Chapter XIII

209 12 3
                                    

SAVANNA

"Tara, kumain muna kasi tayo bago umuwi. Ang kj mo!" sigaw ko. Paano ba naman kasi niyaya kong kumain kaso, antok na raw siya.

"Kakain talaga tayo!" pilit ko. Hinila ko siya sa Jollibee. Syempre, sa mga favorite ng mga bata dahil bata pa rin tayo. Char.

Umorder ako ng maraming food. Nakita kong inaantok na nga siya, umorder din ako ng kape.

I laughed pero, 'di niya rinig. Dumating na rin 'yung order at siya nakahalumbaba pa rin. "Andy, sabayan mo 'ko sa pagkain!" sabi ko.

Ininom niya agad 'yung kape. Salamat naman at naggising din.

"Nga pala, babayaran kita," sabi niya. "Andy, hindi na kailangan. Nagpapasalamat ako dahil palagi kang nandito para sa'kin. Salamat ah." I smiled.

Mag-aala siyete pa lang ng gabi noon e. We decided na umuwi na sa bahay.

In our way home may naka-puting dress na naglalakad. "A-Andy.." I called him. Hindi niya ata ako napansin e.

Tumigil siya ng nakatalikod kaya hindi ko siya kilala lalo na't napakadilim.

Wala kasing ilaw e. Ako rin ang may kasalanan kasi pinilit ko si Andy kaya inabot kami ng gabi.

Nung makalapit kami sa babae na hanggang ngayon ay nakatitig sa isang bahay roon. Teka, kina Andy?

Napatingin ako kay Andy. Then, I saw his astonished face.

Hindi kaya? "Y-Yumi?" tanong ni Andy. Siya si Yumi? Talagaa?

Halaaa. Ano? Ngayon ko na mame-meet 'yung Yumi?

Bigla siyang napalingon sa direksiyon namin.

Shock is written all over her face. Mabilis naman itong napalitan naman ito ng pain?

"A-Ah, hello. I'm Savanna. Ikaw ba si Yumi? Nice meeting you!" I asked.

Napatango naman siya. Parang nahihiya siya? Or not? Ngumiti ako.

"A-Ako si Yumi." tipid siyang ngumiti sa akin. Napatingin naman agad siya kay Andy pero, agad ring umiwas.

"S-Sige. Aalis na 'ko," paalam niya. Mabilis siyang tumakbo palayo sa amin.

Naiwan akong nakatulala.

"Ihahatid na kita," sabi ni Andy. I just nodded.

Meanwhile..

SIMON

"Mom, I don't want to--" she cut me off.

"But, you have to, son! For the sake of our family!" she shouted.

I'm so frustrated right now.

Ito ang araw na ayaw kong dumating. I can't marry someone else if I have a person in my heart that I wanna spend my lifetime with.

Hindi ko kayang magpakasal sa iba sapagkat iisa lamang ang nilalaman ng puso ko.

"You can't say no, son. Our decision is final. You will marry Audrienne Del Rosario, sa ayaw at sa gusto mo," my mom said with finality in her voice.

When she finally left, ginulo ko ang buhok ko. Nakakainis. Sana hindi na lang ako umalis. Sana umamin na kaagad ako ng nararamdaman ko.

Maybe, meron nang nanliligaw sa kanya. Tapos, sagutin niya ito ng oo. But, I'll make her mine hanggang magustuhan niya rin ako.

I love her since day one! For Pete's sake!

---

SAVANNA

Be with You Again [ON-GOING]Where stories live. Discover now