Chapter 4: Astonishingly played

217 16 25
                                    

➣ E R I E

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

➣ E R I E

The media already left, but the audiences earlier still haven't. They stayed to smoke and inhale drugs. They can only find freedom at places like this.

I glared at them back when I caught them staring at me weirdly. That one stranger who's flicking a small transparent packet that contains white powder even smirked! Ano bang tinitingin-tingin nila? Isa pa 'tong mga 'to! Dagdag sa init ng ulo ngayong gabi!

I made my way out of the crowd, passing by some girls who are giggling at their phones. I wonder why. Para silang mga kinikilig.

"Gosh, he's so handsome though?"

"I know right. I only see him on screen, never knew he would look this good in person."

They giggled again. They are even blushing!

That's when I realized they are talking about him. Stolen pictures niya pala ang tinitingnan ng mga 'to at galing sila sa lugar na pupuntahan ko. Kung saan siya naroroon.

"Bro, mag-artista ka na kaya? Dami mong fangirls, grabe!"

"Oo nga, lakas mo! Pero wala ka bang trip sa mga 'yon? Diretsyo na kasi kami sa club ngayon, baka may gusto kang isama?"

I frowned at his friends statements. Kung friends man niya ang mga 'to. Patawa-tawa lang naman kasi siya at mukhang walang balak sumakay sa trip nila.

"Axcel." I stood in front of him. Ni hindi ko alam kung saan ko ba nahugot ang lakas ng loob na 'to. They all faced me, but I only need a pair of eyes. The smile on his face banished when he saw me.

"Oh, miss? Papapicture ka din? 'Wag na! Quota na 'tong si pare. Sa akin ka na lang kaya?" Sinuri niya pa ang suot ko, his eyes even paused at my legs. Bigla akong na-conscious dahil naalala kong maikli lang ang suot kong dress.

I glanced at him. "I don't want you."

"Ay, basag!" Kinantyawan nila ang lalake na 'yon. Maliban kay Axcel na seryoso lang ang mukha habang nakatingin sa akin.

"I'm having a fun conversation here." He said, cutting me off. Natahimik tuloy ang mga kasama niya. He remained serious as he gritted his jaw, as if he doesn't want to see me.

"Sino ba kasi 'yan? Too pretty to be your desperate fangirl, dude." Someone teased him. Nagtuksuhan pa sila pero hindi naman siya pinapansin ni Axcel, nakatingin lang rin ako sa kaniya habang nakasarado ang magkabila kong mga kamay.

"Can we talk?" I saw how his jaw clenched again at my request. Pero mukhang wala rin naman siyang choice kaya nagpaalam na siya sa mga kasama niya. Naglakad na ako at nagtungo sa lugar kung saan kami lang ang tao, sa likuran ng abandonadong gasoline station.

"I actually expected to see you here." He said.

"I don't." I told him firmly. "I thought you're going to stay in France for good and make your own name there."

Races and Eight (Les Mafias #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon