How Do We Live?

Chapter 1: Medicine

"Kuya, please! T-tulong po! T-tulong!"

Tinungga ko na ang huling kape na meron ako bago huminga ng malalim. Napahilamos pa ako sa aking mukha dahil sa napanaginipan. I look at my office and shit! Nakaidlip ako! I look at my wrist watch at nakahinga naman ng maluwag ng makita na alas tres pa lamang ng umaga. Hindi naman gaanoon katagal ang itinulog ko.

Diyos ko! This whole memory lane will kill me!

I need to get more work.

I look at my phone at nakitang wala namang importanteng messages doon bukod sa tawag ni Annica at iilang text galing kay Arya.

This whole work of mine is depriving my luxury of time especially for my friends.

Alam ko kasi uuwi na si Annica this coming month. Sana lang ay hindi siya buntis na babalik dito. I'm not capable of delivering a baby anymore lalo pa't sobrang malaise ng experience ng una kong gawin iyon so I refrain myself from doing that kaya hindi ko 'rin napursue ang OB.

Arya and I are preparing, alam ko nga nakausap niya pa si Ares para iprepare ang isang resort sa El Nido. Nag-away pa si Veriane at Arya dahil doon, tsk. I never knew Ven would be this possessive with Arya after the years. Takot na takot mawala ang kaibigan ko dahil desidido na siya ngayon. 

I already file a leave for that. My first ever leave after my years of residency and my first year as a regular surgeon on this hospital.

Lumabas na ako ng opisina para sa isa pang rounds na nakaschedule. After that ay pinagpatuloy ko na naman ang pinapanood at pinag-aaralan kong video ng advance hemorrhoids. There's a schedule surgery for this, my first doctor, Dr. Cruz informed me last week lang din kaya sobrang bakbakan na naman ito.

Alas sais impunto ng umaga ng magdesisyon akong umuwi na. I can even feel a slight palpitation in me dahil naka tatlong tasa yata ako ng kape ngayon. I don't even know how to sleep anymore!

I manage to change into my semi-formal black button fly cropped tapered pants. Ang putting tank top ay pinatungan ko naman ng unconstructed jacket. I grab my necklace and hid it underneath my tank top bago kuhain ang bag at lumabas na.

"Doktora!" Napatingin naman ako kay Rissa, isang nurse, na nakatayo sa may counter ng lobby. I look at them at nakita ko pang hawak niya ang iilang patient files sa kanyang gilid.

"Uwi ka na doktora?"

"Yes. Tapos mo na iyong mga patients ngayong gabi?"

"Yes, doktora. Natakot lang ako doon sa masungit na babae, balak nga kitang tawagin kanina kasi baka sakalin niya ako pag pinilit ko siyang inumin iyong prescribe meds mo pero inimun naman 'din niya so hindi na kita ginulo."

"Mabuti naman kung ganoon."

"Doktora, kilala mo ung bagong medical lawyer?" Napatingin naman ako kay Anjie na tao ng front desk ngayon dahil sa tanong niya. Her voice while saying the 'medical lawyer' sounds so malicious in my ears.

"Oo nga, dok. Nakita mo na ba? Laglag panty ko kahapon nung makita ko siya!" I remember Annica's worldly remarks when I was in college ng una niyang makita si Rahim. And I suddenly want to close my eyes and covers my ears.

Iyong mapapa-ungol ka na agad kapag tingnan ka pa lang niya. Mapapa-Yes! Lord! Oh! God! More! Jesus! I swear I could shout every saint's name in the catholic church if he beds me.

Dios mio! Annica!

"Doktora!" I snapped because of Rissa's call on me. Para akong natanga ng panandalian dahil sa sigaw niya. I look at her and awkwardly smile while slightly tilting my head to indicate a no.