Be with You Again [ON-GOING]

Chapter XII

SAVANNA

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Jeremiah said that he was attacked. 

Ang bilis ng pintig ng puso ko. I don't know how should I react. 

Will he survive? Atsaka, sino si Cyrus?

Maraming mga tanong na gusto kong magkaroon ng kasagutan.

The door suddenly opened. "A-ate? Bakit ngayon ka lang?"  sabi ni Jeremiah. 

I just stared at him. Hindi ko alam kung itanong ko ba sa kanya.

"W-wala naman. Nakipagkuwentuhan pa ako kina Aling Selda." I told.

He just nodded. "May tinatago ka ba sa akin?" sabi ko. Hindi ko na napigilan.

I am very anxious sa nangyari. 

"W-wala naman, ate. Paano mo naman nasabi?" he asked. Alam na alam ko kung paano siya nagsisinungaling.

Umiling lang siya. Tapos, naglakad siya palayo sa akin. He obviously avoiding the topic.

-

Pauli-uli ako sa paglalakad sa kwarto ko. 

Hindi ko talaga mapaigilang mag-aalala sa kanya.

He was attacked! 

For Pete's sake! Simon was attacked! Is he okay? 

Hindi naman ako makapagtanong kay Jeremiah. I wanted to confront him, but ayaw niya. 

Piplitin ko pa rin naman siya pagkarating niya dito. 

Pumunta kasi siya doon sa bayan.

Narinig ko ang motor niyang tumigil sa harap ng bahay.

Dali-dali akong pumunta sa baba para salubungin siya.

"Pwede ba kitang makausap?" tanong ko sa kanya.

At first, parang ayaw niya. But, he agreed.

"Ano ang gusto nating pag-usapan? Baka gusto mo ng ice cream? May dala ako ngayon." he offred.

I remained to have an emotionless face.

"Meron din ako ditong Calbee Honey Butter! 'Yung favorite mo!" pag-iwas  niya sa tanong ko.

He continued putting the food that he bought sa refrigerator.

"Sino si Cyrus?" I asked. Napalingon agad siya sa'kin. He didn't expect me to ask that.

"Who is he?" I repeated.

 "Ate, there are some things na kailangang hindi mo pa malaman sa ngayon. If you are worrying about Simon, he is okay. He's stable now, ate. Huwag mo munang itanong sa'kin ang mga bagay na 'yan. Hindi pa pwede." he told.

"Bakit? Maiintindihan ko, Jeremiah! Hindi ko maintindihan kung bakit may tinatago ka sa akin? You are hiding something from me." sigaw ko.

Nakakainis kasi. May tinatago siya sa akin. Simula pagkabata namin, wala kaming tinatago sa isa't isa. 

"Don't worry, ate. I am fine. Simon is also fine now. Huwag ka nang mag-alala." he said. Then, he hugged me.

-

When it's dinner time, I just stayed at my bed room.

I started to read a novel. It is entitled, "Something Blue" written by Emily Griffin. 

Sa kalagitnaan ng pagbabasa ko ay may kumatok. "Ate, hindi ka bumaba kaya dinalhan na lang kita ng pagkain." sabi ng kapatid ko.

It is fried chicken at corn soup syempre may kanin.