ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး(complete)

part2

[Zawgyi]
ယခုအေျခအေနဟာဆိုလ်ွင္ျဖင့္ပိုင္ေဇတို႔၂ေယာက္အားအံႀကိတ္ၿပီးၾကည့္ေနေသာနွစ္ဖက္မိဘမ်ားအျပင္တစ္ျခားသူမ်ားကပါတိုးတိုးတိုးတိုးနဲ႔ေျပာေနၾကေလသည္။
"သြားေလကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္သြားလုပ္ၾက..."
ေဖေဖေအာ္လိုက္ေသာေၾကာင့္လွည့္ထြက္သြားၾကေပမယ့္လူတစ္ခ်ိဳ႕၏မစာမနာေျပာစကားတစ္စြန္းတစ္စကေတာ့ၾကားျဖစ္ေအာင္ၾကားလိုက္ရေသးသည္။

~နွေျမာစရာဟယ္..ေကာင္ေလးကေခ်ာေခ်ာေလးရယ္

~ေအးေလေယာက်ာ္းခ်င္းႀကီး..
....
.....
အားလံုးထြက္သြားၿပီးေနာက္နွစ္ဖက္မိဘမ်ားနဲ႔အတူၾကည္ႏူးေမနွင့္သူငယ္ခ်င္းတစ္စုသာက်န္ခဲ့ေတာ့သည္။အားလံုးမွာေတာ့ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္သူတို႔၂ေယာက္အားေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကသည္။ထိုက္စံ၏မိဘ၂ပါးမွာေတာ့အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္လ်က္..
"ထိုက္စံ...!!!ဒါကဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနတာလည္း...ငါတို႔ကိုအရွက္ခြဲလိုက္တာေပါ့ေလ..ဟုက္လား.."
"ဟုိ..ေဖေဖ..အဲ့လိုမဟုက္.."
"တိတ္စမ္း...မင္း..ၿပီးရင္အိမ္ကိုလိုက္လာခဲ့..ေတာက္ခ္.."
ထိုက္စံမွာလည္းလက္ရွိအျဖစ္အပ်တ္မ်ားအားယခုထိတိုင္နားမလည္နိုင္ေသးေပ။

"ေဖေဖ..သားေျပာတာနားေထာင္ပါအံုး.."
ထိုအခါပိုင္ေဇအေဖ့ကပါ..
"ပိုင္ေဇမင္းကဘယ္တုန္းက..သားငယ္နဲ႔ျဖစ္သြားရတာလည္း...မင္းတို႔အဲ့လိုေတြျဖစ္ပ်တ္ေနလို႔ေရာက္ေနတာေတာင္အသိမေပးတာေပါ့..ဟုက္လား..."

ထိုအခါပိုင္ေဇဆိုသည့္ေကာင္ေလးကထိုက္စံအားေသခ်ာၾကည့္၍ေခါင္းတစ္ခါခါလက္တစ္ခါခါျဖင့္..
"မဟုက္ဘူးေဖေဖ..မဟုက္ဘူး..သားကသူ႔လိုရုပ္ဆိုး..အသားညိဳတဲ့ေခ်ာကလက္နဲ႔ျဖစ္စရာလား...သားကသူ႔ကိုသိေတာင္မသိဘူး..."
ထိုက္စံတစ္ေယာက္စိတ္ညစ္ေနရသည့္ၾကားမွမိမိအားမွိုခ်ိဳးမ်ွစ္ခ်ိဳးကန္စြန္း႐ြက္ခ်ိဳးေျပာေနေသာအေကာင္အားၾကည့္ရင္း..စိတ္တိုလာၿပီးလက္နဲ႔မွီရာဆံပင္ေမႊးမ်ားအားေစာင့္ဆြဲလိုက္ရင္း...
"မေကာင္းတဲ့ေကာင္..ဘယ္သူကေရာမင္းနဲ႔သ္ိေနလို႔လဲ..ငါ့ဘာသာဘာရုပ္ျဖစ္ျဖစ္မင္းအပူပါေနလို႔လား..."
"ဟာ...ေဟ့..အခုခ်က္ခ်င္းက်ဳပ္ဆံပင္ကိုလႊတ္ေပးစမ္း.."
"ငါ့ကိုမ်ားအမိန္႔နဲ႔လာေျပာေနေသးတယ္..မလႊတ္ေပးနိုင္ဘူး..ကဲဟာ..ဆြဲတယ္..ဆြဲတယ္..ဘာျဖစ္လဲ..ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ.."
