Chapter 15: Here comes privilege

103 8 22
                                    

➣ E R I E

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

➣ E R I E

"My baby, how are you feeling, anak?" Mabilis akong pinuntahan ni mommy at hinaplos ang noo ko. May benda ang noo ko kaya ingat na ingat siya. Nanlulumo niya akong sinusuri. Ngayon na lang niya ulit ako nakitang ganito.

"Mom, what baby? Akala ko ba I should act like a tough woman now that I'm an adult." I said, unconsciously pouting my lips. 

"I told you kasi na huwag ka ng sumasama sa mga gano'n kabibigat na mission, Illyria!" Mom scolded and suddenly took out her phone. "Nako, I will call that Del Riego. Ipapa-suspend ko siya sa work!"

"Mom, don't!" Pagpigil ko. 

"Look, you're being stubborn again!"

"Mom, as if naman pong mapapa-suspend niyo si Lider sa work niya. He's the most important people in his organization. He knows what he's doing—"

"Kung alam niya hindi kayo mapapahamak ni Skylar." Mom placed her hands on her waist, disappointed. Siguro noong nakarating sa kaniyang itong balitang naaksidente kami, abot abot ang pag-aalala niya. Of course, kay Sky din kasi parang anak na rin ang turing sa kaniya ni mommy.

"Hindi niya naman po kontrolado ang sitwasyon." Katwiran ko. Napatitig na lang siya sa akin at agad na sumuko.

"Okay, okay! Fine! Illyria, after this promise me no mission anymore. I'll let you buy every designer bags that you like. Empty my cards for all I care! I just don't want to see you lying on this hospital bed again. Naiintindihan mo ba ako?"

I suddenly forgot how to speak. Hindi ko alam kung paano iyon sasagutin. Of course I would love to have more bags, but I wanted to experience more missions with the team. Pero kung papapiliin talaga ako, pipiliin ko ang Infinito. Mas mahalaga sila. Mas gusto ko silang kasama kaysa ang mga designer bags na 'yan.

Suddenly, the door opened. Pumasok si Ryde na may dalang paperbags.

"Hi, ma." Nakipagbeso naman siya kay mom. 

"Mama." My mom mocked. "I told you to always look after my daughter, Sam." Hindi na niya pinagsalita si Ryde at naiinis pang lumabas. Siguro kasi hindi ko sinagot ang tanong niya kanina. Susuyuin ko na naman ang mommy. Konting flowery words lang 'yan, for sure papayagan na ulit akong sumali sa mga mission.

"Oh, you're still alive." Iyon ang bungad sa akin ni Ryde pagkapaling niya sa akin.

"Don't sound so disappointed, I might think you don't like me." 

"Well, I mean I don't really like you." Nagmake face na lang ako dahil sa sinabi niya na agad niyang ginantihan.

So epal naman. Ngayon na nga lang bibisita.

"Gago, lagot ako kay mama." Sabi niya sa sarili at napakamot sa ulo. I just chuckled. Ang cute niya talaga kapag natatarayan ni mom ng gano'n. Para siyang kinakabahang bata! As if namang malalagot talaga siya. Minsan nga feeling ko mas anak pa ang turing niya kay Sameth kaysa sa akin. Gosh, really. They are that close!

Races and Eight (Les Mafias #1)Where stories live. Discover now