jiào wǒ, gege || wangxian

Bölüm 4 - NEFES EGZERSİZİ

"80...81...82..." Derin nefesler eşliğinde saymaya devam ederken kollarındaki gücün tamamen tükendiğini biliyordu Wei Ying. Yine de ne olursa olsun dayanmalıydı çünkü Lan Zhan'dan azar işitmek istemiyordu.

İlk tanışmalarının üzerinden 2 hafta geçmişti. İlk başta basit görgü kuralları, giyim kuşam gibi işlerle ilgilenip Wei Ying'i, Lan Zhan'ın tabiriyle insana benzetmeye çalışmışlardı. Düzenli ve temiz giyinmek, her daim bakımlı ve asil görünmek gibi ıvır zıvırlar yani... Açıkçası Wei Ying daha şimdiden sıkılmış ve yorulmuştu.

Sonraki günlerde ise Lan Zhan, vücudunu sıkı antrenmanlara hazırlamak için bolca pratik yapıp dayanıklılığını arttırması gerektiğini söylemişti. Önceki hafta koşmuş, meditasyon yapmış, ağırlık kaldırmış ve yüzlerce şınav çekmişti. O tüm bunları yaparken Lan Zhan bir köşede oturup sakince kitap okumuş veya resmi işlerle ilgilenmişti.

Bugün de yüzme ve nefes konusunda çalışacaklardı çünkü Wei Wuxian Yunmeng'de yaşıyordu ve burası büyük bir göl üzerine kurulu bir şehirdi. Elbette Wei Wuxian harika bir yüzücüydü ama eğlencesine yüzmekle profesyonel bir şekilde yüzmek ayrı şeylerdi. Bu nedenle yüzme dersinden önce Lan Zhan ısınması için 10 tur koşup, 100 de şınav çekmesini söylemişti.

Son şınavlara yaklaşırken alnından gözlerine doğru usulca kayan ter damlasının suratını gıdıklamasıyla, terini omzuna sildi. Göz ucuyla köşede oturmuş keyifle meditasyon yapan adama baktı. Benim burada anam ağlasın, sen orada keyif çat. Lan Zhan bu iki hafta boyunca onu denetlemek dışında hiç şahsen bir şey öğretmemişti. Aslında öğretecek bir şeyi yoktu çünkü şu ana dek basit şeyler yapmışlardı. Koskoca adama koşmayı öğretecek değildi sonuçta. Yine de Wei Ying o böylesine yorulurken, Lan Zhan'ın öylece oturmasına çok sinirleniyordu.

"99...100...101" bağırarak ayağa kalktığında Lan Zhan'a baktı. "Bir tane de benden olsun hadi." Sırıtıp belini esnetirken adama doğru yürüdü.

Lan Zhan ile iyi anlaşıyorlardı. Yani evet, soğuk bir adamdı pek konuşmuyordu ve sürekli onu azarlıyordu ama yine de Wei Ying ona sululuk yapmaktan geri kalmıyor, her seferinde uyuz etmeyi başarıyordu. Lan Zhan da anlık bir tepki gösteriyor, ertesi gün unutuyordu. Soğuk ve konuşkan olmamak onun genel bir özelliğiydi. Sadece Wei Ying'e karşı değil herkese karşı böyleydi. Bu yüzden Wei Ying onunla bir sorunu olduğunu düşünmüyordu. Usta ve öğrenci ilişkisi olan iki arkadaşlardı işte.

Ayrıca Wei Ying onunla bir gün uğraşmazsa içi rahat etmiyordu.

Lan Zhan ayağa kalkıp avlunun arka tarafında kalan göle yöneldi. "İyi, yürü o zaman." Sakin adımlarla yürürken kan ter içinde kalan Wei Ying onu takip etti. Aslında deli gibi yorulmuştu ama amaç da buydu zaten. Nefes nefese kalmış olması gerekiyordu ki nefesini kontrol etmeyi öğrensin.

Göle geldiklerinde bir kayığa bindiler. Wei Wuxian bir tılsım hazırlayıp kayığı hızla hareket ettirirken Lan Zhan sakince onu izledi. Kıyıdan yeterince uzaklaştıklarında, kayıkta karşılıklı oturuyorlardı.

Lan Zhan sordu. "Suyun altında ne kadar süre nefesini tutabiliyorsun?"

"5 tılsımın yanış süresi kadar." Gururla kollarını kavuşturup sırıttı. Her tılsımın yanma süresi yaklaşık 1 dakikaya eşitti ve 5 tılsım 5 dakika demekti, ki bu bir efsuncu için ideal süreydi. Normal insanlar genelde 1 ya da 2 tılsım kadar, efsuncular 3 tılsım kadar suyun altında nefessiz durabiliyordu. Yani bu Wuxian için gayet iyi bir sonuçtu.

Fakat Lan Zhan öyle düşünmüyor olacak ki kafasını memnuniyetsizce iki yana salladı. "Yeterli değil."

"Ne?!"