When Will The Hurting Stop

#11

Alam ko sa sarili kong may mali, sa katawan ko at sa relasyon namin ni chris.

I never beg my whole life til my dad suddenly said I was engage to chris. yun na siguro ang pinaka masayang araw sa buong buhay ko.

komplekado, unexpected things happened, I loved him and he loved someone else. Masakit Oo kaibigan lang ako e, ako lang ang may gusto sa engagement.

lahat ginawa ko para matuloy ang kasal namin ni chris, pina dalhan ko si ehmy ng invitation para sa engagement party.

So cliche like i was in a book of fictions, she received the invitation and the next thing i heard she and chris broke up. Hindi nako nangialam pa sa mga mangyayari sa kanila.

I was Selfish.

The engagement happened, I was happy chris was there he never leave me and was beside me all the time pero alam kong galit siya. galit na galit. His holding my wrist too tight na makikita ang bakat sa kamay niya pag tinanggal niya yun.

I was never fragile. I am strong but that day. I gave up being strong pinapakita ko sa kaniya na nasasaktan din ako. I wanted to show him how vulnerable i can be

That i can be worth protecting too. Pero na nasobrahan ata yung praying ko dahil gusto niya ata akong baliin at hindi talaga binitawan.

Hindi naman ako manhid para sabihing hindi ako nasaktan. Nagmahal ako kaya masasaktan ako.

The wedding has already been decided I am marrying the man of my dreams and his love for me will also be only forever in my dreams.

He snapped in front of our parents.

"Bakit niyo ba pinipilit na ipakasal ako sa babaeng to! Ma, alam mong may mahal akong iba!" halos maputol ang litid niya sa pag sigaw, yumuko nalang ako pinipigilan ang luhang kanina pa nakapundo sa mga mata ko.

"Mikael! stop shouting wala ka sa pamamahay natin! Wala kanang magagawa pakakasalan mo si skyla sa ayaw at sa gusto mo!" sabi naman ng dad niya.

"Dion, pag pasensyahan mo na ang anak ko" sabi naman ng dad ni chris sa daddy ko. tumango lang ang daddy ko at tinignan ako.

"Iho, it has already been decided ever since you two graduated college" sabi naman ng mommy niya.

Wala ng nagsalita.

hindi sila nag tagal sa bahay nagkamayan lang ang mga ama namin at ng besobeso naman ang mga ina namin.

"Don't mind Mikael ok dear?" sabi ng mommy ni chris sakin sinuklian ko lang ito ng ngiti at nag beso rin sa kaniya.

Nasa study kami ngayun nasa harap ko si daddy naka crossed arms na naka upo "Are you sure you are still going to marry that man? I can cancel everything for you honey" dad softly said pero kita sa mata niyang galit siya.

"Please dad, no i love him so much" i am practically begging, crying. hinagod naman ng mommy ko ang aking likod bumuntong hininga si dad "joh-a ulji ma (alright stop crying)".

pagkatapos non ilang buwan ang lumipas.

"Unnie you're getting married" emotional na sabi ni dahlly sakin. Ngumiti lang ako.

Hindi ko alam kung ilang mura ang natanggap ko kai Chris sa nag daang buwan, tiniis ko lahat ng yun kasi alam kong ikakasal padin ako sa kaniya. at isa to sa minsahe niya sakin.

From: Chris

Putangina Skyla! kaibigan kita e. pinagkatiwalaan kita. Pero ginago mo ko! Tangina Talaga! Alam mong mahal ko siya, Alam na Alam mo yon Skyla! Hinding Hindi kita Mapapatawad!

I am a selfish bitch. i know.

Tanga na kung tanga gagawin ko lahat para sa kaniya

"Ly, naneun dangsin-eul salanghabnida eommawwa appa neomu dangsin-i algo gyeolhonsig hue dangsin-i na-ege malhago nae gyeoljeong- eul gidalil su issdolog mudeon geus-eul" maluhaluha kong sabi sa kaniya. naguguluhan siguro pero tumango narin.

Tinignan ko ang aking repleksyon, ganda mo sana tanga mo lang. sayang.

Umiilingiling pako baliw na ata ako kita ko pa ang ngisi sa mukha ko.

"Theresa" naramdaman ko ang pagyugyug sakin ni kristyl. "Bakit tulala ka diyan? hindi mo ba narinig sinabi ko?"

tumingin ako sa paligid andito padin ang doktor pati sila nasa magkabilang gilid ko, si dahlly naman nakaupo sa isang silya sa sulok.

"Hoy! ikawng bruha ka makinig ka at baka masampal kita" rinig kong sabi ni lendy, hindi naman siya masiyadong bayulente ano? siniko naman siya ni mildred.

"Nasa hospital bed nanga sasampalin mo pa? Tangina ka?" backfire namang sabi ni mildred.

Hetong dalawang to palaging magkaaway pero sila din naman ang close. tumawa ako.

"Hala sha nabaliw na, Doc, wala namang sakit to sa ulo no?" tumatawa nading sabi ni chrischelle kay Doc Alcor.

Ngumiti naman ng mapakla ang matandang doktor. "mabuti Sana kung wala" sabi niya.

enexplain lahat ni Doc Alcor and kondisyon ko, hindi ako makagalaw

ang lahat ng sinabi niya ay hindi maproseso sa utak ko.

Nakita kong napatayo si Dahlly sa gilid tinatakpan ang bibig pati sila lendy ay humahagulgul din at pinipigilan ang hikbi. Naramdaman ko din ang mga luha ko nag uunahan sa pagbagsak.

Namanhid na ata katawan ko, napatulala ako sa kawalan. Wala na Talo nako sa sarili kong laro.

isa lang ang naintindihan ko sa lahat ng sinabi ng doktor

"You have Brain Cancer"

wala naba talaga akong pag asa?.