ထိုက္စံတစ္ေယာက္ေျပာေလပိုဆြဲေလျဖစ္လာတာေၾကာင့္ပိုင္ေဇလဲေဒါသထြက္သြားမိၿပီးထိုသူ႔ဆံပင္ဘုတ္သိုက္အားအတင္းျပန္ဆြဲေလေတာ့သည္။
"မလႊတ္ဘူးေနာ္..ေအး..ငါလဲျပန္ဆြဲတယ္ကြာ..ကဲ.."
"အား...မသာေကာင္..လူယုတ္မာ...ခုလႊတ္ဆိုလႊတ္.."
"ခင္ဗ်ားအရင္လႊတ္ေပး.."
"မင္းအရင္.."
"ခင္ဗ်ားအရင္.."
"ကိုေခ်ာကလပ္..အခုခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေနာ္က်ဳပ္နာလာၿပီ."
"ေအာ္..ေလာရွည္ေကာင္..မင္းအသားက်နာတတ္တယ္လား...မလႊတ္ဘူးဟာ..."
..
သူတို႔နွစ္ေယာက္မွာေတာ့အျပန္အလွန္သတ္ေနၾကေပမယ့္လူႀကီးမ်ားအျမင္မွာအခ်စ္စမ္းေနသည္မ်ားမွတ္ေနသလားမသိ..ပိုင္ေဇ့အေဖအျပင္ယခုထိအခန္းျပင္မေရာက္ေသးေသာထိုက္စံအေဖကပါေဒါသထြက္လာေလၿပီးမ်က္နွာမ်ားပင္နီလာေပေတာ့သည္။ၾကည္ႏူးေမနွငိ့သူငယ္ခ်င္းတစ္စုကေတာ့ရန္ဖစ္ေနသည့္၂ေယာက္အားၿပံဳးစိစိျဖင့္ၾကည့္ေနၾကသည္ကိုေတာ့မည္သူမ်ွသတိမထားမိေပ။
ထို႔ေနာက္လူႀကီးမ်ားေအာ္လိုက္ခါမွနွစ္ေယာက္စလံုးရပ္သြားေလေတာ့သည္။ဒါေတာင္မ်က္လံုးခ်င္းစီးခ်င္းထိုးေနၾကေပေသးသည္။
"မင္းတို႔၂ေကာင္လံုးအဝတ္ဝတ္ၿပီးထြက္လာခဲ့...ဧည့္ခန္းမွာေစာင့္ေနမယ္.."
"ဟုက္..."
"ဟုက္ကဲ့.."
ပိုင္ေဇ့အေဖသည္သူတို႔အားေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ထိုက္စံ၏မိဘနွစ္ပါးအားေတာင္းပန္စကားဆို၍စီစဥ္စရာရွိတာစီစဥ္မည္ဟုေျပာ၍ဧည့္ခန္းသို႔လိုက္ပါရန္ေခၚသြားၾကေလေတာ့သည္။
လူႀကီးမ်ားထြက္သြားၿပီးေနာက္တြင္အခန္းထဲတြင္ပိုင္ေဇတို႔၂ေယာက္နဲ႔အတူၾကည္ႏူးေမတစ္ေယာက္သာက်န္ခဲ့ေတာ့သည္။ပိုင္ေဇတစ္ေယာက္ထိုက္စံအားၾကည့္ရင္း..
"ဒီမွာအခုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ..ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုမယူနိုင္ဘူးေနာ္...."
"ဘယ္သူကေရာယူမယ္ေျပာေနလို႔လဲ...ၿပီးေတာ့ငါကဘာလို႔ဒီအခန္းထဲေရာက္ေနရတာလဲ.."
ထိုက္စံတစ္ေယာက္ပိုင္ေဇ့အားမယံုသကာၤမ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္ေလေတာ့ပိုင္ေဇတစ္ေယာက္ထေအာ္ေလေတာ့သည္။
"အဲ့တာက်ဳပ္ကဘယ္သိမွာလဲ..ခင္ဗ်ားအၾကည့္ကိုခုခ်က္ခ်င္းျပင္လိုက္စမ္း.."
"ဘာ...ငါ့ကိုလာမေအာ္နဲ႔ဆို..."
ဒုန္း..
ထိုက္စံတစ္ေယာက္စိတ္တိုတိုနဲ႔ကန္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။ထိုအခါမွငါးပါးပင္မကဆယ္ပါးေမွာက္ေလေတာ့သည္။
"အား...ခင္ဗ်ား...ခင္ဗ်ား...ငါေနာ္မလုပ္ခ်င္လို႔ၾကည့္ေနတာကို..."
