Lina: napıyorsun beybitoşkosu ndödkddlğğf
Barkın: Survivor mı izliyorsun 🤮
Lina: ah demekki sen de izliyorsun
Barkın: yok canım shmskdlrşg
Lina: inandım tamam
Barkın: ölşçğsüspddl
Kanalın değişmesiyle kafamı kaldırdım. Tabiki de Caner'di, başka hangi salak olacak.
"Napıyorsun ya ben izliyordum"
"Olabilir şuan ben izliyorum"
Göz devirdim. O ise umursamadan bir kanal açıp izlemeye başladı.
"Hem şuan Enes Batur abimizin filmi var Survivor da neymiş"
"Çok severim ya Enes Batur abimizi"
"Sen Enes Batur'a laf mı attın"
Diyerek ayağa kalkıp üzerime doğru yürümeye başladı. Şey gibi oldu biraz sen Abdülhamit'e laf mı attın jdösşdşfşf
"Dövecekmisin"
"Başka planlarım var"
"La-lan du-r ya-p-maa"
Kahkahalarla gülüyordum aynı zamanda gıdıklamayı kesmesi için tekme atmaya falan çalışıyordum. Ama gülerken geri çekilmesi için sert vurmak çok zordu.
"Ca-neer si-ki-c-emm be-laa-nıı"
"Napıyorsunuz siiz"
Kapının hızla açılmasıyla Caner gıdıklamayı bırakmıştı. Annem ise kapıda durmuş hafif bir sinirle bize bakıyordu.
"Ah mom hayatımı kurtardın"
"Babanız uyuyor ses yapmayın"
"Biz de tam susmuştuk anneciğim"
Evet Caner'in her zamanki yalakalıklarından birine tanık oluyordum şuanda. Ayağa kalkıp anneme sarıldı. Komikti aslında annemde kendini gülmemek için tutuyordu.
"Caner bırak beni"
Annem Caner'i itelemeye çalışıyordu ama ayı Caner bir milim bile kıpırdamadı.
"Caner uyuyacağım bırak beni"
"Ya şurda sevgi gösterisi yapıyoruz gördüğümüz muameleye bak"
"Karnende gösterirsin sevgini"
Her konuyu derse getiriyordu bu kadın.
"Nah pahlavaa"
Evet şimdi de karşımda Caner İvedik. Çok kişilikli salağım benim maşallah.
"Ne dedin sen"
"Hiç annem ne diye bilirim, üç belgeyi birden alacağım senin için"
"Birini alsan yeter Caner"
Caner göz devirerek kalktığı koltuğa geri oturdu.
Annem de tekrar konuşmaya başladı.
"Ses yapmayın uyuyoruz biz"
Ve kapıyı kapatıp gitti. Şimdi ben Caner ve Enes Batur abimiz kalmıştık.
Bir süre Caner Enes Baturu izledi. Bende telefonla uğraşıyordum. Sonra birden Caner konuşmaya başladı.
"Lan"
"Hı" gibi bir şeyler mırıldandım telefondan kafamı kaldırmadan.
"Yarın okuldan sonra hediye bakmaya gideceğiz haberin olsun"
"Ne?"
Şaşırmıştım ne alakaydı şimdi.
"Off hediye işte"
"Kimee manitin mi yoksa"
"Değilde olacak inşallah"
"Kim bu talihsiz kız" dedim göz kırparken.
"Talihsiz Barkın'a denir, yazık çocuğa"
"Kafanı koparınca sana da yazık olacak, boş yapma" Telefonumu elime alırken tekrar konuştum. "Kendin bak ben gelmiyorum bir yere"
"Gelirmisin diye sormadım farkettiysen, haber verdim sadece"
"Siktirgit"
Ayağa kalkıp yanıma geldi kolunu omzuma atıp konuştu.
"Lan şaka yaptım Barkın dünyanın en şanslı insanı senin gibi bir kız onu sevmiş daha ne olsun. Onun yerinde olmak isterdim yani" son cümlesini söylerken yüzünü buruşturmuştu. Gülerek omzuna vurdum.
"Tamam boş yapma"
"Bu evde herkes bir acayip övüyoruz yine hakaret yine hakaret ne yapsak yaranılmıyor"
"Git zıbar lan okula gitmeyecekmisin yarın"
"Sence öyle bir şansım var mı? Okula gitmemem için kolumun falan kopması gerekiyor"
"Hahahahha canım annem"
Saçma bir şekilde suratıma bakıp ayağa kalktı. Kapıya doğru gideceği sırada tekrar konuştum.
"Laan kızı göstermeyecek misin"
"Ne kızı ya"
"Oğlum az önce dedin ya hediye alıcam diyee"
"Hee o mu"
"Kaç tane var"
"Sayamam. Neyse göstereyim"
"Yavşakk"
Cebinden telefonu çıkarıp instagrama girdi. Rastgele bir fotoğrafını açıp telefonu bana çevirdi.
"Yaani kız güzelmiş de"
"De?"
"Bu kız sana bakacak mı"
Diyip hafif bir güldüm.
"Sen aşağıla kardeşini aşağıla. Kızlar kapımda kuyruk benim." Kız sesi çıkararak ve poposunu sağa sola sallayarak devam etti. "Caner kölen olayımm, Caner tişörtün olayım giy beni. Yani sen anlamazsın bu işlerden"
Kahkahalarla gülüyordum. Elimle nah işareti yaptım ve Caner de gülerek çıktı odadan. O çıktıktan sonra televizyonu kapatarak bende kendi odama geçtim.
