[Zawgyi]
ဆရာဝန္ႀကီးကိုယ္တိုင္ရွင္းျပသြားေပမယ့္အခုခ်ိန္ထိပိုင္ေဇတစ္ေယာက္အခန္းေရွ႕မွာအေတာင့္လိုက္ႀကီးရပ္ေနေလသည္။
ယခုအခ်ိန္မွာသူ႔ကိုယ္သူအသက္ပင္ရွဴ ေနေသးရဲ႕လားဆိုတာေတာင္မေတြးတတ္ေတာ့ေပ။အၿမဲသူတို႔နွစ္ေယာက္ကေနေပါက္ဖြားလာမည့္ရင္ေသြးေလးေတြကိုေမ်ွာ္လင့္ေနခဲ့ရတာ။
ယခုေတာ့ခ်စ္ရသူကကိုယ္ဝန္၄ပတ္ေတာင္ရွိေနၿပီတဲ့။ေမြးရာပါသားအိမ္ပါတာမို႔ကိုယ္ဝန္ေဆာင္နိုင္တာတဲ့ေလ။
သူအသက္ရွဴ ပင္ ရပ္သြား မလားဟုပင္ထင္လိုက္ရသည္။
ေဒါက္တာေပးလိုက္သည့္ေဆးမွတ္တမ္းအားအျပန္ျပန္အလွန္လွန္ၾကည့္ေနမိသည္။
အိက္မက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာသက္ေသျပဳဖို႔အတြက္...။ကိုယ္ဝန္၄ပတ္ဆိုသည့္အသံေၾကာင့္မ်က္ရည္က်မတတ္ေပ်ာ္ခဲ့တယ္ဆိုတာသူသာအသိဆံုးပင္။
ရင္ဘက္ထဲတြင္ၾကည္ႏူးမႈအဟုန္ကေဆာင့္တတ္လာေလသည္။သူတို႔နွစ္ဦးရဲ႕ပုစိေလးေတြသူတို႔ဘဝထဲဝင္လာေတာ့မည္။
"ကို ေဇ..."
"......."
"ကိုေဇ...ဟဲ့...ကိုေဇ....ဟဲ့...အေတာင့္လိုက္ႀကီးအသက္မွရွိေသးရဲ႕လား....ေဒါက္တာကဘာေျပာသြားလို႔လဲ.."
ပိုင္ေဇ့လက္ေမာင္းအားအတင္းေဆာင့္ဆြဲကာေမးလိုက္ေလမွအလန္႔တၾကားျပန္ၾကည့္လာေလသည္။
~ေတာ္ပါေသးရဲ႕အသက္ရွိေနေသးလို႔..တေယာက္ကလဲသတိရတာနဲ႔ေမာင့္ကိုေခၚေပးဆိုတာကိုအရင္ေျပာတယ္..တေယာက္ကလည္းအေပါက္နားမွာမတ္တပ္ႀကီး..
"ဟမ္...ဟမ္...မယ္ရီနင္ဘာေျပာလိုက္တာလဲ.."
"ေၾသာ္...အကိုထိုက္စံသတိရလာၿပီလို႔..အဲ့တာနင့္ကိုေတြ႕ခ်င္လို႔တဲ့.."
"ဟုတ္လား...ဖယ္...ဖယ္..."
"ေအာ္...ဟဲ့...ဘယ္လိုေတာင္ျဖစ္ေနတာလဲဟယ္..သည္းကိုသည္းတယ္တကယ္...ဟြန္း.."
မယ္ရီလည္းသူမအားအတင္းတြန္းတိုက္ကာကေရာေသာပါးေျပးဝင္သြားေသာသူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအားၾကည့္ကာေခါင္းတခါခါျဖင့္ပင္။
~ငါေနာ္...ေနေကာင္းမ်တ္နွာေၾကာင့္ေပါ့မဟုတ္လို႔ကေတာ့ဟြန္း...ဟိုအေကာင္ကလည္းဒီေလာက္မူတာဲေတာ္ေရာေပါ့...ငါအသက္ႀကီးမွမ်ားျမန္မာျပည္ျပန္လာၿပီးအေျဖေပးဖို႔စဥ္းစားထားသလားမသိဘူး...ေတာ္ၿပီမ်က္စိဆံပင္ေမႊးအဆူးမခံနိုင္ဘူး....အဲ့ဒီေတာ့အခန္းျပင္ကခံုေပၚမွာပဲထိုင္ေနတာေကာင္းတယ္.....။
YOU ARE READING
ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီး(complete)
Romanceဤဝတၳဳ ပါအေၾကာင္းအရာမ်ားအားလံုးသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးယဥ္ဖန္တီးမႈသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။