ကုတင္ေအာက္တြင္ပိုင္ေဇတစ္ေယာက္ခါးအားလက္ျဖင့္ဖိရင္းေအာ္ေလေတာ့အဝတ္မဝတ္ထားတာေၾကာင့္ဝစ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ထိုက္စံမွာနား႐ြက္ဖ်ားမ်ားပင္ရဲတတ္လာၿပီးတစ္ဖက္သို႔မ်က္နွာလည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။ထိုအခါမွတံခါးဝတြင္ရပ္ၾကည့္ေနေသာၾကည္ႏူးေမ၏ေက်ာခ်မ္းစရာအၿပံဳးႀကီးေၾကာငိ့လန္႔ၿပီးပိုင္ေဇအားျပန္ၾကည့္မိေလေတာ့ကုတင္ေပၚျပန္ေရာက္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။နွစ္ေယာက္သားၾကည္ႏူးေမအားၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္အခ်င္းခ်င္းျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္းသေဘာေပါက္သြားမိၿပီးတစ္ၿပိဳင္နက္...
"ၾကည္ႏူးေမ..!!!"
"မမ!!!"
သူတို႔၂ဦး၏ေအာ္သံေၾကာင့္အသိျပန္ဝင္လာသလိုလိုဘာလိုလိုနွင့္ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔ရင္းသြားၿဖဲရီျပလာၿပီးတစ္ၿပိဳင္နက္ထိုက္စံ၏ေခါင္းအံုးပ်ံပစ္လႊတ္မႈနွင့္အတူအခန္းတံခါးပိတ္၍ထြက္ေျပးသြားေသာေၾကာင့္ေခါင္းအံုမွာတံခါးပိတ္ကိုပင္ထိသြားေလေတာ့သည္။
..
..
"ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ.."
ထိုက္စံအေမးကိုပိုင္ေဇတစ္ေယာက္ပုခံုးသာတြန္႔ျပလိုက္ေလေတာ့သည္။သူလဲဘာတတ္နိုင္မွာလဲ။ထို႔ေနာက္ပိုင္ေဇလည္းေရမိုးခ်ိဳးရန္အတြက္ထရပ္လိုက္ေလေတာ့သူ႔ေဘးနားတြင္ထိုင္ေနေသာထိုက္စံတစ္ေယာက္မ်က္လံုးျပဴးေလးနွင့္ေၾကာင္ၾကည့္ေနေလသည္။ၿပီးေနာက္မ်က္နွာတစ္ျပင္လံုးရဲတတ္လာေသာေၾကာင့္ပိုင္ေဇပင္အံ့ၾသမိသြားသည္။
"အားးးးး...မင္း...ဘာလို႔ဒီအတိုင္းႀကီးထရတာလဲ..မရွက္ဖူးလား..."
"မရွက္ပါဘူး...ေယာက်ာ္းခ်င္းပဲဟာ...ခင္ဗ်ားကရွက္ေနတာလား...အဟက္.."
ပိုင္ေဇတစ္ေယာက္လည္းတမင္စခ်င္လာ၍မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီးစြတ္ေအာ္ေနေသာထိုက္စံအနားသို႔တျဖည္းျဖည္းကပ္သြားေလသည္။
"မင္း..ဘာလုပ္ေနတာလဲအခုထိ..အားးး..."
ထိုက္စံတစ္ေယာက္ပိုင္ေဇၿငိမ္သြားေသာေၾကာင့္မ်က္လံုးအသာဖြင့္ၾကည့္မိေလေတာ့မိမိေရွ႕တည္တည့္တြင္ထိုင္ၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနေသာပိုင္ေဇ..တစ္ကိုယ္လံုးကိုလည္းယခုထိဘာမွမဝတ္ထားရေသးေသာေၾကာင့္မ်က္လံုးျပန္မွိတ္၍တစ္ဖန္ျပန္ေအာ္ေလေတာ့....ထိုငနဲကမိမိအားေမြ့ယာေပၚသို႔လွဲခ်၍သုူ႔တစ္ကိုယ္လံုးျဖင့္တတ္ဖိထားၿပီးအေပၚမွအံု႔မိုးကာၾကညိ့ေနေသာေၾကာင့္....
"အားးးးး....မင္း...မင္း...."
