One moment can change everything (TYS_GR)

Κεφαλαιο 21ο

Ο Zayn με πλησίασε και με πήρε αγκαλιά. Με κράταγε στην αγκαλιά του και μπορούσα να ακούσω την καρδιά του να χτυπάει δυνατα.Μου χάιδεψε τα μαλλιά και έπιασε το πρόσωπο μου ανάμεσα από τα χέρια του. Τα βλέμματα μας συγκεντρώθηκαν για ακόμη μια φορά

- Δεν καταλαβαίνεις; ρώτησε απορώντας με μένα. Εγώ του στριφογύρισα τα ματιά μου σαν απάντηση.

- Όχι δεν καταλαβαίνω εξήγησε μου! Τον ρώτησα ξεφυσώντας.
 
- Φοβάμαι για την σωματική σου ακεραιωτητα..Ειπε χαμηλώνοντας το βλέμμα του. Δεν καταλαβαίνω! Γιατί κυνδινευω;Tον πλησίασα και του φίλησα απαλά τα χείλι του..

Κάθισα στα πόδια του και τον κοίταξα στα μάτια.

- Είμαι μια χαρά αγάπη μου!! Τι φοβασε;;

Με έχωσε στην αγκαλιά του και μου είπε

- Λοιπόν... Ο πατέρας της Κλάρας μπορεί να έχει πεθάνει αλλά...

- Αλλά τι; ρώτησε απορώντας.

- Ο αδερφός της ζει και όχι μόνο αυτο!! Όσο καιρό ζούσε τον τροφοδοτούσε με αδιανόητο μίσος... Για εμένα και για οποιαδήποτε κοπέλα βρισκόταν κοντά μου.. Γι αυτό σου φέρθηκα έτσι ώστε να με μισήσεις και να απομακρυνθείς από μένα... Να ξέρεις ότι σαγαπω!!!!!
 Όμως δεν μπορώ να σε θέσω σε τέτοιο κίνδυνο δεν θα το επαναλάβω το ίδιο λάθος. Δεν μπορώ μακριά σου όμως δεν θέλω να πάθεις τίποτα.

Είπε ο Zayn με τρεμάμενα χέρια. Δάκρυα κύλησαν από τα μάτια του. Η Μαριάννα ξέσπασε σε κλάματα. Όχι γιατί κινδύνευε να πεθάνει αλλά το να τον χάσει Ο Zayn την αγκάλιασε στη  σφιχτή του αγκαλιά. Σηκώθηκε από το κρεβάτι και πλησίασε την πόρτα

- Σε παρακαλώ μείνε! Του είπε ικετευτικά η κοπέλα. Εκείνος γύρισε και την κοίταξε με τρεμάμενα μάτια. Εκείνος την πλησίασε και έπιασε το πρόσωπο της ανάμεσα από τα χέρια του και σκούπισε το δάκρυ που είχε κάνει ήδη την εμφάνιση του.

- Ξέρουμε και οι δυο που θα καταλήξει Της είπε χαμογελώντας της άχνα δείχνοντας με το βλέμμα του το κρεβάτι.

- Δεν θέλω να σε χάσω. Δεν με ενδιαφέρει αν βάζω των εαυτό μου σε κίνδυνο εγώ δεν πρόκειται να σε αφήσω ακόμη και όταν δεν θα με βλέπεις θα είμαι δίπλα σου. Δεν σε αφήνω το κατάλαβες; Tου είπε ανεβάζοντας την ένταση της φωνής της.

- Αντίο..!!!! είπε χαμηλόφωνα πλησιάζοντας το πρόσωπο του προς το δικό της. Της αφήνει ένα απαλό φίλη στα χείλη και βγαίνει από το δωμάτιο.

Μόλις η πόρτα έκλεισε η Μαριάννα ξέσπασε σε κλάματα καθώς είχε μαζευτεί σαν κουβάρι. Έκλεγε με αναφιλητά καθώς έχανε κάτι πολύ σημαντικό για εκείνη. Την αγάπη της ζωής της.

Λίγα λεπτά αργότερα σηκώθηκε με δυσκολία από το κρεβατι.Κατευθυνθηκε στο μπάνιο Άνοιξε την βρύση του νιπτήρα και έριξε άφθονο νερό στο πρόσωπο της. Ξανά ξάπλωσε στο κρεβάτι της και σκεπαστικέ με το πάπλωμα. Ξάφνου ακούει την πόρτα να χτυπά και το βλέμμα της κατευθύνετε προς την μεριά που ερχόταν ο ήχος.

- Περαστέ! είπε με όση φωνή της είχε απομείνει από το κλάμα Η πόρτα ανοίγει και μέσα στο δωμάτιο μπαίνει ο Ντερεκ με ένα τεράστιο δίσκο Τον αφήνει στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι και κάθετε απέναντι μου.

- Έχω αυστηρές εντολές να φας!! είπε με σοβαρό άλλα και ταυτόχρονα αστείο βλέμμα Του χαμογέλασα αχνά και ανακάθισα στη θέση μου.

- Χωρίς λόγο έκανες τον κόπο δεν πεινάω είπε αδιάθετα η Μαριάννα.

- Καταρχάς δεν έκανα κανένα κόπο και δεύτερων έτσι και δεν φας η Νικολ είπε ότι έχει να κάνει μαζί της.

Ξέρω έχω καιρό να γράψω αλλά και δεν είχα όρεξη αλλά ούτε και έμπνευση άλλα αυτές της μέρες έκατσα και σκεφτικά πως θα εξελιχθεί η ιστορία και ιδού το κεφάλαιο. Αυτό ήταν το σημερινό ετοιμάζω ήδη το επόμενο άπλα δεν ήθελα να σας αφήσω και σήμερα χωρίς κεφάλαιο. Μην ξεχνάτε να μου αφήνετε με σχολειό την γνώμη σας γιατί αυτό με κάνει όλο και καλύτερη. Αν σας άρεσε βάλτε αστεράκι και βάλτε το στην βιβλιοθήκη σας!! Θα τα πούμε σύντομα!!!

Φιλακιαααααααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!