niya?

"Huh?"

"Hahaha just don't mind me"

Masama ang kutob ko sa lalaking to eh. Unang kita ko pa lang sa kaniya, iba na ang naramdaman ko.

"Wife!" tawag ko sa kaniya

"Oh hubby gising ka na pala" hindi wife tulog pa ako. Tsk

"Kanina pa" sagot ko. 'Narinig ko nga ang usapan nyo eh' gusto ko sanang idagdag yan pero hindi ko na lang tinuloy.

"Ahhm punta na ako sa upuan ko Gwyn" buti naman!!

"Tsk" i said

"Hubby" hindi ko siya pinansin. Kainis naman kasi eh. Ang manhid niya!!

"Oyy hubby"

"Hubby naman eh. Ba't ayaw mo kung pansinin?" at yumakap siya sa bewang ko

"Hubby Josh" malambing niya na sabi sakin at hinalikan ako sa pisngi. Tsk. Kunti na lang wifey ko. Hahahha

May sasabihin pa sana si wifey ng pumasok na ang prof namin at nag
simula ng mag discuss.


@CAFETERIA

Nandito na kami ngayon sa cafeteria dahil lunch time na at hindi ko pa rin pinapansin si wifey. Kainis naman kasi eh, hindi ba niya napapansin na NAG-SESELOS AKO?!!

I know na para na akong bakla ngayon pero wala akong pakialam.

"Hubby galit kaba kasi naki pag-usap ako kay steve?" hindi ko parin siya pinansin

"Hubby naman eh. Pansinin mo naman ako oh" medyo lumungkot na ang boses niya pero hindi ko parin siya papansinin gusto ko kasing lambingin niya ako eh. Hahhaha

"Ano bang gusto mong gawin----" hindi niya natapos ang sasabihin niya dahil may isa pang asungot na dumating.

"Ahhm pwede bang maki share ng table? Wala na kasing vacant eh" sabi niya. Ano nga bang pangalan niya. Riexzil? Riezil? ayyy ewan

"Ohh rien ikaw pala. Sure pwede kang umupo dito sa table namin diba guys?" sabi ni wifey. Close ba sila ng isang yan?

"Sure!" sagot naman ng mga kasama namin

"You're Rienzil Niex right?" misty asked

"Yes Princess Misty"

"Misty na lang itawag mo sakin" sabi niya at ngumiti ng matamis. Nakita ko naman na umirap si cobby.

"Sige Misty" rien

"Tsk" cobby

At ayon nga nag kwentuhan na sila ng kung ano-ano at nakisali rin si wifey ko kaya lalong nadagdagan ang selos ko dahil silang dalawa ni rien ang palaging nag-uusap. Na OP na nga ako dito eh.. Tsk

Kanina si steve ngayon naman si rienzil. Sino naman kaya ang susunod ng mapatay ko na para wala ng isturbo!

KAINIS!!





















ARMENIA KINGDOM: THE LONG LOST LEGENDARY PRINCESSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon