Córka Mafii.

Powrót zemsty.

Miesiąc później. 

Rose musiała na kilka dni wyjechać żeby załatwić sprawy. Cieszyła się, że będzie mogła także odpocząć. Nie wiedziała do końca, jak zaakceptują ją pracownicy Ojca, a teraz już właściwie jej. Bała się, że ktoś może ją zignorować lub jej zasady które chcę wprowadzić. Poprosiła Wiktora który był managerem o krótką rozmowę. Usiedli w jednym z pokoi, który był wypełniony ekranami i sprzętem aby móc wszystko obserwować. 

- No dobra. - zaczęła. - Jak wiesz mój Ojciec przepisał wszystko na mnie, tak więc ja teraz tutaj rządzę. Ale musisz mi trochę pomóc, bo się boję, że nie dam sobie rady. 

- To tylko wygląda na takie trudne, ale w rzeczywistości takie nie jest, jeżeli tylko masz pod sobą odpowiednich ludzi. 

- Takich jak ty? - uniosła brew.

- Można tak powiedzieć. Pracuję w tej branży długo.. Bruno ufa mi, musiałem zapracować na jego zaufanie. Mogę rzec, że jestem tak jakby jego prawą ręką, ale tak w połowie. Odpowiadam nie tylko za ten lokal, ale także za inne które się tutaj znajdują. W każdym mieście gdzie są tego typu lokale, jest taki pracownik jak ja. Niewiele osób może szczycić się tym, że Bruno właśnie do nich ma takie zaufanie. 

- Tak. - pokiwała głowa. - Zaufanie u mojego Ojca jest trudno zdobyć, ale jeżeli on wam ufa to ja myślę, że też. 

- Świetnie. - wyciągnął dłoń w jej kierunku. - Możemy zacząć współpracę? - zmrużył oczy i uniósł brew. 

- hmm. - mruknęła, zastanawiając się chwilę. - Dobrze. - odpowiedziała w zwolnionym tempie. - Wiesz, że jak coś pójdzie nie zgodnie z planami mojego Ojca, i stanie mi się krzywda to twoim największym zmartwieniem wtedy będzie.

- Tak wiem. - przerwał jej. - Nie będę miał zmartwień, bo zostanę załatwiony przez Bossa Mafii i to nie będzie żadna przyjemność. - pokiwał głową.

- Dobrze. - była gotowa uścisnąć mu dłoń. - Co tam się dzieję? - zerknęła na jedną z kamer. 

- To nasz klient, który przychodzi co jakiś czas.. Ale nie zawsze ma jak zapłacić, rozumiesz. Gdy zdobędzie pieniądze oddaje dług, a potem znowu się zadłuża. Widzę, że trzeba znowu z nim porozmawiać. Chcesz? 

Rose spojrzała na Wiktora, a potem przerzuciła wzrok na kamerę.. Pokiwała głową, poprosiła go aby został przyprowadzony do biura Ojca, a właściwie to już teraz do jej biura. Usiadła wygodnie w fotelu, rozejrzała się i postanowiła, że będzie musiała przeprowadzić swoje porządki. Usłyszała pukanie do drzwi i zaraz pojawił się Wiktor z ochroniarzem i człowiek który się awanturował. 

- Dziękuję. - pokiwała głową a mężczyźni wyszli zostawiając ją samą. - Proszę, proszę. - podeszła do mężczyzny który stał i wpatrywał się w Rose. - Kogo my tutaj mamy. 

- Stoi przed tobą, mężczyzna. - odpowiedział z ironią. - Nie widzisz Blondyneczko? - zaśmiał się. 

- Och.. - westchnęła aktorsko. - Widzę. - warknęła w stronę mężczyzny. - Widzę że masz jakiś problem. 

- Nie mam żadnego. - wzruszył ramionami. 

- Widziałam jak się awanturujesz, nie masz pieniędzy to nie przychodź tutaj. 

- Chodzę gdzie chcę, a tutaj jestem stałym klientem! - podszedł do Rose. - Płacę i wymagam. Dostaję to co chcę. 

- To nie jest burdel, że przyjdziesz zamówisz panienkę i zapłacisz. 

- Mała, chciałabyś żebym cię przeleciał. Jeszcze tego zapragniesz, będziesz rżnięta tak, że w nocy obudzisz się z krzykiem na ustach! Będziesz krzyczała moje imię.