[Zawgyi]
"အကို....သားေလးကေလးေမြးသြားၿပီ ..အမႊာေလးေတြတဲ့...ကြၽန္မတို႔ေတြအဖိုးအဖြားျဖစ္ၿပီ.."
အိပ္ယာေပၚမွာစိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကျဖစ္ေနရွာသည့္ဦးေမာင္ခန္႔အားယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ဘာမွအျပစ္မဖို႔ခ်င္ေတာ့ေပ။ေဖေဖႀကီးတို႔အေပၚတစ္သက္လံုးေစာင့္ေရွာက္သြားပါ့မည္ဆိုတဲ့ကတိေၾကာင့္သူမနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဒီလူ႔အလိုက်ေနခဲ့ရၿပီးေလၿပီ။သူမအခ်စ္ေတြကိုတန္ဖိုးမထားခဲ့ေပမယ့္လည္းေနာက္ဆံုးအထိတိုင္သူ႔လက္ကိုလႊတ္မခ်ရက္နိုင္ခဲ့ဘူး။သူမအတြက္ဘဝေပးကံၾကမၼာကိုကဒီလူ႔အေပၚခ်စ္ျမတ္နိုးေစဖို႔ပဲထင္ပါရဲ႕။
သူ႔အားေရပတ္တိုက္ေပးေနစဥ္မ်က္လံုးေသျဖင့္သာတစ္ဖက္ၿခံအားလွမ္းၾကည့္ေနသည္ကိုျမင္ရေလသည္။သားအေၾကာင္းကိုေျပာလိုက္ေလေတာ့မ်က္လံုးကအနည္းငယ္လႈပ္ရွားသြားသည္ကိုေတာ့သတိထားမိလိုက္သည္။
"ေျမးေလးေတြကေယာက်ာ္းေလးေတြတဲ့...အကို.."
"......."
အဝတ္ဝတ္ေပးေနရင္းေျမးငယ္ေလးေတြကိုျမင္ေတြ႕ရဖို႔သူမမေစာင့္နိုင္ေတာ့ေပ။စိတ္အရမ္းလႈပ္ရွားလြန္းလို႔ဘာကိုင္ကိုင္ခနခနကိုလြတ္က်ေနမိသည္။သားငယ္ေျပာသလိုတစ္ခါတေလေတာ့လည္းသားေလးကိုခ်စ္ေပးဖို႔ေမ်ွာ္လင့္မိတယ္။ယခုလည္းအကို႔အားေျမးေလးေတြအေၾကာင္းကိုေျပာျပေနမိျပန္သည္။
"အမႀကီးေရ...သားတို႔ကညေနက်ရင္ေဆးရံုကဆင္းလာမယ္တဲ့..."
အခန္းတံခါးဖြင့္ထားသည္မို႔အထဲဝင္လာသည့္ခမည္းခမက္စကားေၾကာင့္ေပ်ာ္သြားမိေလသည္။
"ဟုတ္လား...ေျမးေလးေတြကိုေတြ႕ရေတာ့မွာေပါ့.."
"ဒါနဲ႔အမအကိုႀကီးေရာသက္သာရဲ႕လား.."
ဘာမွမရွိသည့္ျပတင္းမွန္ကာထားသည့္လိုက္ကာစအားေငးေနသည့္ဦးေမာင္ခန္႔အားၾကည့္ကာေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"ဘာမွမထူးပါဘူးညီမရယ္.."
"ဒီလိုပါပဲအမရဲ႕...ေနာက္ေတာ့တျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ေကာင္းလာမွာပါ..."
"အင္း...ဒါနဲ႔ေစ်းသြားမလို႔လား.."
လက္ထဲတြင္ကိုင္ထားသည့္ေစ်းျခင္းအားေတြ႕၍ေမးလိူက္ျခင္းပင္။
YOU ARE READING
ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး(complete)
Romanceဤဝတၳဳ ပါအေၾကာင္းအရာမ်ားအားလံုးသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးယဥ္ဖန္တီးမႈသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။