ယခုမွသတိထားမိသည္ကပိုင္ေဇတစ္ေယာက္ဘယ္ခ်ိန္ကခါးမွာသဘက္ပတ္ထားသည္မသိ။ေစာင္ပံုထဲမွမိမိအားသူ႔အားနဲ႔ဖိထားသျဖင့္လႈပ္မရ..ယခုလိုထပ္လ်က္စိုက္ၾကည့္ခံေနရေသာအေျခအေနတို႔ေၾကာင့္ထိုက္စံမွာေခြၽးမ်ားပင္စို႔လာေလေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္တြင္အခန္းတံခါးဆီမွ...
"မင္းတို႔၂ေကာင္...မနက္ေစာေစာစီးစီးကို...ဒီေန႔ပဲမင္းတို႔ရံုးတတ္လတ္မွတ္ထိုးၿပီးအိမ္ေပၚကဆင္းၾကေတာ့...ေအာက္မွာလူေတြနဲ႔ကိုတအားအားေအာ္သံကအက်ယ္ၿကီးပဲ...ငါတို႔မ်က္နွာေတြဘယ္နားထားရမွန္းေတာင္မသိဘူး...မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ၾကရင္လည္းတံခါးေလးေတာ့လံုေအာင္ပိတ္ၾကေလ...အမေလး...ေသြးတတ္လာၿပီ..မိန္းမေရ..မင္းေသာက္ေနၾကေဆးေလးယူခဲ့ပါအံုးဟ..."
"လာၿပီ..လာၿပီ..ေရာ႕ .အကိုႀကီးတို႔ပါေသာက္လ္ုိက္ၾကေနာ္.."
"ေအး..ေအး.."
"မဟုက္...မဟုက္ဘူးေလ..ေဖေဖ.."
ဒုန္းးးး...
နွစ္ဖက္မိဘမ်ားမွာေတာ့ေဆးေသာက္ၿပီးအခန္းတံခါးပိတ္၍ထြက္သြားၾကေလသည္။အခန္းထဲတြင္က်န္ေနခဲ့သည္၂ေယာက္မွာေတာ့ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျဖင့္က်န္ရစ္ေနခဲ့ေတာ့သည္။
ပိုင္ေဇတစ္ေယာက္ယေန႔မွျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္တုန္းရွိေသးအိမ္ေပၚကနွင္ခ်ခံလိုပ္ရေသာေၾကာင့္ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။သူငယ္ခ်င္းဆို၍လည္းမရွိခဲ့ေသာသူ႔အဖို႔ဒုကၡေရာက္ရသည့္အျပင္ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကပါအဖတ္တင္လာေသာေၾကာင့္စိတ္အညစ္ႀကီးညစ္ေနမိသည္။ထိုစဥ္ၿပဲလန္ေနေအာင္ထြက္ေပၚလာေသာငိုသံေၾကာင့္ပိုင္ေဇတစ္ေယာက္အေတြးကမၻာထဲမွကမန္းကတန္းထြက္လာရေတာ့သည္။ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္ဆိုတာေျပာစရာမလိုေအာင္ပင္မၾကာခင္ေတာ္ရေတာ့မည့္ေယာက်ာ္းအသစ္စက္စက္ဆီမွပင္။
"အဟင့္...အူးဝါးး...အိမ္ေပၚကနွင္ခ်ရင္ဘယ္မွာသြားေနရမွာလဲ...အီးဟီးးးး...."
"အဲ့တာကအေရးလား...ခင္ဗ်ားကတစ္ဦးတည္းေသာသားမဟုက္လား...မနွင္ခ်ေလာက္ပါဘူးေသခ်ာေတာင္းပန္ၾကည့္.."
"ဟင္...ဟုက္တယ္...ေတာင္းပန္ရမယ္.."
သူ႔ဘာသာသူေခါင္းၿငိမ့္ရင္းေျပာေနေလေတာ့သည္။ရုပ္ကေၾကာင္ခ်ီးရုပ္ေပါက္ေနၿပီလို႔မေျပာရဲေတာ္ၾကာထပ္ေအာ္ေနမွနားအူေနရေပအံုးမည္။ပိုင္ေဇတစ္ေယာက္အမို႔အေမာက္နဲ႔အလွပေဂးေလးမ်ားကိုသာထည္လဲတြဲလာခဲ့သမ်ွမၾကာခင္ယူရေတာ့မည့္သူတို႔သားေလာင္းအားၾကည့္၍စိတ္ဓာတ္ပင္က်လာမိသည္။ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးမိန္းကေလးမ်ားကိုသာသေဘာက်ခဲ့သည့္သူကယခုလက္ထပ္ရမည္ကေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္တဲ့..ထို႔အျပင္အသားအရည္ကမဲတဲ့ဘက္မသြားေပမယ့္ညိဳေတာ့ညိဳေနေပသည္။ထို႔ုျပင္မ်က္မွန္ကလည္းတပ္ထားေသးသည္တစ္ကယ့္ေတာဂိုက္မွေတာဂိုက္အစစ္။
ဟူးးးးးးးး......
..စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔သက္ျပင္းခ်လိုက္မိေလေတာ့အလန္႔တၾကားလွည့္ၾကည့္လာေသာထိုေၾကာင္ခ်ီးရုပ္သားက..
"ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔သက္ပ်င္းခ်ေနတာ..အသက္တိုတတ္တယ္ဆိုတာနားမလည္ဘူးလား...ငါအခုမွမဂၤလာေဆာင္ရမွာ..မုဆိုးဖိုမျဖစ္ခ်ငိေသးဘူး..."
ဆရာႀကီးလုပ္ခ်င္ေနေသာထိုလူ႔အားဘုၾကည့္ၾကည့္လိုက္ေလသည္။
"ေစတနာနဲ႔ေျပာတာ...နားမေထာင္ခ်င္လဲသေဘာပဲ...ဟိုဘက္လွည့္ေပး.."
"ဟမ္..ဘာလုပ္မလို႔လဲ.."
"အက်ိႌဝတ္မလို႔...နွာအေတြးပဲေတြးမေနနဲ႔..ငါကမိန္းကေလးေတြပဲစိတ္ဝင္စားတာ..ဟြန္း.."
ထိုေၾကာင္ခ်ီးရုပ္အေျပာေၾကာင့္ပိုင္ေဇတစ္ေယာက္မ်က္ခံုးပင့္သြားမိေလေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ညစ္က်ယ္က်ယ္ၿပံဳးလိုက္ရင္း..
"ဝတ္ေလ...အဝတ္ဝတ္တာပဲရွက္စရာမွတ္လို႔..ေယာက်ာ္းခ်င္းကို..."
"ဘာာ!!မရဘူး...ခုလွည့္ဆိုလွည့္.."
မ်က္နွာႀကီးနီလာၿပီးေအာ္လိုက္ေတာ့မွပိုင္ေဇတစ္ေယညက္လဲနားကိုသာပိတ္၍လွည့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ေၾကာက္လို႔ေတာ့မဟုက္အသံေအာင္လြန္းတဲ့ဒင္းေၾကာင့္နားအူလာေပလို႔ျဖစ္သည္။ထိုက္စံတစ္ေယာက္လည္းကုတင္ေဘးတြင္က်ေနေသာအတြင္းခံနဲ႔ပုဆိုးကိုေကာက္ဝတ္လိုက္ေလသည္။ၿပီးေနာက္ပိုင္ေဇ့ဖင္ေအာက္ေရာက္ေနသည့္သူ႔အက်ိႌအားျမင္ေလေတာ့...
"ဟိုေကာင္.."
"...."
"ဟာ...ဟိုေကာင္လို႔.."
"......"
ဘုန္းးးး
အားးး...
"ဘာလို႔ေက်ာကိုရိုက္ရတာလဲ..အဆုတ္ေတြေတာ့ကြာကုန္ေတာ့မွာပဲ.."
"မင္းကိုေခၚေနတာကိုဘာလို႔မထူးလဲ.."
"ခင္ဗ်ားကလူလိုေခၚလို႔လား.."
"ငါကေခြးလို႔ေခၚေနလို႔လား.."
"ခင္ဗ်ားေခၚတာခင္ဗ်ားသ္ိမွာေပါ့...ဒီမွာမွတ္ထားခင္ဗ်ားလင္က်ဳပ္နာမည္ကပိုင္ေဇယ်ာမင္း...ဟိုေကာင္မဟုက္ဘူး...ၾကားလား...ေတာက္.."
ေတာက္တစ္ခ်က္ခတ္ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားေသာပိုင္ေဇ့အားထိုက္စံတစ္ေယာက္ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးလိုက္ၾကည့္ေနေပေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္မျဖစ္ေသးဘူး..အိမ္အရင္ျပန္ရမယ္..ေဖေဖတို႔ကိုအျမန္ရွင္းျပရမယ္..ပိုင္ဆိုတဲ့အေကာင္နဲ႔ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ။
...
...
ထို႔ေနာက္..
..
ထို႔ေနာက္..